Doorgaan naar hoofdcontent

De taboeloze exponent van deze tijd.


Het was altijd een taboe, de drang hebben naar masochisme. Sommige mensen genieten van pijn en vernedering, anderen nemen het op de koop toe bij het streven naar macht, roem of zelfs aandacht. De pijn hoeft niet perse lichamelijk te zijn en de vernedering hoeft niet door anderen te worden waargenomen. Het dragen van pijn gebeurt vaak in stilte met op de achtergrond een persoonlijk denkbeeld over verlossing of gevoelloosheid.

De vorige Paus onderging zelftoegebrachte pijniging in stilte. Als symbool voor het voelen van alle onrecht binnen zijn denkbeelden, gebruikte zijn lichaam als aards oppervlak, ontvangend de striemen die als boetedoening hem dichter bij God brachten. Een handelswijze die in de Katholieke traditie geworteld is en waarover het taboe als een sluier binnen de muren van het heiligdom drapeerde. De tijd dat zelfkastijding nonnen en paters als een verplichting van hun levenswijze werd voorgehouden ligt niet eens zover terug. In de traditie van de geschiedenis is dit taboe een gewild onderwerp voor de masochistische filmmakers.

Nu, in een tijd van verlichting en de zoektocht naar andere waarheden, lijkt het masochisme hoogtij te vieren. Deelnemers aan televisie programma’s als X-Factor en Popstars ondergaan de publieke vernedering als een vanzelfsprekendheid tijdens hun exhibitionistische zoektocht naar roem. Geen pijn weerhoudt hen van hun streven. De genante uitbuiting van hun gebrek aan talent en zelfreflectie wordt aanschouwd door een grote schare kijkers die genieten van de, door internet, wereldwijde kleinering. De kandidaten in het circus van rariteiten mogen voor een paar seconden die, door vernedering verkregen roem, ervaren. Zelfbeschermende rationele gedachten worden voor een korte periode overwoekerd door de overmatige drang naar aandacht en succes. Het heeft niets met een gebrek aan zelfkennis of verstand te maken.

Hoog opgeleidde, welbespraakte en talentvolle individuen hebben zowaar een nog grotere behoefte aan een masochistische levenswijze. Bankiers, politici, commissarissen en andere, in de schijnwerpers staande, lieden ondergaan met genot de publieke kastijding. In de voorgeprogrammeerde zoektocht naar macht is geen vernedering te groot om ze af te houden van de ingeslagen route naar succes. Als gevolg van liegen en bedriegen, ondergaan ze iedere aanval op hun integriteit, als ware het een masochistisch verlangen. Geen enkele spirituele of gezichtsverliezende pijn heeft invloed op de verslaving van hun macht. Al ziet de hele wereld toe hoe ze, met de wetenschap tijdens beslissingen maar ook achteraf, slechts voor eigen roem hebben gehandeld, blijft het verdraaien van de waarheid ter verdediging van de persoonlijke glorie de constante (x) factor. Geen persoonlijke vernedering is te groot of te pijnlijk om de zetel van zelfverheerlijking te blijven bezitten. Masochisme is de meest taboeloze exponent van deze tijd geworden. Er worden onrechtmatige oorlogen voor gevoerd, ondemocratische beslissingen voor genomen, waarheden voor verdoezeld en persoonlijke integriteit voor aan de kant geschoven.

Reacties

Populaire posts van deze blog

2025, Dit is het dan, 15 Januari. Woord van de dag: onderduiken

Terwijl bij een grootschalige politieactie tegen mensenhandel, de Portugese politie 28 mensen – waaronder werkgevers - arresteerde en minstens 100 migranten bevrijdde, die op boerderijen in de zuidelijke regio Baixo Alentejo werkten, blijken de ongebreidelde leugens over de gefantaseerde vrijspraak van Trump, via het propaganda kanaal van een Zuid-Afrikaanse miljardair, ook in Nederland klakkeloos te worden verspreid op, het nu ook feiten vrije, Facebook. Nu extreem Rechts, en zelfs het fasisme, een voet tussen de deur hebben binnen de Europese democratieen valt het nog maar te bezien hoeveel aanhangers van bijvoorbeeld Wilders, Le Pen, of Orban zich zullen manifesteren als hun dromen uitkomen. De vaak angstige witte mannetjes, reeds in het laatste kwart van hun – net niet geslaagde – leven, thuis vaak gedomineerd door een sterkere vrouw, zullen waarschijnlijk al snel de route van de minste weerstand kiezen. Zoals de Amerikaanse extreme rednecks al klaar staan om de, door Trump en z...

2025, Dit is het dan, 6 Januari. Woord van de dag: Wachttijd (Een persoonlijke gewaarwording)

Na een rustige zondag met wat B-films in het actie-genre en een uurtje Dakar Rally reportage op de televisie was de onvermijdelijke gang naar het IMT kantoor de eerste  bureaucratische geseling van dit jaar. U moet natuurlijk wel het “hoe en waarom” weten dus even een kleine uitleg over de Portugese gang van zaken ten aanzien van het verlengen van het broodnodige plastic kaartje met daarop de verklaring dat u geschikt bevonden bent – zowel lichamelijk als mentaal – om voertuigen in bepaalde categorieën te besturen op de openbare weg, kortom het rijbewijs. Niet dat daarmee ieder risico valt te vermijden, je kunt tenslotte pardoes in een situatie terechtkomen waarbij de snelweg bezaait ligt met suikerbieten zoals vanmorgen op de A17 bij Roosendaal. Nu wel, in Portugal is het de gewoonte dat u na de verplichte medische keuring, waarbij de dokter uw gegevens direct digitaal naar de desbetreffende instantie stuurt, een afspraak maakt bij de IMT, wiens website al jaren niet meer na behor...

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer...