Doorgaan naar hoofdcontent

Op een alp is de hemel dichterbij.

Je zult maar een verstokte roker zijn. Geen stress, geen depressies, gemoedelijk en gezellig in de omgang. Je zult maar mee doen aan de internationale rokjesdag. Je zult maar betrokken raken in een ernstig busongeluk en zwaar gehandicapt overleven. Je zult maar een mens zijn, een individu. Je zult maar in een land wonen waar de premier zich schaart in illuster gezelschap van grootheden als Berlusconi en Orbán.

Hoe raar is de gewaarwording voor een astmapatiënt tijdens een vakantiereisje in Turkije, als bij gebrek aan “Ventolin” blijkt dat bij aankoop, in een plaatselijke apotheek, de prijs slechts 20% van de Nederlandse is. Honderdduizenden puffertjes die jaarlijks over de toonbank gaan tegen een viervoudige prijs. Geen wonder dat de kosten van de gezondheidszorg in Nederland zo hoog zijn. De discussie over rokers die dan maar meer moeten betalen voor hun ziektekosten gerelateerd aan hun gedrag is zelfs in de PVDA een punt van aandacht. Mensen die depressies en stress oplossen met medicijnen en therapie, in plaats van een sigaretje, betalen die middelen en behandelingen voortaan zelf. Natuurlijk worden de kosten van vrouwen die na de “Rokjesdag” met een blaasontsteking bij de huisarts komen gewoon contant afgerekend. Amateurvoetballers betalen de behandelingskosten van gebroken enkels, afgescheurde spieren en hoofdverwondingen opgelopen tijdens de schermutselingen achteraf, voortaan zelf. Wintersporters zien af van ziektegeld tijdens hun afwezigheid bij hun werkgever als ze weken moeten revalideren na een uitglijer. Natuurlijk komen ze ook op voor de kosten van het gips en de revalidatie.

Hoe confronterend is de gewaarwording met de verworvenheden van de tegenwoordige tijd. Vroeger ging een schoolreisje naar de Efteling, Apenheul of Madurodam. Tegenwoordig gaan 11-jarige leerlingen van een basisschool op skivakantie in het verre buitenland. Crisis? Nee, ouders betalen zonder schroom de kosten, scholen blijken budget genoeg te hebben. Het moet groter, verder weg, langer en luxer. Het draagt waarschijnlijk meer bij aan de ontwikkeling van een kind, dan het leren rekenen, lezen, en schrijven. Waar het in deze huidige tijd nuttig zou zijn om volgende generaties weer onder ogen te laten zien dat de mogelijkheden echt niet tot in de hemel reiken, ook niet op een alp, worden ze gewoon met de verworvenheden van geld en macht. Hoe zeer zal de verontwaardiging zijn als blijkt dat er geen middelen zijn om een PGB te vertrekken, zo'n slachtoffer van een verschrikkelijke tunnelramp wordt dat nogmaals door de tunnelvisie van de nieuwe liberale slogan; Het recht van de sterkste en aandeelhouders. In de traditie van regeringsleiders als Berlusconi en Orbán, houden Rutte en z'n kornuiten iedere vorm van beschaving en menselijkheid buiten de deur, en waar die nog aanwezig is wordt er een marktconform prijskaartje aangehangen. De menselijke maat, sociale verantwoording en bescherming voor het minder sterke individu worden op criminele wijze om zeep geholpen. Nu is er in Den Haag een internationaal strafhof.......

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV