Nee hoor, ik ben geen lid meer. Niet van een vereniging, niet van een club, niet van een kerkgenootschap en zelfs niet van een politieke partij. Geen uitgeworpen net waarin de massa verstrengeld raakt, geen bestuursregeltjes en organisatie uitgangspunten. Nee, zelfs geen digitaal nummer, waarmee mijn vaderland z'n onderdanen tegenwoordig aanspreekt, waarmee ze bij gebrek aan fatsoen onze doopnamen zijn vergeten. Waarom ook, zou ik lid zijn van een groep en daarmee mijn individuele keuzes laten beknotten door bestuurlijke regeltjes en statuten. Het is de wet, waaraan ik me moet houden, en zelfs die veranderd regelmatig en is vaak voor meerdere uitleg vatbaar.
Ik rij geen motor, gelukkig maar, men zou mij kunnen aanzien voor een crimineel. Ik ben wel een echte bluesliefhebber, had tot voor kort lang haar, droeg een bandana en rijd nog steeds in een mintgroene bestelbus die je van kilometers ver ziet aankomen. Het heeft me zeker 100 uur van m'n leven gekost, die grensovergangen van Nieuweschans naar het Duitse Bunde. Telkens weer controle, telkens weer onbetaald oponthoud. Het kon niet anders zijn dan dat zo'n langharig individu iets te verbergen had. Destijds was ik voorzitter van een Culturele raad, bestuurslid bij diverse organisaties waaronder de plaatselijke ondernemersvereniging. Zij faciliteerde me met een netwerk van klanten en gelijkgestemden. Volgens de huidige inzichten van de liberale tijd, was ik dus lid van meerdere, min of meer, criminele organisaties.
Binnen een ondernemers organisatie zoek je naar persoonlijke oplossingen, speel je elkaar de bal toe bij opdrachten en probeert gezamenlijke belangen als lage personeelskosten, zo min mogelijk belasting betalen, concurrenten buiten de deur houden en zo hoog mogelijke prijzen te bewerkstelligen door druk uit te oefenen op plaatselijke politici en ambtenaren. Een etentje hier, een mooi aangelegd tuintje daar. De gemeente secretaris krijgt een balkonnetje, de plaatselijke makelaar voorkennis van een ophanden zijnde verkoop van gemeentelijk onroerend goed. Het netwerk faciliteert in contacten waarmee een ieder z'n voordeel haalt. De ene organisatie blinkt uit in anonimiteit, draagt misschien een ring waarmee de verbondenheid wordt onderschreven of verschuilt zich achter charitatieve uitgangspunten. Anderen gaan door het leven als politieke vereniging, forum of kerkgenootschap. De ene profileert zich door naamsbekendheid en vernoemd zich naar een hotel, skeletonderdelen of gebruikt termen als vrijheid, vrede, democratie en sociaal, een andere profileert zich door symbolen als Jakobsschelpen, gekleurde stropdassen, passers, hamers, rozen, vogels als adelaars en meeuwen, kruizen en leren jassen met opgenaaide pailletten.
De wereld is vol met criminele organisaties, tenminste als je daar fraude, persoonlijke verrijking, intimidatie, misbruik en andere onderdrukkende consequenties toe mag rekenen. Politieke partijen zijn vaker niet meer dan een opstapje naar persoonlijke roem. Niet voor niets zijn de directeuren en voorzitters van “goede doelen” organisaties in veel gevallen “grootverdieners”. Zou het niet de Rechterlijke Macht moeten zijn die de grens bepaald? Met alle feiten op tafel, alle getuigen horende en bewijsstukken inziende is het aan de rechter om te bepalen welke ambtenaar corrupt is, welke politici zich heeft laten betalen door een lobbyist, welke onderwereld baas heeft betaald voor de dood van een andere, welke extreem christelijke of islamitische man zijn vrouw onderdrukt, welk ondernemerskartel illegale afspraken heeft gemaakt, welke motorrijder zich schuldig maakt aan drugshandel of afpersing, welke oliemaatschappijdirecteur verantwoordelijk is voor de vervuiling van stranden, dode dieren en kankerzieke mensen.
Onze voormalige heldin en "Angel against Hell", Jeanine Hennis loopt met haar partijminister vooruit op onderzoeken waaraan nog geen enkele conclusie kan worden getrokken. Haar standpunt; als verenigingen, clubs of organisaties hun leden faciliteren bij activiteiten die in strijd zijn met de wet, moeten ze worden verboden. Een utopie. De SGP bestaat nog steeds (sterker nog, ons huidige kabinet rekent op hun steun), het Wereld Natuurfonds faciliteert nog steeds grote soja ondernemingen in Zuid-Amerika, die met hun “Round-Up” de natuur en mensen daar vergiftigen. Er zijn eigenlijk geen voorbeelden van zulks corrupte organisaties die ooit zijn verboden, de meesten hebben zelfs geen officieel bestaan. De populistische politiek is het netwerken ontstegen. Het spreekwoordelijke “balletje op gooien” of “luchtballonnetje oplaten” zijn vervangen door het Netwerpen, dat is veel gemakkelijker. Onder de bezielende leiding van Geert Wilders gooien ze een net over alle islamieten, dan zit er altijd wel een extremist of crimineel bij. Ze kunnen de netten niet aanslepen. Eentje over alle uitkeringsgerechtigden, eentje over alle motorrijders, eentje over alle Grieken, eentje over alle....
Elke visser kan je vertellen dat de zee snel leeg is als je de massa op vist om de bijvangst in de netten te krijgen.
Reacties
Een reactie posten