Dualisme en Duidelijke taal

Ze hadden zich in de Tweede Kamer het één en ander voorgenomen. Dualisme, duidelijke taal. Nu had menige burger al geconcludeerd dat de politiek een opstapeling van eigenbelang, geld, macht en zakelijke vrienden was, maar ik wilde daar vooralsnog niet aan. Het dualisme is met een grote bezem uit het parlementsgebouw geveegd door de PvdA, de duidelijke taal echoot nog rond uit een tijd waarin Marcus Bakker zijn stem lied horen. De enige reden waarom er in Nederland nog een kabinet is, is omdat Bos zijn gesprekken over een loopbaan als bestuursvoorzitter van een multinational, nog niet rond heeft. Omdat de PvdA donders goed aanziet komen, dat hun gedrag de afgelopen jaren wordt afgestraft bij nieuwe verkiezingen. Kortom, het landsbelang is geen factor bij de overwegingen van Wouter Bos.

Kant, Halsema, Rutte, Pechtholt en zelfs Wilders proberen iedere uitlating van Jan Peter Balkenende aan te pakken, om het kabinet in diskrediet te brengen. Steeds weer tevergeefs, want Bos draait om, en in geval van nood gaat zelfs Balkenende op de knieën. Het torentje en de gemaakte carrière afspraken zijn heilig, het kabinet heeft alle geloofwaardigheid allang verloren, het krediet is allang verspeeld. Het heeft dus geen enkele zin om te proberen een wig te slaan tussen “Sociaal” Christelijken die niet Christelijk meer zijn en “Sociale” democraten, die het socialisme allang hebben afgezworen.

Liegen, de feiten achterhouden, fabeltjes en ontkenningen; geen recht geaard Christen zou zich daarmee ophouden. Het afnemen van sociale verworvenheden zou voor een socialist een erfzonde zijn. De enigste termen die bij het kabinet nog van toepassing blijken zijn “Partij” en “Appèl”, om de lidwoorden maar even weg te laten. Ethisch gezien is dit kabinet een schande voor Nederland. Bos en Balkenende hebben tijdens het debat over de “topinkomens” beide de volgende stelling onderschreven; Het is niet wenselijk dat we Nederland naar de kloten helpen, maar wel een reële optie! Probeer zo’n coalitie nog maar eens uit elkaar te krijgen.
Alle handen ineen op het geweten van Rouvoet, zodat de connectie met de Heer van zijn overtuiging wordt verbroken. Jan Peter en Wouter hebben allebei een andere agenda, de enigste die misschien vast te binden zou zijn aan het snoer waarmee dit kabinet in het stopcontact zit is vriend Rouvoet. Laten we hopen dat z’n sociale geweten hem in onbalans brengt, en daar mee de stekker er uit trekt. Misschien valt het hem zwaar om het homohuwelijk, euthanasie, abortus, vrijheid van onderwijs en zondagsrust, over te laten aan een nieuwe regering. Ook hij weet dat de PvdA andere standpunten heeft, dan ze nu omwille van de macht uitdragen, maar een tegenstander in de verkiezingen die duidelijk is, is altijd beter dan een partij die zich als opvulling voor coalities opstelt.