Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit januari, 2010 tonen

Passie voor Nederland

Een paar jaar geleden verliet ik Nederland, waarschijnlijk voor altijd, na de vele teleurstellingen die zich voordeden met plaatselijke overheden en de grote ambtelijke molen. Als kleine ondernemer mocht ik al weinig, werden allerlei wettelijke plichten onmogelijke obstakels en iedere kans op de vrijheid die ik nodig acht een illusie. In, toegegeven, een staat van teleurstelling en boosheid begon ik een weblog om mijn kijk op de lopende zaken uiteen te zetten. GenoegVanNederland ontsproot uit walging voor een oneerlijke overheid en de afgenomen rechten, kansen en toekomst van het individu. Genoeg van Nederland.....klinkt wat negatief misschien. Maar het is geen 'genoeg' hebben van de mensen, het landschap, het eten, vrienden, kennissen, familie enz. Het is de weerzin tegen een zogenaamd democratisch systeem, wat al jarenlang niet meer aan de omschrijving voldoet. Het is een weerzin tegen de verhoudingen, tussen de realiteit van de dagelijkse beslommeringen en de papieren waarhe

Kilometerheffing slecht voor sociaal stelsel.

Nog maar een paar dagen geleden was ik gematigd positief over die in te voeren kilometer heffing in Nederland. Met de nodige garanties leek me dat een aardig voorstel. Ik was ook wel tot de conclusie gekomen, dat de Porche’s en Ferrari’s goedkoper zouden worden, maar de hoop dat de rijkere wat meer gaat betalen heb ik al jaren geleden aangenomen als een illusie. De voordelen komen pas te voorschijn bij het vroegtijdig overlijden van coureurs, en door sigarenrokende gestreste weggebruikers die zo wie zo al zeven jaar eerder overlijden dan de gemiddelde Nederlander. Zo worden de ziekenkosten goedkoper. Des te meer rokers ( waarvan ik er één ben) en hardrijders er lekker vroeg uitstappen, des te leger de verzorgingstehuizen zullen zijn. De omslag naar het afwijzen van zo’n systeem van kilometer beprijzen komt voort uit de angst voor een corrupte politie organisatie. Mensen die de wet moeten handhaven, maar zich zelf niet verplicht achten zich aan die zelfde wetten te houden. Het opslaan v

Jemig, zijn er grenzen

In Nederland heb je Zeeuwen, Hollanders, Twentenaren, Limburgers, Groningers enz. Ik heb wel eens een rasechte Groninger horen zeggen dat hij geen barst snapte van al de Haagse gekkigheid zoals hij dat noemde. Op Urk vinden ze de stijl van leven in Amsterdam een heidense manier op weg naar verdoemenis, net zoals de gemiddelde “westerling” zijn of haar schouders ophaalt bij het betreden van extreem christelijk wegen door de Urkers. Nederland (in verhouding met anderen) is een vrij land, en een ieder leeft naar zijn of haar overtuigingen. We staan het zelfs toe, dat politieke partijen als de SGP openlijk vrouwen discrimineren. Minderheden bestaan bij de gratie van het merendeel, en dat is goed zo. Doordat we het land hebben afgebakend met grenzen zijn we wel allemaal Nederlanders. Net zoals de Vlamingen en Walen (nog wel) Belgen zijn. Was Duitsland vroeger gesplitst in allerlei staten en zelfs gescheiden door een muur, het zijn allemaal individuele Duitsers, door dat er nu eenmaal ooit h

De verdediging van het vrije woord

Heel langzaam wordt de vrijheid van meningsuiting ondergraven en aan strengere normen onderworpen. Natuurlijk zijn er van oudsher groepen in onze samenleving die op basis van een religieuze overtuiging vinden dat niet alles gezegd kan worden. Van die zijde is het dan ook geen verassing om argumenten tegen bijvoorbeeld “Godslastering” te horen. Er zijn ook mensen die juist pleiten vóór de mogelijkheid om alles te zeggen wat je wilt. Van die groep zou je verwachten dat ze staan voor de mogelijkheid tot het ventileren van je persoonlijke mening. Een mening, die overigens, niet verward moet worden met de waarheid. Het uitspreken van een oordeel en dit tegelijkertijd aandragen als de waarheid kan slechts wanneer dit op duidelijke feiten is gestoeld. Het in gevaar brengen van de vrijheid van meningsuiting wordt jammerlijk ook door de voorstanders ervan verwezenlijkt, en dat baart zorgen. Zonder een oordeel te hebben over uitspraken van bijvoorbeeld Geert Wilders, want een mening neem ik ter

Een groen gezin versus Femke’s opvattingen.

CO2 is de norm waartegen alles wordt gespiegeld. In dit moment van de culturele geschiedenis, waar in alle onderwerpen van gesprek aan elkaar worden gekoppeld door een overkoepelend thema, bereikt de emancipatie van de mens z’n hoogtepunt. Het is nog maar een paar jaar geleden dat, geitenwolsokken dragende, milieu bewuste lieden als onaangepast en alternatief werden bestempeld. Diverse “onbegrepen” individualisten emigreerden naar het platteland en, bij gebrek aan mogelijkheden, naar andere plaatsen op de wereld. Met een eigen biologische moestuin, zonne-energie, aardwarmte, kleinvee en in de ideologische setting zelfs compleet self-supporting bouwden ze een levenswijze, die door het gros werd omschreven als “idiotologie”. Maar nu kwam de “crisis”. Al jarenlang werden de kosten van gas, elektriciteit, olie en dagelijkse boodschappen steeds hoger, mede door allerlei belasting technische regeltjes en onderwaardering van de zo beminde Nederlandse gulden. Geld wordt steeds schaarser en pri

Eén Europa voor de gewone burger.

Eén Europa? Ik ben een voorstander van het Europese Parlement. Helaas gaat het tot nog toe alleen over zaken als macht, geld, en verslindende wekelijkse verhuizingen van de gekozenen. Als we als burgers nu ook eens de voordelen zouden waarnemen, was het pessimisme misschien wat minder. Voor de gewone man, inwoner van het grote Europa, is er niets waaruit blijkt dat de samenwerking enige vruchten afwerpt, en dat is jammer, zo niet een gemiste kans. Neem nou een voorbeeld aan onze reislust. In ieder land krijgen we te maken met verschillende regels. De één verkoopt een vignet aan de grens, de andere heeft tolwegen. In Nederland betaal je onmenselijk veel wegenbelasting, maar misschien dat de ANWB er voor gaat zorgen dat er een ander systeem komt. Vooralsnog is het één grote puinhoop van verschillende regels en gebruiken. Ik woon sinds enkele jaren in Portugal. Ik koos voor dit land, omdat het binnen de Europese Unie gemakkelijker zou zijn om je te verplaatsen. Niets is minder waar. In Ne

Dualisme en Duidelijke taal

Ze hadden zich in de Tweede Kamer het één en ander voorgenomen. Dualisme, duidelijke taal. Nu had menige burger al geconcludeerd dat de politiek een opstapeling van eigenbelang, geld, macht en zakelijke vrienden was, maar ik wilde daar vooralsnog niet aan. Het dualisme is met een grote bezem uit het parlementsgebouw geveegd door de PvdA, de duidelijke taal echoot nog rond uit een tijd waarin Marcus Bakker zijn stem lied horen. De enige reden waarom er in Nederland nog een kabinet is, is omdat Bos zijn gesprekken over een loopbaan als bestuursvoorzitter van een multinational, nog niet rond heeft. Omdat de PvdA donders goed aanziet komen, dat hun gedrag de afgelopen jaren wordt afgestraft bij nieuwe verkiezingen. Kortom, het landsbelang is geen factor bij de overwegingen van Wouter Bos. Kant, Halsema, Rutte, Pechtholt en zelfs Wilders proberen iedere uitlating van Jan Peter Balkenende aan te pakken, om het kabinet in diskrediet te brengen. Steeds weer tevergeefs, want Bos draait om, en i

Haïti, economische groei de nieuwe religie

Met niet te veel intellectuele bagage, baande hij zich een weg in de parlementaire democratie. Liberaal en slechts functionerend dankzij de voorbereidingen en ondersteuning van een persoonlijk assistent. Alle problemen kunnen worden opgelost door zijn voodooachtige overtuiging; economische groei. De sympathie die hij genoot, werd aangewakkerd door domme uitspraken en publieke optredens die hem uiteindelijk dwongen het politieke veld te verlaten. Bij het ontdekken, tijdens een radio uitzending, van de tot callgirl omgetoverde zakenbuddy, zag hij direct de meerwaarde. In alles was een jongedame, met een achtergrond in het zakenleven, die hem aan de hand zou nemen een geweldig idee. Arend Jan Boekestein, niet weg te slaan uit radio en televisie programma’s, in eens verstandhebbende van allerlei zaken, die voorkort slechts door een assistent werden ingefluisterd. Reeds drie jaar was zijn vrouw gewend aan een zelfstandig leven. Mocht hij al eens een theater of restaurant bezoeken, deed hij

Zondagse Boodschappen

Zomaar een zondag, in mijn huidige woonplaats te midden van de Portugese natuur. Meneer de Pastoor opent de deuren van de kerk en na enkele minuten is deze vol met katholieke dorpsgenoten. Na de dienst, loopt iedereen naar de overkant van het plein, waar de plaatselijke kroeg al een tijdje open is. Koffie met een likeurtje, het gesprek van de dag en dan naar huis. Na de lunch (die hier tussen 13 en 15 uur wordt genuttigd) stappen velen in de auto en gaan boodschappen doen bij één van de grote supermarkten in de omgeving. Ja, ondanks de overwegend conservatief katholieke instelling, zijn in Portugal de supermarkten, winkels en winkelcentra gewoon open op zondag. Met uitzondering van kerstdag (want een 2e kerstdag is hier niet aan de orde), nieuwjaarsdag en de “dag van de republiek” zijn de bedrijven hier zeven dagen per week in touw. De meesten iedere dag tot 21.00 uur, maar je moet er niet van opkijken dat een winkelcentrum zondagavond om 23.00 uur nog open is. Men respecteert de geloo

Brood, Bier en Tevredenheid

Het is me nu al een paar keer gevraagd; “Kun je over Nederland niet wat positiever schrijven?” Maar natuurlijk zie ik Nederland niet vanuit een negatieve gedachte, op 2000 kilometer afstand ziet het land, waarin ik geboren en opgegroeid ben, er alleen een beetje merkwaardig uit. Je zou het kunnen vergelijken met een brood, net uit de oven en nog gloeiend heet. Het ruikt lekker, smaakt heerlijk, ziet er goed uit, maar als je niet oppast brand je wel je vingers. De bakkers die Nederland bakken zijn echter nooit tevreden. Het brood stijgt warempel tot aan de rand van het bakblik, maar dat is niet genoeg. Het moet nog meer expanderen, groeien en luchtiger worden. Ondanks het rijzen tot aan de rand, wordt er iedere keer een beetje meer gist toegevoegd, met als uiteindelijk resultaat, dat het brood over de rand steekt, uitpuilt, en vast kleeft aan de andere broden in de oven. Door al dat extra gist wordt het brood steeds luchtiger, maar krijgt het ook minder inhoud. Vroeger controleerde de b