Doorgaan naar hoofdcontent

8 januari 2014, Over een afwijking naar rechts, nieuwe banden en 15.000 zorgbehoevenden.

En dan wordt je wakker op 8 januari. Het lijkt een routine te worden, dat om 5 uur opstaan. Het is stil buiten. Voor het eerst in weken geen regen, geen hagelstenen tegen de ruiten, geen harde wind die de rook van de houtkachel terug blaast in de schoorsteen. Zo is het heerlijk wakker worden. Even een paar stappen lopen, even de botten weer in elkaar laten zakken en dan de fluitketel op het gasstel. Onder het genot van een, uit het 50 gram wegend pakje Golden Virginia shag dat door de accijnsverhoging nu 7,50 kost, gedraaid shaggie en een mok koffie is de stilte van de vroege ochtend een welkome bijkomstigheid bij het langzaam ontwaken. De wijde wereld ligt in de verte achter de bergen, slechts het ongeïnformeerde nu is wat rest in onze cocon op de heuveltop. Het duurt een half uurtje, dat gevoel van afgeschermd zijn. Na het dagelijkse retourtje station, onderbroken door een abatanado bij meneer Costa, blijkt bij thuiskomst de realiteit al weer volop in bedrijf te zijn.

Het “verde e outras” gekleurde Iveco busje blijkt sinds enige tijd een eigen wil te hebben. De afwijking naar rechts nam zorgwekkende vormen aan, en dat is iets waarmee niet te leven valt. Het dagelijks gebruik maken van de door ons omgedoopte, al jaren niet onderhouden en derhalve veel valkuil tellende, Rua Principal tot “Rua de Grande Vibration”, die ons dorp verbindt met de buitenwereld, heeft zijn tol geëist. Twee nieuwe voorbanden, vier nieuwe schokdempers.

Die schokdempers moeten nog maar even wachten. De banden lieten geen uitstel toe en zodoende stond de voiture om negen uur opgekrikt bij de bandenspecialist. Enige dagen geleden was de conclusie; gebroken bewapening in de linker voorband, met andere woorden, de gevlochten staaldraden in het rubber hadden het begeven, gevolg een bult op het rijvlak. 188 Euro, eigenlijk het totale voedsel en rookbudget voor de gehele maand. Je kunt het probleem echter niet ontkennen noch verdringen, twee nieuwe banden en zeer zuinig aandoen is de enige oplossing. En nee, we zullen de bakker zijn geld voor de bezorgde broodjes niet onthouden, we kunnen de rekeningen voor elektra en water niet weg moffelen en de Portugese spoorwegen willen toch echt dat je de maandkaart van te voren betaald. Zo gaat dat bij “normale” mensen. We zijn geen overheid op politieke partij die problemen kunnen oplossing door ze domweg voor niet bestaand te verklaren.

Ruim 15.000 Nederlandse hoogbejaarden die een jaar geleden nog recht hadden op een bed in een verzorgingshuis moeten dit jaar noodgedwongen thuis blijven wonen. Honderden verzorgingshuizen sluiten. Hulpverleners en deskundigen houden hun hart vast.
Sinds een week komen ouderen met de indicatie zorgzwaartepakket dat twee weken geleden nog goed genoeg was voor een plaatsje in een verzorgingshuis, er nu niet meer in. Dat zijn veelal 80-plussers die moeilijk ter been zijn, weleens iets vergeten, hulp nodig hebben bij het uit bed komen, bij het douchen of de maaltijd. De maatschappij was het eens met een opname in een verzorgingshuis waar deze bejaarden de juiste hulp zouden krijgen, maar volgens de nieuwe normen zijn ze plotseling gezond genoeg om met de nodige thuiszorg zelfstandig te blijven wonen.


Stel dat ieder individu in zijn of haar persoonlijke beslommeringen zich er met die instelling vanaf zou maken. Gewoon net doen alsof problemen, rekeningen, afspraken en ziektes niet bestaan. Als het budget krap wordt gewoon doorgaan als altijd en zaken die geld kosten onder het tapijt schuiven. Gewoon een voorbeeld nemen aan de mensen die een voorbeeldfunctie hebben namelijk onze politici en regering. Als 15.000 mensen een bepaalde vorm van zorg nodig hebben is het gewoon een kwestie van de norm veranderen, net zoals de banden op een auto, die moeten 3mm profiel hebben en rond zijn, zonder bulten en beschadigingen, maar omdat het budgettair even niet uitkomt, verlagen we de norm van veiligheid. Alle belangrijke zaken ontkennen om onze eigen levensstijl maar in stand te houden. Zo doen Rutte en z'n rechtsche makkers dat ook, en die worden geacht het goede voorbeeld te geven. Goed voorbeeld doet volgen!

Een afwijking naar rechts dus. Dat is nooit goed, want bij het even los laten van het stuur, rijdend op de snelweg naar de toekomst, beland je gegarandeerd in de berm of nog erger in de liberale greppel. De bus heeft nu dus 2 nieuwe banden, binnenkort wordt hij door een meneer in witte jas onderworpen aan de IPO (APK) keuring. Hij zal nog wel wat onvolkomenheden vinden, maar dan zeg ik gewoon dat ik vanwege financiële overwegingen vindt dat de norm moet worden veranderd. Als ik hem de beredenering van een overheid als de Nederlandse vertel zal hij het zeker met me eens zijn, of misschien ook niet....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Passie voor Nederland

Een paar jaar geleden verliet ik Nederland, waarschijnlijk voor altijd, na de vele teleurstellingen die zich voordeden met plaatselijke overheden en de grote ambtelijke molen. Als kleine ondernemer mocht ik al weinig, werden allerlei wettelijke plichten onmogelijke obstakels en iedere kans op de vrijheid die ik nodig acht een illusie. In, toegegeven, een staat van teleurstelling en boosheid begon ik een weblog om mijn kijk op de lopende zaken uiteen te zetten. GenoegVanNederland ontsproot uit walging voor een oneerlijke overheid en de afgenomen rechten, kansen en toekomst van het individu. Genoeg van Nederland.....klinkt wat negatief misschien. Maar het is geen 'genoeg' hebben van de mensen, het landschap, het eten, vrienden, kennissen, familie enz. Het is de weerzin tegen een zogenaamd democratisch systeem, wat al jarenlang niet meer aan de omschrijving voldoet. Het is een weerzin tegen de verhoudingen, tussen de realiteit van de dagelijkse beslommeringen en de papieren waarhe...

Zondagse Boodschappen

Zomaar een zondag, in mijn huidige woonplaats te midden van de Portugese natuur. Meneer de Pastoor opent de deuren van de kerk en na enkele minuten is deze vol met katholieke dorpsgenoten. Na de dienst, loopt iedereen naar de overkant van het plein, waar de plaatselijke kroeg al een tijdje open is. Koffie met een likeurtje, het gesprek van de dag en dan naar huis. Na de lunch (die hier tussen 13 en 15 uur wordt genuttigd) stappen velen in de auto en gaan boodschappen doen bij één van de grote supermarkten in de omgeving. Ja, ondanks de overwegend conservatief katholieke instelling, zijn in Portugal de supermarkten, winkels en winkelcentra gewoon open op zondag. Met uitzondering van kerstdag (want een 2e kerstdag is hier niet aan de orde), nieuwjaarsdag en de “dag van de republiek” zijn de bedrijven hier zeven dagen per week in touw. De meesten iedere dag tot 21.00 uur, maar je moet er niet van opkijken dat een winkelcentrum zondagavond om 23.00 uur nog open is. Men respecteert de geloo...

Paniek: Bosbrand

Vanmiddag (zondag) stonden we met bewondering te kijken naar de overvliegende helikopters en hun waterzakken. Bosbrand aan de andere kant van het dal, direct aan het water. Na een 20 over-vluchten lijkt de zaak onder controle en is er weer rust. Vanavond wordt er plots met luid geschreeuw op de voordeur gebonkt. Verdorie, zitten we net zomergasten te kijken op de TV, worden we weer lastig gevallen, dachten we nog.... Maar bij het open doen van de deur zagen we aan de overkant van het smalle straatje waarin we wonen, de vlammen meters hoog onze kant op komen. Paniek....waar zijn de paspoorten, wat voor persoonlijke bezittingen kunnen we nog grijpen. De auto staat op een paar meter van de vlammen, snel er in, en achteruit (zoals altijd) snel naar beneden. Nu hadden we die oude vervallen brandweer wagen wel zien staan naast ons dorpshuis, maar we hadden nooit gelooft dat die operationeel zou kunnen worden ingezet. 2 minuten later kwam hij echter al de straat in en begon op de plek bij het...