Heel langzaam wordt de vrijheid van meningsuiting ondergraven en aan strengere normen onderworpen. Natuurlijk zijn er van oudsher groepen in onze samenleving die op basis van een religieuze overtuiging vinden dat niet alles gezegd kan worden. Van die zijde is het dan ook geen verassing om argumenten tegen bijvoorbeeld “Godslastering” te horen. Er zijn ook mensen die juist pleiten vóór de mogelijkheid om alles te zeggen wat je wilt. Van die groep zou je verwachten dat ze staan voor de mogelijkheid tot het ventileren van je persoonlijke mening. Een mening, die overigens, niet verward moet worden met de waarheid. Het uitspreken van een oordeel en dit tegelijkertijd aandragen als de waarheid kan slechts wanneer dit op duidelijke feiten is gestoeld.
Het in gevaar brengen van de vrijheid van meningsuiting wordt jammerlijk ook door de voorstanders ervan verwezenlijkt, en dat baart zorgen. Zonder een oordeel te hebben over uitspraken van bijvoorbeeld Geert Wilders, want een mening neem ik ter kennisgeving aan, blijft het verwarrend dat hij zich laat verdedigen door iemand die tégen deze die vrijheid is.
Immers Bram Moszkowicz heeft kamerlid van Bommel en Gretta Duisenberg aangegeven omdat zij enkele leuzen tijdens een protest optocht riepen. Inmiddels is deze aanklacht ongegrond verklaart, maar het geeft wel aan tot hoever de raadsman de vrijheid van meningsuiting beleefd. Ook de geroepen leuzen van Duisenberg en van Bommel zijn een meningsuiting en als zodanig een belangrijk verworven recht van spreken. Ik ben een groot voorstander van het vrije woord. Maar ik besef ook wel dat je niet alles kunt zeggen of opschrijven (anders zou er op bijvoorbeeld WUZ of Stand.NL geen moderatie plaatsvinden), de mening van de omgeving waar je jou mening geeft is dus van belang. Volgens Moszkowicz mag je in principe altijd je mening geven, tenzij het over het Jodendom of Israel gaat. Hier uit kun je zijn conclusie trekken dat het “beledigen” of kritiek hebben op een religieuze groep, niet onder onze vrijheid van meningsuiting valt. Het baart dus zorgen dat deze raadsman juist over het zelfde onderwerp de verdediging van Geert Wilders op zich neemt. Ik heb vaak een andere mening dan Geert Wilders, maar ik weet dat pas, nadat ik hem heb horen spreken. Als Wilders niet mag zeggen wat zijn mening is, hoe weet ik dan wat hij denkt en waarvoor hij staat? Bram Moszkowicz heeft zich zelf in een moeilijke positie gemanoeuvreerd en is misschien gered door dat zijn aanklacht tegen van Bommel en Duisenberg is afgewezen. Want stel dat de raadsman gelijk had gekregen met zijn aanklacht. Dan had hij daarmee de rechtbank in de “zaak” Wilders extra argumenten aangedragen om de vrijheid van meningsuiting in te perken op basis van Moszkowicz’s eigen overtuiging. Een rechtbank kan feiten nooit terzijde schuiven, maar een mening is geen feit. Ik heb het gevoel, dat deze begrippen de laatste tijd nogal eens door elkaar worden gehaald.
Gelukkig kunnen we als burger steeds meer onze mening laten horen. Je kunt dat doen via een eigen blog, reageren op websites van politici en hun partijen, deel nemen aan enquêtes en schrijven op forums. Op een website als die van de NCRV (Stand.nl) moet je rekening houden met de normen en waarden die zij vanuit een overtuiging handhaven, voldoet je bijdrage daar niet aan wordt die weg gemodereerd. Ook op WUZ worden regelmatig reacties verwijderd, overigens zonder opgave van reden, maar dat is dan weer de vrijheid van de moderators. Concluderend mag je dus alles zeggen en opschrijven, dat is jou recht op meningsuiting, maar wel binnen de kaders van de omgeving waarin jij je bevind. De rechter heeft dus een moeilijke taak om de vrijheid van spreken, te toetsen aan de algemene normen in de omgeving van de uitspraken. Van een rechtbank in Iran weten we het wel, alles wat Christelijk is mag je schofferen elke kritiek op de Islam is een doodzonde. Van een rechtbank in Israel weten we het ook wel, alles wat Islam is mag je afdoen als vijandig en kwaadaardig en ridicuul, elke kritiek op Israel en Joods oorlogsgeweld is een reden tot bestraffing. Maar gelukkig werkt het in Nederland anders, toch?
Het in gevaar brengen van de vrijheid van meningsuiting wordt jammerlijk ook door de voorstanders ervan verwezenlijkt, en dat baart zorgen. Zonder een oordeel te hebben over uitspraken van bijvoorbeeld Geert Wilders, want een mening neem ik ter kennisgeving aan, blijft het verwarrend dat hij zich laat verdedigen door iemand die tégen deze die vrijheid is.
Immers Bram Moszkowicz heeft kamerlid van Bommel en Gretta Duisenberg aangegeven omdat zij enkele leuzen tijdens een protest optocht riepen. Inmiddels is deze aanklacht ongegrond verklaart, maar het geeft wel aan tot hoever de raadsman de vrijheid van meningsuiting beleefd. Ook de geroepen leuzen van Duisenberg en van Bommel zijn een meningsuiting en als zodanig een belangrijk verworven recht van spreken. Ik ben een groot voorstander van het vrije woord. Maar ik besef ook wel dat je niet alles kunt zeggen of opschrijven (anders zou er op bijvoorbeeld WUZ of Stand.NL geen moderatie plaatsvinden), de mening van de omgeving waar je jou mening geeft is dus van belang. Volgens Moszkowicz mag je in principe altijd je mening geven, tenzij het over het Jodendom of Israel gaat. Hier uit kun je zijn conclusie trekken dat het “beledigen” of kritiek hebben op een religieuze groep, niet onder onze vrijheid van meningsuiting valt. Het baart dus zorgen dat deze raadsman juist over het zelfde onderwerp de verdediging van Geert Wilders op zich neemt. Ik heb vaak een andere mening dan Geert Wilders, maar ik weet dat pas, nadat ik hem heb horen spreken. Als Wilders niet mag zeggen wat zijn mening is, hoe weet ik dan wat hij denkt en waarvoor hij staat? Bram Moszkowicz heeft zich zelf in een moeilijke positie gemanoeuvreerd en is misschien gered door dat zijn aanklacht tegen van Bommel en Duisenberg is afgewezen. Want stel dat de raadsman gelijk had gekregen met zijn aanklacht. Dan had hij daarmee de rechtbank in de “zaak” Wilders extra argumenten aangedragen om de vrijheid van meningsuiting in te perken op basis van Moszkowicz’s eigen overtuiging. Een rechtbank kan feiten nooit terzijde schuiven, maar een mening is geen feit. Ik heb het gevoel, dat deze begrippen de laatste tijd nogal eens door elkaar worden gehaald. Gelukkig kunnen we als burger steeds meer onze mening laten horen. Je kunt dat doen via een eigen blog, reageren op websites van politici en hun partijen, deel nemen aan enquêtes en schrijven op forums. Op een website als die van de NCRV (Stand.nl) moet je rekening houden met de normen en waarden die zij vanuit een overtuiging handhaven, voldoet je bijdrage daar niet aan wordt die weg gemodereerd. Ook op WUZ worden regelmatig reacties verwijderd, overigens zonder opgave van reden, maar dat is dan weer de vrijheid van de moderators. Concluderend mag je dus alles zeggen en opschrijven, dat is jou recht op meningsuiting, maar wel binnen de kaders van de omgeving waarin jij je bevind. De rechter heeft dus een moeilijke taak om de vrijheid van spreken, te toetsen aan de algemene normen in de omgeving van de uitspraken. Van een rechtbank in Iran weten we het wel, alles wat Christelijk is mag je schofferen elke kritiek op de Islam is een doodzonde. Van een rechtbank in Israel weten we het ook wel, alles wat Islam is mag je afdoen als vijandig en kwaadaardig en ridicuul, elke kritiek op Israel en Joods oorlogsgeweld is een reden tot bestraffing. Maar gelukkig werkt het in Nederland anders, toch?
Het eenvoudigste is dat iedereen alles tegen iedereen mag zeggen. Verbaal. Als er één beroepsgroep is die staat voor ONVRIJHEID dan zijn het de lieden van de rechterlijke macht en advocaten . Ze hebben ook de verfijning van haat zaaien uitgevonden. Je mag dit of dat wel zeggen of doen, maar zodra je haat zaait dan ben je fout bezig. Lekker juridisch steekspel wordt dat. Waarom staat een politicus wat dit betreft trouwens buiten, dus boven, de wet? Het is één groot moeras geworden. Wat je ook doet, je zakt er in weg. Het gevolg is dat niemand meer wat durft te zeggen. Indienen van een aanklacht is levensgevaarlijk geworden in dit land. Maar ja, de geschiedenisboekjes leren ons wat er dan een keer gaat gebeuren. Het is alleen een kwestie van tijd.
BeantwoordenVerwijderenhet gaat om het ventileren van je mening, en zeker een politicus moet dat kunnen, en Wilders roept niet op tot haat wat imans wel doen, bv, homo moet met hun hoofd naar beneden gegooid worden van een dak, dat is oproepen tot moord en dat zou moeten worden veroordeeld, zo'n imam moet als ongewenste vreemdeling uitgezet worden wegens oproepten tot moord, haar zaaien en het zijn een bedreiging voor de openbare rechtsorde, als die iman had gezegd ik vind.homo ziek, dan is het een mening dat moet kunnen, dus het vervolgen van Wilders is krankzinning want een religie is niets meer of minder dan een overtuiging en bewijs nu maar eens waarom het een wel mag en het andere niet....en dat was wat Pim Fortuyn bedoeld met dat artikel uit de grondwet schrappen, weet u nog... en het is naar mijn mening ook niet de overtuiging van Moszkowicz dat de zwarte weduwe en spleden geen dingen mogen roepen maar hij wilde aantonen dat als dat mag en onbegrijpelijk is dat Wilders dat niet zou mogen...
BeantwoordenVerwijderenRayaqua uit Maassluis
Ik ben absoluut voor vrijheid van meningsuiting, ik vind het alleen ontzettend jammer dat men hier tegenwoordig niet meer mee om kan gaan. Ergens in de afgelopen jaren zijn we ons fatsoen en respect naar elkaar toe verloren. Om Wilders als voorbeeld te nemen: natuurlijk mag hij zijn mening ventileren! Wanneer hij dit op een fatsoenlijke, respectvolle manier krijgt hij geen aandacht, maar zolang hij met de botte bijl hakt staan de kranten vol. Dit is de maatschappij van vandaag, ik vind het jammer en ik weet ook niet of we dit kunnen keren.
BeantwoordenVerwijderenDe truc zit hem in het verschil tussen kritiek (een mening, argumentatie) en schelden (een oordeel of een vooroordeel). Geheel ten onrechte wordt het recht op vrije mening en argumentatie aangegrepen om laster, eerroof en racisme goed te praten.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat vrijheid van godsdienst en vrijheid van meningsuiting gewoon met elkaar botsen. Als een godsdienst oproept om andersdenkenden, homo's, te onderwerpen of te doden dan zou dat verboden moeten worden.
" -- Concluderend mag je dus alles zeggen en opschrijven, dat is jou recht op meningsuiting, maar wel binnen de kaders van de omgeving waarin jij je bevindt--- " Exact en dat is precies waar het om gaat. Roepen dat je g..v...d... ook een eigen mening hebt, maakt het klakkeloos uiten van die mening nog niet gerechtvaardigt. Er is voor alles een tijd en een plaats en er is altijd een methode en een doel. Maar vandaag de dag lijkt het erop dat slechts het uiten van die mening waardevoller is dan het feit dat je hoopt dat die mening ergens "aankomt en ontvangen" wordt. Per slot waarom zou je anders je mening willen uiten als het niemand een jota interesseert ? Overigens vind ik het oproepen of scanderen van de intifada (opstand) in dezelfde lijn liggen als Wilders die roept dat Nederland in opstand moet komen tegen de "moslim tsunami" . De woorden zijn iets anders maar methode en doel het zelfde, en resultaat ook. Het vergelijk past nog beter igv Wilders en van Bommel, per slot allebei parlementarier. mevr Duisenberg is uiteindelijk gewoon een prive persoon. Zowel van Bommel als Wilders doen de Nederlandse zaak geen goed met hun tendentieuze gebral. Er worden vandaag de dag bij vechtpartijtjesjongelui veroordeeld onder het motto "bijgestaan is meegedaan". Nav het Hamas gejoel lijkt me dit voldoende voor een veroordeling van dhr van Bommel, per slot hij moet dat gehoord hebben en is gewoon "fijn in beeld" gebleven. Een parlementarier zeer onwaardig.
BeantwoordenVerwijderen