Dat is wat ik in de media steeds hoor en zie, verontrustende berichten over de toename van antisemitisme. Tijdens bijeenkomsten, waarbij de vervolging en het massaal vermoorden van Joden in de nazi-concentratiekampen, wordt herdacht, draagt menige spreker zijn of haar verontrusting uit. Ik heb geen universitaire opleiding, mijn blikveld was door omstandigheden behoorlijk beperkt en studeren slechts een bezigheid die was bedoeld voor klasgenoten wiens ouders wel in staat waren om merkkleding, nieuwe fietsen, hockey-contributie of schoolreisjes naar verre oorden te betalen. Ik heb wel geleerd te lezen en te schrijven, te luisteren en te vragen. Het antwoord op de vraag was dat het hierbij om Jodenhaat gaat en dat is de discriminatie van Joden gebaseerd op hun etniciteit of religie. Wel nu, dat leverde een volgende vraag op. Wat is etniciteit? Is etniciteit een onderdeel van religie of is religie een onderdeel van iemands etniciteit, hebben mensen zonder geloof geen etniciteit? In hoeverre heeft antisemitisme te maken met religieuze identiteit? Zijn Joden aanhangers van een religie of behoor je als Jood tot een bepaald ras? Heeft het “Jood” zijn iets te maken met etniciteit? Hoe wordt je Jood? Kun je Semitisch worden of kun je alleen geboren worden als semiet?
Uit al de informatie, als antwoorden op mijn vragen, door woordenboeken, organisaties, kerken, deskundigen, hoogleraren, imam's, priesters, geschiedenisboeken, rabbijnen, politici en historici, kan ik honderden conclusies trekken. De antwoorden konden niet verder uiteenlopen, als het om een multiple choice enquête zou gaan waren er tientallen vakjes aan te kruisen. Nu moet ik als eenvoudig individu, met een toch al depressieve aanleg, mijn eigen mening distilleren uit al die, vaak populistische, religieuze of politieke antwoorden, want ook ik begin me zorgen te maken over al die haat en tegenstellingen. Gelukkig ben ik niet bevooroordeeld door enig vorm van religie of politieke stroming, of het moest de aversie zijn tegen alles wat met zieltjes winnen te maken heeft. Mijn zoektocht is niet zozeer naar de verklaring van al die haatdragende tegenstellingen, maar naar een oplossing om die af te zwakken, omdat, sinds ik de mens steeds beter leer kennen, ik weet dat een wereld zonder nijd, afgunst en valse geloften een utopische wensdroom is.
Antisemitisme, tegen Semitisme, dus tegen de Semieten. Semieten zijn slechts mensen die toevallig een Semitische taal spreken en die komen schijnbaar uit het gebied waar men voor het eerst een plantje in de grond plaatste om te wachten tot het oogstrijp was. Tot op dat vooruitstrevende moment zwierf de mens rond op het continent zoekende naar voedsel en, misschien bij toeval of niet, vestigde zich in grote getale in, wat we nu het midden- of nabije oosten noemen. Terwijl aan de andere kant van de globe de beschaving al een grote geschiedenis had ontstond een samenleving met individuen en volkeren uit alle windstreken. Joden, Islamieten en Christenen bestonden nog niet, het moet een harde maar ook mooie tijd zijn geweest qua vooruitgang in wonen, landbouw, veeteelt en communicatie. Mijn conclusie is uiteindelijk dat men meer tijd kreeg om na te denken, te leren en het oer gevoel om te willen weten en begrijpen te ontwikkelen. Uit overwegingen die hoogstwaarschijnlijk met de ambitie naar macht en controle kwamen, ontstonden rituelen, overheden, gebieden, landen en grenzen, religies waren waarschijnlijk een prachtig middel om een volk in toom te houden. De scheiding tussen kerk en staat is wat dat betreft een moderniteit.
Maar vanwaar komt dan dat antisemitisme vandaan? Waarom zou je iemand die toevallig een Semitische taal spreekt zo erg moeten haten dat je hem of haar en alle mensen met hen wilt vernietigen? Uit alle antwoorden die aangedragen worden komt eigenlijk maar een stelling naar voren die plausibel klinkt, namelijk macht. Het antisemitisme ontstond door meningsverschillen tussen religieuze leiders van een stroming die in een enkele God geloofde, maar waarbij sommige er nog een heilige geest bij verzonnen en in de zoon van een timmerman een messias zagen, en een groepering die zich bij een in eeuwen opgebouwde religieuze traditie hield, die veel dichter bij de islamitische rituelen stond, wederom een afsplitsing binnen de Semitische wereld. Volgens de aanhangers van die “drie-eenheid” waren de overgebleven, inmiddels als joden bekendstaande, mensen die geen christenen waren geworden "godsmoordenaars" omdat ze de timmermanszoon gekruisigd hadden. Ze hadden dus het goddelijke vermoord. In zeer conservatieve katholieke christelijke kringen heerste die opvatting ten tijde van Hitler's opmars nog steeds en wat mij betreft hebben die herdenkingen aan de Holocaust een wat wrange bijsmaak. Natuurlijk ging het nooit over het verschil in religie maar slechts de macht die deze met zich mee brengt.
Antisemitisme is dus niet het zelfde als Jodenhaat. Een Syrische terrorist die een aanslag pleegt op een synagoge is overduidelijk geen antisemiet, hij komt zelf uit een Semitisch volk. Een Neo-nazi die een Irakees in elkaar timmert is dat hoogstwaarschijnlijk wel. Daarmee is de vraag niet beantwoord. Waarom worden Joden dan al sinds het begin van een zogenaamde Europese beschaving door zovele gehaat? Komt dat door hun eigen hebzucht? Zo rond het jaar 1000, overigens ook het jaar waarin de eerste steen werd gelegd van de kerk in ons dorpje op het Portugese platteland, ontwikkelde West-Europa zich langzaam tot een gebied met, zoals dat tegenwoordig heet, economische kansen, zodat talloze, inmiddels tot een, door zichzelf, uitverkoren volk uitgeroepen, Joden uit het Nabije Oosten die kant op kwamen om van die kansen gebruik te maken. Christenen hadden nog enige normen en waarden en mochten vanwege hun religie, net als de islamieten, geen rente vragen voor geld dat zij uitleenden. De Joden mochten wél, op grond van een Bijbeltekst; “U mag geen rente vragen als u iets aan een volksgenoot leent, of het nu gaat om geld of voedsel of wat u ook maar tegen rente te leen kunt geven. Van een buitenlander mag u wel rente heffen, maar niet van iemand uit uw eigen volk. Als u zich hieraan houdt zal uw God u zegenen in alles wat u onderneemt in het land dat u in bezit zult nemen.” Met andere woorden discrimineren en uitbuiten is toegestaan zomaar het geen geloofsgenoot is. Daarom konden Joden bankier worden en net zoals heden ten dage behoorlijk rijk worden, wat de jaloezie van hun christelijke landgenoten wekte, het ging dus niet om hun geloof maar om hun gedrag.
De eerste openlijke antisemieten waren de Duitse “katholieken”, toen nog geen Duitsers genoemd maar “Oost Franken”, die voorafgaand aan hun eerste kruistocht in 1096 duizenden Joden in eigen land vermoorden, omdat ze meenden de strijd tegen de 'ongelovigen' dicht bij huis te moeten beginnen alvorens het Heilige Land te zuiveren van Semieten. Je zou het Holocaust nummer 1 kunnen noemen. Er zijn boeken vol geschreven over de geschiedenis die daarna volgde. Over de tijd dat op de grens tussen Spanje en Portugal mensen leefde, leerde en experimenteerde. Islamieten, Joden, Katholieken en atheïsten leefden gezamenlijk in een wereld vol ontdekkingen en wetenschappelijke doorbraken. Over de Katholieke heersers die met behulp van copy/paste/delete de bijbel vormgaven zodat hun superioriteit gewaarborgd werd. De Joden zouden wederom worden geconfronteerd met vervolging. Ik begrijp inmiddels niets meer van de term “etnische zuivering”, want hoe meer ik er over lees, des te onduidelijker de antwoorden worden. Wel dat een volgende golf van moorden en executies plaatsvond na het Edict van Verbanning in 1492 dat de gedwongen emigratie of bekering van alle Joden in Spanje behelsde. De helft van de in Spanje levende Joden emigreerden voornamelijk naar Portugal waar ze (vele quasi bekeerd tot het Christelijke geloof) een halve eeuw later ook werden vervolgd en aan het begin van de 16e eeuw in grote getale vertrokken naar Amsterdam. In 1700 telde Amsterdam 10.000 Joodse asielzoekers, die al snel hun draai vonden in het economisch kansrijke Nederland. De Christelijk-Joodse traditie van Nederland waarop sommige politici altijd hameren is dus vormgegeven door een tsunami van asielzoekers. En nu zijn het die zelfde asielzoekers die zich bedreigd voelen door de aanwakkering van antisemitisme, gelijk hun islamitische asielzoekers die ook in grote getale, weliswaar minder welkom dan in 1700, Nederland als toevluchtsoord aandoen.
Nog steeds blijft die vraag waarom die eeuwenlange haat tegen een bepaalde groep aardbewoners een terugkerend fenomeen is. Antisemitisme is een uitvinding van Semieten die al sinds eeuwen recht tegenover elkaar staan. Ooit waren katholieken ook Semieten, ooit waren alle “modernere” volken in Europa Semieten, het is nu eenmaal waar de beschaving zoals wie die nu kennen uit voortgekomen is. Het feit dat je Joden zich het “juk” antisemitisme hebben toegeëigend als term voor alles wat kritiek is op hun doen en laten, mag niet verhullen dat ze slechts Semieten zijn te midden van vele anderen.
Er zijn nogal wat Joodse antisemieten, vooral extreem oud-leers gelovigen, die hun bloedbroeders, welke ze zich lang geleden hebben afgescheiden, van hun land verjagen, hun huizen bombarderen en zonder enige overweging hun bestaan onmogelijk maken. Zouden we het “antisemitisme” kunnen indammen door het slechts te benoemen wanneer het ook daadwerkelijk om de haat tegen Joden en andere Semitische volkeren gaat? Joden, Christenen (in al hun vormen en gradaties), Islamieten (in al hun vormen en gradaties) hebben alle dezelfde bron. Een paar duizend jaar geleden kregen ze ruzie over een verzinsel dat hun voorvaderen in het leven riepen om het volk te controleren. Helaas waren er nog geen televisie programma's als “Het Diner”, alhoewel de “Rijdende Rechter” te paard geen onbedenkelijk fenomeen zou zijn in die tijd. De een ging een sobere weg, de ander verzon er heilige beelden bij, de andere verbood ze juist, men fantaseerde er gouden kruizen of pracht en praal bij, sommigen verzonnen er verminkingen bij, het verschil tussen man en vrouw. Door de eeuwen heen veranderden de rituelen, splitsten groepen zich af, keerden sommige zich tegen de vooruitgang, beslisten andere tot herijking van hun overtuigingen. Sommige gingen de wereld in om andere volken te bekeren of bij ongewenst resultaat uit te moorden, anderen daar in tegen trokken zich terug in kleine gemeenschappen met paard en wagen. De ene gebruikt kralen en spiegeltjes om ziektes te verspreiden, de ander domweg onverschrokken het zwaard om zijn suprematie te bewijzen. Een ding hebben ze dus gemeen, ze hebben allemaal de zelfde imaginaire bron als startpunt van hun overtuigingen.
Na alle antwoorden die ik kreeg kon ik maar tot een conclusie komen, antisemitisme is een te omvangrijk begrip dat in kleine deelbegrippen geherdefinieerd zou moeten worden. Het zou niet ongepast gebruikt mogen worden als een criminele president van een land, die bewust de ene misdaad tegen de menselijkheid na de andere begaat, steeds weer zijn straf ontloopt door het verleden te misbruiken en de uit z'n context getrokken uitdrukking antisemitisme als kogelvrij vest aan te trekken. Jodenhaat is iets anders, net zoals islamietenhaat iets anders is. Maar er zou een klein begin gemaakt kunnen worden met het afzwakken daarvan, door iedereen gelijk te behandelen. Een terrorist is een terrorist, zoals ook een Semitische crimineel gewoon een crimineel is. Daar heeft de toevoeging “anti” geen enkele waarde.
Uit al de informatie, als antwoorden op mijn vragen, door woordenboeken, organisaties, kerken, deskundigen, hoogleraren, imam's, priesters, geschiedenisboeken, rabbijnen, politici en historici, kan ik honderden conclusies trekken. De antwoorden konden niet verder uiteenlopen, als het om een multiple choice enquête zou gaan waren er tientallen vakjes aan te kruisen. Nu moet ik als eenvoudig individu, met een toch al depressieve aanleg, mijn eigen mening distilleren uit al die, vaak populistische, religieuze of politieke antwoorden, want ook ik begin me zorgen te maken over al die haat en tegenstellingen. Gelukkig ben ik niet bevooroordeeld door enig vorm van religie of politieke stroming, of het moest de aversie zijn tegen alles wat met zieltjes winnen te maken heeft. Mijn zoektocht is niet zozeer naar de verklaring van al die haatdragende tegenstellingen, maar naar een oplossing om die af te zwakken, omdat, sinds ik de mens steeds beter leer kennen, ik weet dat een wereld zonder nijd, afgunst en valse geloften een utopische wensdroom is.
Antisemitisme, tegen Semitisme, dus tegen de Semieten. Semieten zijn slechts mensen die toevallig een Semitische taal spreken en die komen schijnbaar uit het gebied waar men voor het eerst een plantje in de grond plaatste om te wachten tot het oogstrijp was. Tot op dat vooruitstrevende moment zwierf de mens rond op het continent zoekende naar voedsel en, misschien bij toeval of niet, vestigde zich in grote getale in, wat we nu het midden- of nabije oosten noemen. Terwijl aan de andere kant van de globe de beschaving al een grote geschiedenis had ontstond een samenleving met individuen en volkeren uit alle windstreken. Joden, Islamieten en Christenen bestonden nog niet, het moet een harde maar ook mooie tijd zijn geweest qua vooruitgang in wonen, landbouw, veeteelt en communicatie. Mijn conclusie is uiteindelijk dat men meer tijd kreeg om na te denken, te leren en het oer gevoel om te willen weten en begrijpen te ontwikkelen. Uit overwegingen die hoogstwaarschijnlijk met de ambitie naar macht en controle kwamen, ontstonden rituelen, overheden, gebieden, landen en grenzen, religies waren waarschijnlijk een prachtig middel om een volk in toom te houden. De scheiding tussen kerk en staat is wat dat betreft een moderniteit.
Maar vanwaar komt dan dat antisemitisme vandaan? Waarom zou je iemand die toevallig een Semitische taal spreekt zo erg moeten haten dat je hem of haar en alle mensen met hen wilt vernietigen? Uit alle antwoorden die aangedragen worden komt eigenlijk maar een stelling naar voren die plausibel klinkt, namelijk macht. Het antisemitisme ontstond door meningsverschillen tussen religieuze leiders van een stroming die in een enkele God geloofde, maar waarbij sommige er nog een heilige geest bij verzonnen en in de zoon van een timmerman een messias zagen, en een groepering die zich bij een in eeuwen opgebouwde religieuze traditie hield, die veel dichter bij de islamitische rituelen stond, wederom een afsplitsing binnen de Semitische wereld. Volgens de aanhangers van die “drie-eenheid” waren de overgebleven, inmiddels als joden bekendstaande, mensen die geen christenen waren geworden "godsmoordenaars" omdat ze de timmermanszoon gekruisigd hadden. Ze hadden dus het goddelijke vermoord. In zeer conservatieve katholieke christelijke kringen heerste die opvatting ten tijde van Hitler's opmars nog steeds en wat mij betreft hebben die herdenkingen aan de Holocaust een wat wrange bijsmaak. Natuurlijk ging het nooit over het verschil in religie maar slechts de macht die deze met zich mee brengt.
Antisemitisme is dus niet het zelfde als Jodenhaat. Een Syrische terrorist die een aanslag pleegt op een synagoge is overduidelijk geen antisemiet, hij komt zelf uit een Semitisch volk. Een Neo-nazi die een Irakees in elkaar timmert is dat hoogstwaarschijnlijk wel. Daarmee is de vraag niet beantwoord. Waarom worden Joden dan al sinds het begin van een zogenaamde Europese beschaving door zovele gehaat? Komt dat door hun eigen hebzucht? Zo rond het jaar 1000, overigens ook het jaar waarin de eerste steen werd gelegd van de kerk in ons dorpje op het Portugese platteland, ontwikkelde West-Europa zich langzaam tot een gebied met, zoals dat tegenwoordig heet, economische kansen, zodat talloze, inmiddels tot een, door zichzelf, uitverkoren volk uitgeroepen, Joden uit het Nabije Oosten die kant op kwamen om van die kansen gebruik te maken. Christenen hadden nog enige normen en waarden en mochten vanwege hun religie, net als de islamieten, geen rente vragen voor geld dat zij uitleenden. De Joden mochten wél, op grond van een Bijbeltekst; “U mag geen rente vragen als u iets aan een volksgenoot leent, of het nu gaat om geld of voedsel of wat u ook maar tegen rente te leen kunt geven. Van een buitenlander mag u wel rente heffen, maar niet van iemand uit uw eigen volk. Als u zich hieraan houdt zal uw God u zegenen in alles wat u onderneemt in het land dat u in bezit zult nemen.” Met andere woorden discrimineren en uitbuiten is toegestaan zomaar het geen geloofsgenoot is. Daarom konden Joden bankier worden en net zoals heden ten dage behoorlijk rijk worden, wat de jaloezie van hun christelijke landgenoten wekte, het ging dus niet om hun geloof maar om hun gedrag.
De eerste openlijke antisemieten waren de Duitse “katholieken”, toen nog geen Duitsers genoemd maar “Oost Franken”, die voorafgaand aan hun eerste kruistocht in 1096 duizenden Joden in eigen land vermoorden, omdat ze meenden de strijd tegen de 'ongelovigen' dicht bij huis te moeten beginnen alvorens het Heilige Land te zuiveren van Semieten. Je zou het Holocaust nummer 1 kunnen noemen. Er zijn boeken vol geschreven over de geschiedenis die daarna volgde. Over de tijd dat op de grens tussen Spanje en Portugal mensen leefde, leerde en experimenteerde. Islamieten, Joden, Katholieken en atheïsten leefden gezamenlijk in een wereld vol ontdekkingen en wetenschappelijke doorbraken. Over de Katholieke heersers die met behulp van copy/paste/delete de bijbel vormgaven zodat hun superioriteit gewaarborgd werd. De Joden zouden wederom worden geconfronteerd met vervolging. Ik begrijp inmiddels niets meer van de term “etnische zuivering”, want hoe meer ik er over lees, des te onduidelijker de antwoorden worden. Wel dat een volgende golf van moorden en executies plaatsvond na het Edict van Verbanning in 1492 dat de gedwongen emigratie of bekering van alle Joden in Spanje behelsde. De helft van de in Spanje levende Joden emigreerden voornamelijk naar Portugal waar ze (vele quasi bekeerd tot het Christelijke geloof) een halve eeuw later ook werden vervolgd en aan het begin van de 16e eeuw in grote getale vertrokken naar Amsterdam. In 1700 telde Amsterdam 10.000 Joodse asielzoekers, die al snel hun draai vonden in het economisch kansrijke Nederland. De Christelijk-Joodse traditie van Nederland waarop sommige politici altijd hameren is dus vormgegeven door een tsunami van asielzoekers. En nu zijn het die zelfde asielzoekers die zich bedreigd voelen door de aanwakkering van antisemitisme, gelijk hun islamitische asielzoekers die ook in grote getale, weliswaar minder welkom dan in 1700, Nederland als toevluchtsoord aandoen.
Nog steeds blijft die vraag waarom die eeuwenlange haat tegen een bepaalde groep aardbewoners een terugkerend fenomeen is. Antisemitisme is een uitvinding van Semieten die al sinds eeuwen recht tegenover elkaar staan. Ooit waren katholieken ook Semieten, ooit waren alle “modernere” volken in Europa Semieten, het is nu eenmaal waar de beschaving zoals wie die nu kennen uit voortgekomen is. Het feit dat je Joden zich het “juk” antisemitisme hebben toegeëigend als term voor alles wat kritiek is op hun doen en laten, mag niet verhullen dat ze slechts Semieten zijn te midden van vele anderen.
Er zijn nogal wat Joodse antisemieten, vooral extreem oud-leers gelovigen, die hun bloedbroeders, welke ze zich lang geleden hebben afgescheiden, van hun land verjagen, hun huizen bombarderen en zonder enige overweging hun bestaan onmogelijk maken. Zouden we het “antisemitisme” kunnen indammen door het slechts te benoemen wanneer het ook daadwerkelijk om de haat tegen Joden en andere Semitische volkeren gaat? Joden, Christenen (in al hun vormen en gradaties), Islamieten (in al hun vormen en gradaties) hebben alle dezelfde bron. Een paar duizend jaar geleden kregen ze ruzie over een verzinsel dat hun voorvaderen in het leven riepen om het volk te controleren. Helaas waren er nog geen televisie programma's als “Het Diner”, alhoewel de “Rijdende Rechter” te paard geen onbedenkelijk fenomeen zou zijn in die tijd. De een ging een sobere weg, de ander verzon er heilige beelden bij, de andere verbood ze juist, men fantaseerde er gouden kruizen of pracht en praal bij, sommigen verzonnen er verminkingen bij, het verschil tussen man en vrouw. Door de eeuwen heen veranderden de rituelen, splitsten groepen zich af, keerden sommige zich tegen de vooruitgang, beslisten andere tot herijking van hun overtuigingen. Sommige gingen de wereld in om andere volken te bekeren of bij ongewenst resultaat uit te moorden, anderen daar in tegen trokken zich terug in kleine gemeenschappen met paard en wagen. De ene gebruikt kralen en spiegeltjes om ziektes te verspreiden, de ander domweg onverschrokken het zwaard om zijn suprematie te bewijzen. Een ding hebben ze dus gemeen, ze hebben allemaal de zelfde imaginaire bron als startpunt van hun overtuigingen.
Na alle antwoorden die ik kreeg kon ik maar tot een conclusie komen, antisemitisme is een te omvangrijk begrip dat in kleine deelbegrippen geherdefinieerd zou moeten worden. Het zou niet ongepast gebruikt mogen worden als een criminele president van een land, die bewust de ene misdaad tegen de menselijkheid na de andere begaat, steeds weer zijn straf ontloopt door het verleden te misbruiken en de uit z'n context getrokken uitdrukking antisemitisme als kogelvrij vest aan te trekken. Jodenhaat is iets anders, net zoals islamietenhaat iets anders is. Maar er zou een klein begin gemaakt kunnen worden met het afzwakken daarvan, door iedereen gelijk te behandelen. Een terrorist is een terrorist, zoals ook een Semitische crimineel gewoon een crimineel is. Daar heeft de toevoeging “anti” geen enkele waarde.
" Nog steeds blijft die vraag waarom die eeuwenlange haat tegen een bepaalde groep aardbewoners een terugkerend fenomeen is. "
BeantwoordenVerwijderenLees b.v. eens Michael Grant, 'Herod the Great', 1971, New York
Misschien heb je hier iets aan:
BeantwoordenVerwijderenhttps://selmasalo.wordpress.com/2010/11/19/semieten-bestaan-niet-antisemieten-zijn-onbenullen/