Hoe erg zou het zijn als de “westerse beschaving” in de komende decennia z'n einde vindt?
De meeste beschavingen bestaan enkele duizenden jaren, evolueren langzaam tot hun hoogtepunt en sterven meestal een abrupte dood door oorlogen die het gevolg zijn van hun eigen succes.
De eurocentrische kijk op de geschiedenis, de zogenaamde historische normen en waarden die vooral nationalisten zo hoog in het vaandel houden en het zonder enig besef van geschiedenis verdedigen van zogenaamde christelijk – joodse culturen schijnen ons wederom in een volk opruiende anti democratische periode te drijven. Een paar schreeuwers, een groepje militanten en hoofdzakelijk conservatief rechts politieke regeringen, die weliswaar vrijheid en democratie aanvoeren als hun reden voor bestaan, maar in feite zich allang hebben aangesloten bij de beweging die de winter van deze westerse beschaving aangrijpen om een neo-feodaal systeem af te dwingen, schijnen steeds meer onwetende slecht opgeleide burgers voor zich te winnen. De westerse samenleving is uitgegroeid tot een beschaving, wat in houdt dat de evolutie tot stilstand is gekomen en aan z'n onvermijdbare laatste epistel is begonnen.
Wanneer Europa als een “beschaving” wil overleven zullen we invloeden van buitenaf moeten aanvaarden, sterker nog, ze omhelzen als redders van een glorierijke geschiedenis. Zonder nieuw bloed is Europa als middelpunt van “de oude democratie” ten dode opgeschreven. Ooit ontstaan uit de nazaten van Semitische volkeren, Vikingen, en minder geëvolueerde vertakkingen van de mensheid, is het noord-Europese volk verworden tot een afhankelijke samensmelting van, zich in sociale klasse's en religieuze groepjes bewegende, individuen. We zouden zonder de structuren van een overkoepelende macht, water-reinigende, energie en communicatie middelen leverende bedrijven, voedsel producerende monopolisten en uitkering vertrekkende, gezondheidszorg en educatie aanbiedende instanties waarschijnlijk de komende winter niet overleven. “Zelfredzaamheid” is verworden tot het op de juiste manier invullen van formulieren en het weten te vinden van het juiste loket. De over regulering van het dagelijkse leven is ook de valkuil geweest van beschavingen voor en met ons op deze aarde zoals de Babylonische, Egyptische, Chinese, Indiase, Meso-Amerikaanse, Grieks/Romeinse, en nu ook voor de moderne Arabische en onze eigen "Europese" cultuur. Het experiment USA is nog te jong om een cultuur nog een beschaving genoemd te worden. Gezien de manier waarop zich dat evolueert is er weinig hoop.
Grote volksverhuizingen zijn van alle tijden. Canada, Australië en ja ook de USA zijn welbekende voorbeelden van “samenlevingen” gebaseerd op massa emigratie. Zelfs ons eigen Nederland is gebouwd op de fundamenten van cultureel samensmelten, en nee, dat is niet binnen een bepaalde tijd gebeurd, het is een “on going” proces, een remedie tegen culturele inteelt en ongezonde zelf overtuiging. Natuurlijk wordt de toestroom van nieuwelingen als een bedreiging gezien. Nee, geen bedreiging voor de democratie, niet voor de rechtsorde en zeker niet voor de veiligheid. De bedreiging die iedere immigrant, asielzoeker, vluchteling of gelukzoeker zoals je wilt, met zich mee brengt is hun energie, daadkracht, doorzettingsvermogen en levenservaring. Hoe moet een “autochtone” ex-scholier of afgestudeerde jup, wiens grootste angst ooit een ritje in de achtbaan was, opboksen tegen een generatie voor wie zelfs de doodsangst geen onoverkoombaar trauma bleek te zijn, wiens doorzettingsvermogen en moed er voor zorgde dat, zonder de hulp van Mozes, de zee werd overwonnen, voor wie overleven geen televisie programma op een zogenaamd onbewoonbaar eiland is, maar een initiatiefrijk aangeleerde eigenschap. Zelfredzaamheid, een van die woorden uit de rechts liberale retoriek, is voor zij die aanslagen, martelingen, bombardementen, verkrachtingen, honger, vernederingen en barre reizen hebben meegemaakt een vanzelfsprekende eigenschap. Opgegroeid zonder vangnetten en “rugzakjes”, geleerd door te leven en te beleven, in plaats van in een hysterisch schone wereld met anti desinfecterende middeltjes die niet alleen de handen proberen schoon te houden maar ook het geweten. Dat is waar de marktplein en gemeentehuis schreeuwers terecht bang voor zijn, die overvloed aan inzet en wilskracht van de nieuwkomers die ze zelf zo ontberen.
Natuurlijk zijn er redenen om met argwaan te kijken naar bepaalde individuen met extremistische opvattingen qua religie, alhoewel de uitwassen waarmee we de laatste tijd worden geconfronteerd niet gestoeld zijn op de basis beginselen van een geloof, maar juist de interpretaties van een elite die zich met behulp daarvan ultieme macht probeert te verschaffen. Het onthouden van educatie is daarbij het grootste drukmiddel, een van de gevaren die ook sluimert achter alle beslissingen die genomen zijn in ons eigen “westerse” schoolsysteem. Ook in bijvoorbeeld Nederland lijkt het vooral te gaan om de voorsprong van de elite te vergroten, gezien de financiële prikkels die voor de minder gefortuneerde extra obstakels opwerpen om hoger onderwijs te volgen. De mondige burger wordt als lastig beschouwd door de lobby van multinationals die hun macht op de politiek steeds verder lijken te vergroten. Sommige partijen zijn bijna letterlijk de artillerie van het groot kapitaal, die als generaals de pionnen verschuiven. De analyse dat deze krachten baat hebben bij onrust in de samenleving lijkt niet ver van de waarheid. In tijden van crisis en angst voor persoonlijke tegenslag blijkt de geschiedenis zich telkens te herhalen in het aanwijzen van een zondebok. Helaas hebben de feiten uit het verleden geen invloed op de beslissingen die men nu neemt. Wederom heeft men een zondebok aangewezen in de vorm van een religie, en wederom is het volk opgetrommeld om zich luid te laten horen. Het Avondland staat voor een nieuwe periode van populistische oproer en alle gevolgen die dat met zich meebrengt.
Het Avondland, een begrip dat niet vele meer kennen, maar sinds de eerste demonstratie in Dresden van Pegida opnieuw tot leven kwam. Wat begon met een kleine verzameling van ontevreden lieden die de zondebok, voorgedragen door de populistische massamenners, groeide al snel uit tot een omvangrijke groep anti-Islamisten die het culturele erfgoed van de Duitse identiteit en het behoud van de zogenaamde de joods-christelijke cultuur zeggen te willen beschermen. Men eist een strengere asielwetgeving, meer geld en mankracht voor politie, een verbod op Salafisme en een verbod op wapenleveringen aan de Koerdische Arbeiderspartij. Zogenaamd demonstreert men ook tegen het nazisme, alhoewel ook neonazi's aan de protestmarsen deelnemen, die op hun beurt weer Joden, Homo's en iedereen met een donkere huidskleur tot vijanden heeft verklaart. “Wir sind das Volk”, zoals ze ook in de voormalige DDR scandeerden, heeft een akelige ondertoon bij de protestmarsen van de Patriottische Europeanen tegen de islamisering van het Avondland. Natuurlijk heeft Nederland er wat dat betreft een succesvol export product bij in de vorm van Geert Wilders die in Dresden een toespraak voor circa 10.000 Pegida-aanhangers hield, en waarbij vele radicalen de inspiratie op deden.
Inmiddels wordt langzaam het ware gezicht van al die opgehitste lieden zichtbaar. Asielzoekers centra staan in brand, politici worden bedreigd en ontsnappen zelfs in enkele gevallen nauwelijks aan de dood. De sociale media staat vol met haatdragende boodschappen op forums, websites en zelfs Facebook pagina's die volgens de providers niet in tegenspraak met hun beleid qua toelating zijn, anders dan borst voedende moeders, GMO protest acties en naked bike riders optochten. De Sociale Media is tenslotte in handen van het zelfde kapitaal dat baat schijnt te hebben bij alle onrust.
Volgens de theorie van Spengler (interessant leesvoer) loopt de westerse wereld in feite ten einde en zijn wij getuige van de laatste stuiptrekkingen. In Spenglers beschrijving is de westerse mens een trotse, maar tragische figuur, die hoewel hij doelen nastreeft en creëert, er heimelijk van overtuigd is dat het eigenlijke doel nooit zal worden bereikt. Dat is het verschil met de grote stroom niet westerse vluchtelingen die hun reis naar “Het Avondland” aanvangen, zij geloven in de doelen die ze nastreven, zijn bereid daar zelfs hun leven voor te riskeren. De dreiging die ons allen nadert komt niet van asielzoekers, vluchtelingen, emigranten, het boze Rusland, de Griekse of Portugese communisten of radicale wereldverbeteraars die binnenkort protesteren in Parijs. Het grootste gevaar komt vanuit de slangenkuil bevrijdde populistische lieden, die hun gedachtegoed weten te verkopen aan de bewust slecht opgeleide sloebers en kansloze half geletterden waarmee Europa sinds de jaren '80 opzettelijk wordt gevuld. Ze staan open voor de retoriek van een vijandsbeeld dat begint bij die ene groep als zondebok, aangevuld met een volgende, en een ander en nog een minderheid, totdat uiteindelijk iedereen, met uitzondering van de blanke, blonde, gehoorzame, kapitaal en meester vrezende Ariërs, een vijand is geworden. Het vergt slechts een enkele generatie om een “beschaving” te vernietigen. Oorlog en wederopbouw tot gevolg, een eeuwig durend ritueel waarbij de elite immer meer macht verwerft.
De meeste beschavingen bestaan enkele duizenden jaren, evolueren langzaam tot hun hoogtepunt en sterven meestal een abrupte dood door oorlogen die het gevolg zijn van hun eigen succes.
De eurocentrische kijk op de geschiedenis, de zogenaamde historische normen en waarden die vooral nationalisten zo hoog in het vaandel houden en het zonder enig besef van geschiedenis verdedigen van zogenaamde christelijk – joodse culturen schijnen ons wederom in een volk opruiende anti democratische periode te drijven. Een paar schreeuwers, een groepje militanten en hoofdzakelijk conservatief rechts politieke regeringen, die weliswaar vrijheid en democratie aanvoeren als hun reden voor bestaan, maar in feite zich allang hebben aangesloten bij de beweging die de winter van deze westerse beschaving aangrijpen om een neo-feodaal systeem af te dwingen, schijnen steeds meer onwetende slecht opgeleide burgers voor zich te winnen. De westerse samenleving is uitgegroeid tot een beschaving, wat in houdt dat de evolutie tot stilstand is gekomen en aan z'n onvermijdbare laatste epistel is begonnen.
Wanneer Europa als een “beschaving” wil overleven zullen we invloeden van buitenaf moeten aanvaarden, sterker nog, ze omhelzen als redders van een glorierijke geschiedenis. Zonder nieuw bloed is Europa als middelpunt van “de oude democratie” ten dode opgeschreven. Ooit ontstaan uit de nazaten van Semitische volkeren, Vikingen, en minder geëvolueerde vertakkingen van de mensheid, is het noord-Europese volk verworden tot een afhankelijke samensmelting van, zich in sociale klasse's en religieuze groepjes bewegende, individuen. We zouden zonder de structuren van een overkoepelende macht, water-reinigende, energie en communicatie middelen leverende bedrijven, voedsel producerende monopolisten en uitkering vertrekkende, gezondheidszorg en educatie aanbiedende instanties waarschijnlijk de komende winter niet overleven. “Zelfredzaamheid” is verworden tot het op de juiste manier invullen van formulieren en het weten te vinden van het juiste loket. De over regulering van het dagelijkse leven is ook de valkuil geweest van beschavingen voor en met ons op deze aarde zoals de Babylonische, Egyptische, Chinese, Indiase, Meso-Amerikaanse, Grieks/Romeinse, en nu ook voor de moderne Arabische en onze eigen "Europese" cultuur. Het experiment USA is nog te jong om een cultuur nog een beschaving genoemd te worden. Gezien de manier waarop zich dat evolueert is er weinig hoop.
Grote volksverhuizingen zijn van alle tijden. Canada, Australië en ja ook de USA zijn welbekende voorbeelden van “samenlevingen” gebaseerd op massa emigratie. Zelfs ons eigen Nederland is gebouwd op de fundamenten van cultureel samensmelten, en nee, dat is niet binnen een bepaalde tijd gebeurd, het is een “on going” proces, een remedie tegen culturele inteelt en ongezonde zelf overtuiging. Natuurlijk wordt de toestroom van nieuwelingen als een bedreiging gezien. Nee, geen bedreiging voor de democratie, niet voor de rechtsorde en zeker niet voor de veiligheid. De bedreiging die iedere immigrant, asielzoeker, vluchteling of gelukzoeker zoals je wilt, met zich mee brengt is hun energie, daadkracht, doorzettingsvermogen en levenservaring. Hoe moet een “autochtone” ex-scholier of afgestudeerde jup, wiens grootste angst ooit een ritje in de achtbaan was, opboksen tegen een generatie voor wie zelfs de doodsangst geen onoverkoombaar trauma bleek te zijn, wiens doorzettingsvermogen en moed er voor zorgde dat, zonder de hulp van Mozes, de zee werd overwonnen, voor wie overleven geen televisie programma op een zogenaamd onbewoonbaar eiland is, maar een initiatiefrijk aangeleerde eigenschap. Zelfredzaamheid, een van die woorden uit de rechts liberale retoriek, is voor zij die aanslagen, martelingen, bombardementen, verkrachtingen, honger, vernederingen en barre reizen hebben meegemaakt een vanzelfsprekende eigenschap. Opgegroeid zonder vangnetten en “rugzakjes”, geleerd door te leven en te beleven, in plaats van in een hysterisch schone wereld met anti desinfecterende middeltjes die niet alleen de handen proberen schoon te houden maar ook het geweten. Dat is waar de marktplein en gemeentehuis schreeuwers terecht bang voor zijn, die overvloed aan inzet en wilskracht van de nieuwkomers die ze zelf zo ontberen.
Natuurlijk zijn er redenen om met argwaan te kijken naar bepaalde individuen met extremistische opvattingen qua religie, alhoewel de uitwassen waarmee we de laatste tijd worden geconfronteerd niet gestoeld zijn op de basis beginselen van een geloof, maar juist de interpretaties van een elite die zich met behulp daarvan ultieme macht probeert te verschaffen. Het onthouden van educatie is daarbij het grootste drukmiddel, een van de gevaren die ook sluimert achter alle beslissingen die genomen zijn in ons eigen “westerse” schoolsysteem. Ook in bijvoorbeeld Nederland lijkt het vooral te gaan om de voorsprong van de elite te vergroten, gezien de financiële prikkels die voor de minder gefortuneerde extra obstakels opwerpen om hoger onderwijs te volgen. De mondige burger wordt als lastig beschouwd door de lobby van multinationals die hun macht op de politiek steeds verder lijken te vergroten. Sommige partijen zijn bijna letterlijk de artillerie van het groot kapitaal, die als generaals de pionnen verschuiven. De analyse dat deze krachten baat hebben bij onrust in de samenleving lijkt niet ver van de waarheid. In tijden van crisis en angst voor persoonlijke tegenslag blijkt de geschiedenis zich telkens te herhalen in het aanwijzen van een zondebok. Helaas hebben de feiten uit het verleden geen invloed op de beslissingen die men nu neemt. Wederom heeft men een zondebok aangewezen in de vorm van een religie, en wederom is het volk opgetrommeld om zich luid te laten horen. Het Avondland staat voor een nieuwe periode van populistische oproer en alle gevolgen die dat met zich meebrengt.
Het Avondland, een begrip dat niet vele meer kennen, maar sinds de eerste demonstratie in Dresden van Pegida opnieuw tot leven kwam. Wat begon met een kleine verzameling van ontevreden lieden die de zondebok, voorgedragen door de populistische massamenners, groeide al snel uit tot een omvangrijke groep anti-Islamisten die het culturele erfgoed van de Duitse identiteit en het behoud van de zogenaamde de joods-christelijke cultuur zeggen te willen beschermen. Men eist een strengere asielwetgeving, meer geld en mankracht voor politie, een verbod op Salafisme en een verbod op wapenleveringen aan de Koerdische Arbeiderspartij. Zogenaamd demonstreert men ook tegen het nazisme, alhoewel ook neonazi's aan de protestmarsen deelnemen, die op hun beurt weer Joden, Homo's en iedereen met een donkere huidskleur tot vijanden heeft verklaart. “Wir sind das Volk”, zoals ze ook in de voormalige DDR scandeerden, heeft een akelige ondertoon bij de protestmarsen van de Patriottische Europeanen tegen de islamisering van het Avondland. Natuurlijk heeft Nederland er wat dat betreft een succesvol export product bij in de vorm van Geert Wilders die in Dresden een toespraak voor circa 10.000 Pegida-aanhangers hield, en waarbij vele radicalen de inspiratie op deden.
Inmiddels wordt langzaam het ware gezicht van al die opgehitste lieden zichtbaar. Asielzoekers centra staan in brand, politici worden bedreigd en ontsnappen zelfs in enkele gevallen nauwelijks aan de dood. De sociale media staat vol met haatdragende boodschappen op forums, websites en zelfs Facebook pagina's die volgens de providers niet in tegenspraak met hun beleid qua toelating zijn, anders dan borst voedende moeders, GMO protest acties en naked bike riders optochten. De Sociale Media is tenslotte in handen van het zelfde kapitaal dat baat schijnt te hebben bij alle onrust.
Volgens de theorie van Spengler (interessant leesvoer) loopt de westerse wereld in feite ten einde en zijn wij getuige van de laatste stuiptrekkingen. In Spenglers beschrijving is de westerse mens een trotse, maar tragische figuur, die hoewel hij doelen nastreeft en creëert, er heimelijk van overtuigd is dat het eigenlijke doel nooit zal worden bereikt. Dat is het verschil met de grote stroom niet westerse vluchtelingen die hun reis naar “Het Avondland” aanvangen, zij geloven in de doelen die ze nastreven, zijn bereid daar zelfs hun leven voor te riskeren. De dreiging die ons allen nadert komt niet van asielzoekers, vluchtelingen, emigranten, het boze Rusland, de Griekse of Portugese communisten of radicale wereldverbeteraars die binnenkort protesteren in Parijs. Het grootste gevaar komt vanuit de slangenkuil bevrijdde populistische lieden, die hun gedachtegoed weten te verkopen aan de bewust slecht opgeleide sloebers en kansloze half geletterden waarmee Europa sinds de jaren '80 opzettelijk wordt gevuld. Ze staan open voor de retoriek van een vijandsbeeld dat begint bij die ene groep als zondebok, aangevuld met een volgende, en een ander en nog een minderheid, totdat uiteindelijk iedereen, met uitzondering van de blanke, blonde, gehoorzame, kapitaal en meester vrezende Ariërs, een vijand is geworden. Het vergt slechts een enkele generatie om een “beschaving” te vernietigen. Oorlog en wederopbouw tot gevolg, een eeuwig durend ritueel waarbij de elite immer meer macht verwerft.
Reacties
Een reactie posten