Een stukje liberale grond aan de rand van Europa

Jawel, het is een klein landje, dat Nederland.

Een stukje liberale grond aan de rand van Europa waar de politici die momenteel aan de touwtjes trekken voornemens zijn om zoveel mogelijk natuur om te vormen tot asfalt om al die werknemers van brievenbus bedrijven geen strobreed in de weg te leggen. De Europese Commissie probeert belasting ontwijkende multinationals als Coca-Cola, Starbucks, Nike, Apple en Microsoft de duimschroeven aan te draaien. In een voorstel dat Europees Commissaris Semeta presenteerde, worden fiscale constructies voor grote bedrijven om belasting te ontlopen verboden.

Met uitzondering van liberale niksnutten als, de als asfaltfetisjist uit de kast gekomen, Ton Elias van de VVD en Melanie "te kort rokje" Schultz en vooral Staatssecretaris Frans Weekers van Financiën, vinden verstandige politici en burgers ten tijde van zware bezuinigen het niet langer acceptabel dat grote bedrijven vrijwel geen belasting betalen dankzij mazen in de wet en halfslachtig overheids optreden. Het voorstel treft vooral de zogenoemde brievenbusmaatschappijen, door multinationals opgezette firma's die geen ander doel hebben dan bedrijfswinsten zo veel mogelijk buiten bereik van de fiscus te houden.

Nederland telt circa 12 duizend van deze brievenbusbedrijven die jaarlijks naar schatting 150 miljard euro aan rente, dividend en royalty's vrijwel onbelast weg sluizen, vaak naar landen buiten de EU.  Zo loopt de armlastige Portugese staat miljarden aan belastingopbrengst mis omdat Portugese bedrijven hun winsten overmaken naar Nederlandse brievenbusbedrijven. De Europese Unie onder leiding van Merkel en met gespleten tong sprekende Rutte, legt ondanks slechte ervaringen in het verleden de Portugese regering op zo veel mogelijk overheidsinstanties te privatiseren. Electra, openbaar vervoer, alles is in de verkoop of reeds verkocht. Niet dat het enige oplossing biedt voor het probleem. De overname kandidaten betalen eenmalig een prijs om vervolgens via een brievenbus firma in bijvoorbeeld het belastingparadijs Nederland, nooit meer een cent in de Portugese samenleving achter te laten. Volgens de Commissie kost die belastingfraude en -ontwijking de Europese schatkisten 1.000 miljard euro per jaar. Weekers heeft herhaaldelijk laten weten dat nieuwe Europese regels tegen belastingvlucht de voordelen van zijn vriendjes uit "de markt" in Nederland niet mogen aantasten.

Multinationals sluizen hun winsten en dividenden in de vorm van speciale leningen over naar dochtermaatschappijen, en misbruiken de wettelijke mogelijkheid om helemaal nergens belasting te betalen.
De rente op de lening is in het ene land aftrekbaar, dividend is elders weer belastingvrij. Hoewel vele politici zich verbaal keren tegen belastingontduiking door multinationals, zijn hun daden minder voortvarend. Pas onder zware druk, ook van de G20, kondigde het kabinet onlangs aan bestaande soepele belastingafspraken met onder meer Ghana aan te scherpen. Groot-Brittannië vreest voor zijn belastingparadijzen als de Kaaimaneilanden. Omdat elke lidstaat een veto heeft over belastingzaken, zal het er wel niet van komen.
Rutte en zijn vriendjes moeten tenslotte na hun tijdelijke politieke loopbaan weer een baantje zien te vinden, en zullen dus de multinationals altijd uit de wind houden.

Minister Melanie Schultz hoopt op zelfsturende auto's in de toekomst, ja dat zou voor haar een oplossing zijn. Zo stuurloos als dat wicht door het leven gaat en daarbij op de meest banale tijden gas geeft en afremt is een schrikbeeld op des Heren's wegen. Onderzoekers uit Delft concluderen dat er veel minder auto's op de snelweg rijden dan in de gebruikte toekomstscenario's werd verwacht. En dat komt niet alleen door de crisis maar ook omdat de wereld in een rap tempo moderniseert. Schultz bestrijdt natuurlijk de kritiek. Sinds 2011 hanteert ze haar eigen VVD scenario met een hoog groeiscenario. Ze ambieert waarschijnlijk een baantje bij Rijkswaterstaat of een commissariaat bij een grote wegenbouwer. GroenLinks-Kamerlid Liesbeth van Tongeren riep Schultz op opnieuw door te rekenen of al haar asfaltplannen wel nodig zijn. 'We moeten niet bouwen voor de leegstand, alleen om wegwerkers aan het werk te houden of vanwege de verkiezingsbeloften van de minister.' was haar stelling. Nu zou het natuurlijk zomaar kunnen dat die 12000 brievenbus firma's in de Randstad allemaal echte bedrijven worden, tja dan....

De grootste dwarsligger is natuurlijk de ubermarkt lobbyist Ton Maarten Christofoor Elias. Jawel, voormalig journalist, maar de waarheid was niet interessant genoeg voor hem, dus is hij nu politicus. Namens de "Volkspartij" voor Vrijheid en Democratie, waarmee natuurlijk alleen het rijke volk wordt bedoeld,  is hij sinds 18 december 2008 lid van de Tweede Kamer. En ja, onafhankelijkheid zal niet zijn sterkste punt geweest zijn, gezien zijn huidige liberaal liegen, tussen 1982 en 1989 toen hij werkzaam was als politiek verslaggever van Den Haag Vandaag.  Het schijnt dat de samenwerking met collega Ferry Mingelen moeizaam verliep, het bleek voor het blaaskopje lastig om zich neutraal uit te drukken. In 2003 noemde Elias de rubriek Den Haag Vandaag in het Parool 'een gevaar voor de democratie'. Hij bedoelde daarmee natuurlijk dat het klootjesvolk niets te maken had met de feiten, maar gewoon moet slikken dat wat de Haagse pluche klevers vertellen. Dat hij eigenlijk gewoon een VVD lobbyist was, en dat het niet aan zijn werkomgeving bij de publieke omroep lag werd pijnlijk duidelijk toen hij ook bij het commerciële RTL in conflict raakte met Frits Wester en uiteindelijk ontslagen.

Elias probeerde het Vervolgens nog als directeur Communicatie bij verzekeringsbedrijf Aegon, startte een tweetal eigen PR-bedrijven: Elias Advies en Elias Communicatie, waarmee hij diverse overheidscampagnes, waaronder de campagne "Europa. Best Belangrijk.", in de wacht sleepte. Maar ook dat deed hij niet zo goed, want Nederland stemde massaal tegen bij het referendum over de Europese Grondwet. Na zoveel mislukkingen in de vrije markt besloot hij politicus te worden, min of meer de enig overbleven optie. Met wat horten en stoten, waaronder een te lage plek op de verkiezingslijst lukte het uiteindelijk toch met ondersteuning van een luguber gezelschap waarvan VVD-leider Mark Rutte en de toen nog ministers Rita Verdonk en Henk Kamp deel uit maakte.  Elias kwam in het parlement, nadat Henkie "Karmeliet" Kamp de Kamer verlaten had om als commissaris voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba in therapie te gaan voor zijn veelpigmenterende medemens fobie. En nu is Den Haag dus opgescheept met een politicus die nog nooit te betrappen was op enige empathie met de samenleving of feiten en waarheden.

Jawel, het is een klein landje, dat Nederland.
Een stukje Liberale grond aan de rand van Europa waar vele politici niet uit overtuiging volksvertegenwoordiger worden, maar omdat ze door de markt, in de markt worden gezet.