Doorgaan naar hoofdcontent

Feodale mist in Davos, dikke mist op de heuvel

2017, dinsdag de 17e. Terwijl de namaak B-street band, een “toontje lager” kloon van de E-street band tóch besloten om niet op te treden bij de inauguratie van Trump omdat deze Bruce Springsteen coverband waarschijnlijk geen enkel “rechtenvrij” nummer heeft om ten gehore te brengen, wordt een prominent politicus van de republikeinse partij gearresteerd, alleen maar omdat hij precies deed wat de grote leider zei dat hij moest doen. De 71-jarige plucheplakker is opgepakt wegens het “in het kruis grijpen” van een vrouwelijke ambtenaar. De verklaring van de vrouw werd ondersteund door beelden van een bewakingscamera, een detail waar dit lid van een Duitse, waarschijnlijk Keulse, immigranten familie kennelijk geen rekening mee had gehouden. Ondertussen sterven er jaarlijks meer mensen in Europa aan de gevolgen van de uitstoot van kolenenergiecentrales, dan aan de vrijwillige veraangenaming van het leven door sigaretten rokers, gaat de Nederlandse Premier met een gevolg van 51 andere elite naar de jaarvergadering van het World Economic Forum in het mondaine Davos, om met de rest van die absolute elite van het wereldwijde bedrijfsleven en de politiek de wereldproblematiek, en hoe ze daar het meeste geld aan kunnen verdienen, te bespreken. Nee, het entreekaartje van 63.000 Euro betaald hij natuurlijk niet uit eigen zak, net zo min als de ministers die hij mee neemt. Nou ja, niet dat er veel andere Premiers en staatshoofden zijn, de Duitse, Franse en Italiaanse Premiers en de leiders van de “G7” bijvoorbeeld komen niet, met uitzondering natuurlijk van de feodalistische Vanessa May en wat Chinezen die net als zij over de ruggen van het volk, bij gebrek aan beter, via het gevoel van absolute macht tot een orgasme moeten komen. Premier Rutte komt wat dat betreft aan z’n trekken, Shakira komt ook! Terwijl het enige niet koninklijke lid van het Nederlandse vorstenhuis de uiterst verstandige opmerking; “Wij moeten aandacht vragen voor de gevolgen van de terugtredende overheid en 't toezicht en de filosofie van "Laat het aan de sector zelf over", maakt, liggen er twee gebroken stoelen, een te repareren banjo, materiaal voor een paar deuren en een stuk hout voor een, in opdracht te maken, sculptuur op de werktafel van een positief, edoch licht verwarde, houtbewerker die, door de eenzame heuvel benevelende mist, zich genoodzaakt ziet, al strompelend vanwege een diepe, door een overijverige viervoeter gegraven, kuil in de tuin, de weg terug naar de keukendeur te vinden. Handen wassen, pleister op de knie en, nou ja koffie dan maar. Zien we straks wel verder....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV