Het contract met Balkenede

Hoe zou u reageren als na de aankoop van een huis, uw makelaar zegt “maar omdat de verkoper de prijs eigenlijk wat te laag vindt, mag u pas over vier jaar de sleutel in ontvangst nemen”. Dat klinkt misschien heel erg raar, maar in binnen politiek Nederland is dit een algemeen geaccepteerd beginsel. U kunt kiezen voor Balkenende, maar als hem de uitslag niet uitkomt, en hij zijn zin niet krijgt, gaat hij u niet vertegenwoordigen. U ondertekend dus de koopovereenkomst bij de Notaris, maakt uw zuurverdiende geld en moeilijk verkregen hypotheek over naar de rekening van de verkoper, en wordt vervolgens geconfronteerd een niet te bewonen huis. Tijdens de gemeenteraad verkiezingen bleken plotseling een hele lijst van “pseudo politici” helemaal niet bereidt om hun verantwoording te nemen, met als hoogtepunt de leden van “Trots op Nederland”. Van zo’n lachwekkende partij als TON is dat nog als een uitschieter van Verdonk beleid te zien, maar bij een zichzelf serieus nemende partij als het CDA is dit toch wel erg staatsbelang ondermijnend. Balkenende als een kleine peuter roepend “Ik wil het, ik wil het, ik wil het”. Hij waarschuwt voor al die politieke tegenstanders die te veel “op de pof” willen regeren, en zegt dat zijn oplossing voor de toekomst de enig ware is. Echter wenst hij niet bij het uitblijven van regeringsdeelname, zijn overtuigingen te verdedigen in de Tweede Kamer. Nee, alleen als hij de macht krijgt is hij bereid Nederland vooruit te helpen.

Het CDA is weer een partij, waarin streng wordt onderhandeld of er een Katholiek of een Protestant op de tweede plaats van de kieslijst komt. Hoezo scheiding van Kerk en Staat? Hoe zo iedereen gelijk? De identiteit van het geloof staat voor het CDA boven de kwaliteit van hun verkiesbare volksvertegenwoordigers. In de 21e eeuw wordt zelfs binnen politieke partijen de verzuiling weer uit de onderste la gehaald. Wat zullen ze blij zijn met de terugkeer van protestante en katholieke actualiteiten programma’s op de publieke omroep. Gewoon weer terug naar vroeger, weer regeren met de bijbel en al z’n interpretaties in de hand. Van het CDA wordt, volgens Balkenende, een goed rentmeesterschap verwacht. Dat betekent dat je op hem wel kunt stemmen, maar na de verkiezingen niet op hem kunt rekenen. Hij wil alleen koning van de macht zijn, maar rentmeester van de regeringscontrole is te min voor deze vertegenwoordiger van de protestante zuil binnen het CDA. De C in het CDA wordt slechts nog als excuus gebruikt wanneer er ethische beslissingen genomen moeten worden. Christelijke normen die gaan over het opkomen voor je medemens, en vooral zij die minder bedeeld zijn, hebben allang geen prioriteit binnen deze partij. Regeren en macht hebben lijken de grootste drijfveer binnen het CDA, en staan ver boven de behoefte om hun kiezers te vertegenwoordigen binnen het parlement. Het is het CDA veel makkelijker gebleken om binnen de kamertjes van de macht beslissingen te masseren tot uitkomsten van de zogenaamde coalitie. Iets anders schijnt gewoonweg geen optie te zijn voor Balkenende, en hij laat nu dus zelfs weten, daar voor ook niet beschikbaar te zijn. Het is voor de democratie (en voor het CDA) dus te hopen dat de nummer 2 op de lijst genoeg voorkeursstemmen krijgt.

Als u bij de notaris uw aankoopovereenkomst hebt getekend, zorgt die notaris er ook voor dat de verkoper zich aan de afspraak houdt. Zo zou bij verkiezingen moeten zijn. Het zou wettelijk verplicht moeten worden om de consequenties van een kandidatuur bindend te maken. Dus als je het lef en de overtuiging hebt om op een kieslijst te staan, ben je ook verplicht daarna zitting te nemen in de Tweede Kamer. Ben je niet bereid om je kiezers te vertegenwoordigen moet je afzien van deelname aan de verkiezingen. Als deze trend wordt doorgezet komen er binnenkort alleen nog maar populaire individuen op de kieslijsten, die vervolgens het werk overlaten aan mensen die zich daadwerkelijk willen inzetten voor de natie.