Doorgaan naar hoofdcontent

Jemig, zijn er grenzen


In Nederland heb je Zeeuwen, Hollanders, Twentenaren, Limburgers, Groningers enz. Ik heb wel eens een rasechte Groninger horen zeggen dat hij geen barst snapte van al de Haagse gekkigheid zoals hij dat noemde. Op Urk vinden ze de stijl van leven in Amsterdam een heidense manier op weg naar verdoemenis, net zoals de gemiddelde “westerling” zijn of haar schouders ophaalt bij het betreden van extreem christelijk wegen door de Urkers. Nederland (in verhouding met anderen) is een vrij land, en een ieder leeft naar zijn of haar overtuigingen. We staan het zelfs toe, dat politieke partijen als de SGP openlijk vrouwen discrimineren. Minderheden bestaan bij de gratie van het merendeel, en dat is goed zo.

Doordat we het land hebben afgebakend met grenzen zijn we wel allemaal Nederlanders. Net zoals de Vlamingen en Walen (nog wel) Belgen zijn. Was Duitsland vroeger gesplitst in allerlei staten en zelfs gescheiden door een muur, het zijn allemaal individuele Duitsers, door dat er nu eenmaal ooit het besluit genomen is de grenzen op een bepaalde plek te trekken.

Dat door een land af te bakenen, er per definitie geen eenheid bestaat is wel duidelijk. In de zo heilig verklaarde democratie van de USA, heeft iedere staat zijn eigen wetten. De één heeft wel de doodstraf als zwaarste straf, terwijl de andere dat barbaars vindt, om maar een voorbeeld te noemen. En daarmee blijkt dat zelfs in een “westerse” democratie men het schijnbaar moeilijk vindt om tot een “landelijke” consensus te komen.

De politici van de wereld lopen aan het punt van verscheidenheid geheel voorbij. Men gaat enkel en alleen uit van “nationale” grenzen. Afghanistan wordt gezien als een land, terwijl er eigenlijk van oorsprong helemaal geen Afghanen bestaan. Het is een verzameling van stammen, toevallig door de geschiedenis bijeen gedreven binnen de grenzen van voormalig kolonialisme. Al die rechte strepen op het Afrikaanse continent geven al aan dat grenzen op basis van een tekentafel een farce zijn. Een aantal eeuwen geleden waren er helemaal geen grenzen, maar slechts gebieden waarin een stam zich ophield. Nu is het de beurt aan Jemen, een “land” wat men tracht te besturen uit een centrale overheid, terwijl het eigenlijk gewoon een gebied is waarin zo’n 20 verschillende stammen verblijven en allemaal op hun individuele manier in het leven staan. Voor de internationale gemeenschap wordt daar niet naar gekeken. Jemen is één land, en daarmee een onoplosbaar probleem. De grenzen over de hele wereld zijn geen vaste waarden, de recente geschiedenis op de Balkan laat dat zien. Een paar eeuwen geleden bestond de USA helemaal niet, en woonde er geen enkele blanke. Maar zelfs in de “nieuwe” wereld bleek het niet mogelijk om er een eenheid van te maken. De kolonisatie drang heeft geleid tot het afbakenen van stukjes aarde, om de verovering aan te geven. Vervolgens werd er een naam aangegeven en de destijds Christelijke normen en waarde (als je die zo al mag noemen) uit Europa geïmplementeerd in den vreemde. Zo ontstonden er zogenaamde “landen”, die helemaal geen landen zijn. Spanje is een land, maar daar zijn de Basken het niet mee eens. Turkije is een land, maar daar hebben de Koerden en Armeniërs zo hun eigen gedachtes bij. Zelfs België worstelt met het bijeen brengen van verschillende identiteiten. Maar nu, jemig, moeten alle Jemenieten zich verenigen tot één natie, die er in principe nooit is geweest.

Reacties

Populaire posts van deze blog

2025, Dit is het dan, 15 Januari. Woord van de dag: onderduiken

Terwijl bij een grootschalige politieactie tegen mensenhandel, de Portugese politie 28 mensen – waaronder werkgevers - arresteerde en minstens 100 migranten bevrijdde, die op boerderijen in de zuidelijke regio Baixo Alentejo werkten, blijken de ongebreidelde leugens over de gefantaseerde vrijspraak van Trump, via het propaganda kanaal van een Zuid-Afrikaanse miljardair, ook in Nederland klakkeloos te worden verspreid op, het nu ook feiten vrije, Facebook. Nu extreem Rechts, en zelfs het fasisme, een voet tussen de deur hebben binnen de Europese democratieen valt het nog maar te bezien hoeveel aanhangers van bijvoorbeeld Wilders, Le Pen, of Orban zich zullen manifesteren als hun dromen uitkomen. De vaak angstige witte mannetjes, reeds in het laatste kwart van hun – net niet geslaagde – leven, thuis vaak gedomineerd door een sterkere vrouw, zullen waarschijnlijk al snel de route van de minste weerstand kiezen. Zoals de Amerikaanse extreme rednecks al klaar staan om de, door Trump en z...

2025, Dit is het dan, 6 Januari. Woord van de dag: Wachttijd (Een persoonlijke gewaarwording)

Na een rustige zondag met wat B-films in het actie-genre en een uurtje Dakar Rally reportage op de televisie was de onvermijdelijke gang naar het IMT kantoor de eerste  bureaucratische geseling van dit jaar. U moet natuurlijk wel het “hoe en waarom” weten dus even een kleine uitleg over de Portugese gang van zaken ten aanzien van het verlengen van het broodnodige plastic kaartje met daarop de verklaring dat u geschikt bevonden bent – zowel lichamelijk als mentaal – om voertuigen in bepaalde categorieën te besturen op de openbare weg, kortom het rijbewijs. Niet dat daarmee ieder risico valt te vermijden, je kunt tenslotte pardoes in een situatie terechtkomen waarbij de snelweg bezaait ligt met suikerbieten zoals vanmorgen op de A17 bij Roosendaal. Nu wel, in Portugal is het de gewoonte dat u na de verplichte medische keuring, waarbij de dokter uw gegevens direct digitaal naar de desbetreffende instantie stuurt, een afspraak maakt bij de IMT, wiens website al jaren niet meer na behor...

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer...