De schuld bedraagt nu 347 miljard euro. Dat is bijna 61 procent van het nationaal inkomen. Het ministerie van Financiën spreekt van 'ongekende cijfers' voor Nederland. "De schatkist is bij de crisis het kind van de rekening geworden", zei Jan Kees de Jager (CDA).
De schuld is zoveel gegroeid doordat het kabinet meer geld heeft uitgegeven: eerst om de banken te redden, vervolgens om de economie te stimuleren. Ook was het rijk meer geld kwijt aan werkloosheidsuitkeringen. Tegelijkertijd kwam er, ook als gevolg van de crisis, minder belastinggeld binnen in de schatkist. Dus waar komt dat geld dan allemaal vandaan?
De overheid heeft de economie in 2009 gestimuleerd met 16,9 miljard euro. Dat heeft de overheid gefinancierd door o.a. staatsleningen uit te schrijven. Dit wordt georganiseerd door het Agentschap van het ministerie van Financiën. De staatsleningen werden tot enkele jaren geleden voor een deel 'onderhands' geplaatst bij enkele grote pensioenfondsen. Het ambtenarenpensioenfonds ABP was bijvoorbeeld verplicht om het grootste deel van zijn geld te beleggen in staatsobligaties. Tegenwoordig worden de staatsleningen allemaal direct op de kapitaalmarkt aangeboden. Dus aan wie moet de staat die schuld afbetalen? Alle landen lenen op de “internationale kapitaalmarkt”, want ze hebben bijna allemaal een begrotingstekort. Er moeten dus enkele mensen of bedrijven zijn met héél veel geld. Het enige is, dat die bedragen in werkelijkheid helemaal niet in contanten bestaan. Want die internationale speculanten zetten dat denkbeeldige geld uit, in naam van weer andere kleinere beleggers.
Een goede vriend heeft zich ook ingeschreven op zo’n staatslening, dat was immer risicoloos beleggen, de staat betaald wel. Inmiddels is hij er achter, dat hij zijn eigen lening terug moet betalen met langer doorwerken, meer belastingen, een latere ingangsdatum van zijn pensioen enz. En dat allemaal omdat de regering rente aan hem moet betalen vanwege die lening die ze bij hem hebben. Die rente weegt in geen velden of wegen meer op tegen de zaken die hij nu in moet leveren. Kortom, het is één grote wastrommel vol imaginair geld, die maar rond draait, en waar steeds meer verdampt en met het afval water wordt weggespoeld.
U moet pensioen inleveren omdat de regering zijn verplichtingen ten aan zien van de lening, die ze bij u hebben, anders niet kunnen aflossen. Omdat de staat leent op de zogenaamde internationale kapitaalmarkt, is Nederland dus eigenlijk helemaal niet meer van de Nederlanders, maar het onderpand op leningen bij louche speculanten.
De staat betaalt dus miljarden euro’s aan rente over de staatsschuld, maar niemand vraagt bij wie en waarvoor die rente terecht komt. Voor 90% zorgt die renteopbrengst voor een aanvulling van de AOW in de vorm van een pensioen. De rente die de staat moet betalen aan u (omdat u een levenlang hebt betaald aan pensioenpremies, en uw pensioenfonds u geld heeft uitgeleend aan de staat) is u eigen pensioen. De Schuld die de staat heeft, heeft ze dus voornamelijk bij haar eigen burgers. Het enige wat ze nu dus proberen is om onder de aflossing uit te komen. Ieder normaal denkend mens zou gewoon het incasso bureau er op af sturen!
Een paar jaar geleden verliet ik Nederland, waarschijnlijk voor altijd, na de vele teleurstellingen die zich voordeden met plaatselijke overheden en de grote ambtelijke molen. Als kleine ondernemer mocht ik al weinig, werden allerlei wettelijke plichten onmogelijke obstakels en iedere kans op de vrijheid die ik nodig acht een illusie. In, toegegeven, een staat van teleurstelling en boosheid begon ik een weblog om mijn kijk op de lopende zaken uiteen te zetten. GenoegVanNederland ontsproot uit walging voor een oneerlijke overheid en de afgenomen rechten, kansen en toekomst van het individu. Genoeg van Nederland.....klinkt wat negatief misschien. Maar het is geen 'genoeg' hebben van de mensen, het landschap, het eten, vrienden, kennissen, familie enz. Het is de weerzin tegen een zogenaamd democratisch systeem, wat al jarenlang niet meer aan de omschrijving voldoet. Het is een weerzin tegen de verhoudingen, tussen de realiteit van de dagelijkse beslommeringen en de papieren waarhe...
Reacties
Een reactie posten