Doorgaan naar hoofdcontent

Zo vrij als een Iberische Lynx..

Het is vandaag Maandag, een van de weinige waarheden waarover we nog consensus kunnen vinden, maandag de 20e februari 2017. In een wereld vol geaccepteerde alternatieve feiten zou je echter gewoon kunnen beweren dat het Zondag is als de baas belt waar je blijft, het is zijn woord tegen het jouwe. Niets hoeft nog feitelijk waar te zijn om het als argument, ter ondersteuning van je eigen onderbuikgevoel, te gebruiken. De zon schijnt ook ‘s nachts, ook al moet je naar de andere kant van de aardbol reizen om dat te zien, dus zou de hoofdpijn net zo goed van een zonnesteek kunnen komen in plaats van die paar glazen wijn, verorberd tijdens het kijken naar een boer die vijf van de tien, onzeker zuchtende, maagden selecteert in een TV programma. Religieuze waarheden verdwijnen als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon, je hoeft geen dooie jihadist te zijn, de hemel is slechts een kleine caravan op een boerenerf. Terwijl hier in Portugal het seizoen voor de vrijlating van, in gevangenschap gefokte, Iberische Lynxen is begonnen en in het Mértola gebied het eerste koppeltje op jacht gaat naar konijnen en losgebroken kippen, worden in het Zwijnenparadijs een paar “patriottistische” jagers veroordeeld voor het verzinnen van een overval door “illegale” grens doorbrekers. De politie vond twee bloedende slachtoffers van een schietpartij op een ranch in de buurt van Candelaria, die vertelde dat ze waren aangevallen door mensen die illegaal de nabijgelegen grens waren overgekomen en hun monsterlijke truck probeerde te stelen. Na onderzoek bleek dat de een op de ander had geschoten en de ander had teruggeschoten, beide met een doeltreffend resultaat. De onverzekerde, Obama-care vervloekende, aanhangers van Trump gebruikten hun onzin verhaal om een gofundme-pagina online te zetten om dollars in te zamelen voor de medische rekeningen, waarbij ze meer dan 20.000 op hun bankrekening ontvingen.  Jawel, voor een beetje fantasie moet je toch echt in Amerika zijn, daar kunnen de Portugezen nog wat van leren, want toen in januari een van twee, in Frankrijk opgegroeide, broers een ziekenhuis in Guarda binnen liep met een kogel wond aan het been, was het enige verhaal dat hij kon verzinnen een boswandeling met zijn hond en een onverwachte knal. Het duurde niet lang of de twee broers zaten  in de cel, naast een Schotse weduwe die in dezelfde stad haar, aan kanker overleden man, waarschijnlijk omwille van z’n pensioen, in de tuin zou hebben begraven, op verdenking van jihadisme neigingen nadat de politie twee “9 millimeter pistolen” en een Koran in hun auto vond. Terwijl een Canadese politieagent warme chocolademelk uitdeelt aan een moderne Von Trapp familie aan het eind van hun grensoverschrijdende voettocht door de sneeuw en een, in Frankrijk wonende, Nederlandse boer de kneepjes van het liefdesleven wordt bijgebracht door een vriendelijk meelevende TV presentatrice, ploetert de zaagselmaker zich, met een lege kruiwagen, een weg terug naar de top van de eenzame heuvel. De lege verpakkingen van het weekend zijn netjes gedeponeerd in de daarvoor bestemde afvalcontainer, was alle vuiligheid op de wereld maar zo verantwoord af te voeren....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV