Doorgaan naar hoofdcontent

Het land van hoop en glorie


Terwijl iedereen zijn mening heeft over Griekenland, en het er over eens is dat de situatie een potentieel gevaar is voor de Euro, is een feit. De EU heeft niet adequaat gereageerd, met als gevolg dat ook Portugal en Spanje in de gevarenzone terecht zijn gekomen. Balkenede zal zeker beamen dat het adequater gekund had.

Het gebrek aan overtuigend optreden van de Europese leiders is de oorzaak van de speculaties door machtige spelers op wereld niveau, die een land door een simpel systeem van “rating” kunnen ophemelen of zwartmaken. Een land als Portugal, met z’n redelijk jonge democratische economie, heeft problemen, maar die zijn zeker niet het gevolg van frauduleuze praktijken zoals in Griekenland. De problemen zijn al groot, en daar komt nu een flinke tegenvaller bij. Door al die drukte rond Griekenland en het gevolg voor de stabiliteit van de Euro, de waarschuwingen voor Spanje, Portugal, Ierland, en de emotionele gevoelens rond de oude muntsoorten, zijn de individuele situaties van Europa bewoners even vergeten.

Portugal is min of meer een verzamelland geworden van allerlei Europese burgers. Er wonen veel Nederlanders, Duitsers, Fransen, maar vooral veel Engelsen. Een groot deel van het toerisme drijft op de Engelsen, die hun vakantie vieren in het zuiden van Portugal. Veel van de Engelsen die hier wonen zijn gepensioneerde stellen, die hun thuisland hebben verruilt voor een luxer leven hier in het land van olijven, wijn, vis en zon. Konden ze in het verleden heerlijk genieten van hun villa met zwembad, elke dag uit eten gaan en de Portugese economie ondersteunen met hun belasting en BTW bijdrages, wordt hun situatie langzaam nijpend.

Zou het Griekse begrotingstekort in 2009 op 13,6% van het BBP zijn uitgekomen, het Verenigd Koningkrijk deed het met een tekort van 12,7% slechts marginaal beter. Sterker nog, waar Griekenland door harde maatregelen haar tekort in 2010 beneden de 9% van het BBP hoopt te brengen, koerst Engeland af op een nagenoeg onveranderd tekort van 12%. Dat men in Engeland nog niet begonnen is met ombuigingsmaatregelen, hangt voor een belangrijk deel samen met de zwaarte van de recessie waarin de economie zich bevindt. Nou hoor ik u verzuchten dat Engeland geen risico voor de Euro is en, dat klopt, ware het niet dat ze zijn wel lid van de Europese Unie, en het imago van Europa als geheel zal er niet beter op worden.

De Pond zakt gestaag, en de voormalige Verenigd Koninkrijkers zien hun toekomst somber in. In een paar jaar tijd is hun pensioen bijna gehalveerd. Vele villa’s staan te koop, maar brengen voorlopig hun aankoopprijs niet op, als ze überhaupt al verkocht worden. Waren ze een paar jaar geleden overtuigd van de beslissing om niet mee te doen met de Euro, nu plukken ze de wrange vruchten van de devaluatie van het geld, waaraan ze zo cultureel gebonden waren. Geen etentjes meer buiten de deur, de tweede Landrover in de verkoop, en te laat om die dure oliegestookte vloerverwarming te vervangen voor een zuiniger systeem. Vele Engelsen keren noodgedwongen terug naar hun vaderland, waar ze ontdekken dat ze daar met hun pensioen evenmin een geweldige ouwedag kunnen beleven. Hier in Portugal blijven ze achter met half lege dorpen, waar de bakker en de slager hun klanten zien vertrekken, en daarmee de plaatselijke economie nog verder achteruit zien gaan. Als nu ook de toeristen nog weg blijven……….

Reacties

Populaire posts van deze blog

Passie voor Nederland

Een paar jaar geleden verliet ik Nederland, waarschijnlijk voor altijd, na de vele teleurstellingen die zich voordeden met plaatselijke overheden en de grote ambtelijke molen. Als kleine ondernemer mocht ik al weinig, werden allerlei wettelijke plichten onmogelijke obstakels en iedere kans op de vrijheid die ik nodig acht een illusie. In, toegegeven, een staat van teleurstelling en boosheid begon ik een weblog om mijn kijk op de lopende zaken uiteen te zetten. GenoegVanNederland ontsproot uit walging voor een oneerlijke overheid en de afgenomen rechten, kansen en toekomst van het individu. Genoeg van Nederland.....klinkt wat negatief misschien. Maar het is geen 'genoeg' hebben van de mensen, het landschap, het eten, vrienden, kennissen, familie enz. Het is de weerzin tegen een zogenaamd democratisch systeem, wat al jarenlang niet meer aan de omschrijving voldoet. Het is een weerzin tegen de verhoudingen, tussen de realiteit van de dagelijkse beslommeringen en de papieren waarhe...

Zondagse Boodschappen

Zomaar een zondag, in mijn huidige woonplaats te midden van de Portugese natuur. Meneer de Pastoor opent de deuren van de kerk en na enkele minuten is deze vol met katholieke dorpsgenoten. Na de dienst, loopt iedereen naar de overkant van het plein, waar de plaatselijke kroeg al een tijdje open is. Koffie met een likeurtje, het gesprek van de dag en dan naar huis. Na de lunch (die hier tussen 13 en 15 uur wordt genuttigd) stappen velen in de auto en gaan boodschappen doen bij één van de grote supermarkten in de omgeving. Ja, ondanks de overwegend conservatief katholieke instelling, zijn in Portugal de supermarkten, winkels en winkelcentra gewoon open op zondag. Met uitzondering van kerstdag (want een 2e kerstdag is hier niet aan de orde), nieuwjaarsdag en de “dag van de republiek” zijn de bedrijven hier zeven dagen per week in touw. De meesten iedere dag tot 21.00 uur, maar je moet er niet van opkijken dat een winkelcentrum zondagavond om 23.00 uur nog open is. Men respecteert de geloo...

“Je suis Charlie, tenzij extreem rechts het onderwerp is.”

Het zal bij menigeen de nodige herinneringen oproepen, de slogan "Je Suis Charlie", die kort na de terroristische aanslag in 2015, op het kantoor van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo in Parijs als steun betuiging verspreid werd op de sociale media. Twee gewapende mannen vielen het kantoor binnen en doodden twaalf mensen, waaronder redacteuren en cartoonisten. De aanslag werd gepleegd als vergelding voor de publicatie van spotprenten over de islam en de profeet Mohammed. De slogan benadrukte het recht van iedereen om zich zonder angst uit te drukken, zelfs als dat kwetsende inhoud omvat. Het werd al snel een wereldwijde leus, een krachtig statement tegen censuur en extremisme.  Geert Wilders heeft in het verleden regelmatig van die 'cartoonwedstrijden' georganiseerd, zogenaamd voor de vrijheid van meningsuiting, maar gezien zijn onuitputtelijke haat verspreidingen ten aanzien van “niet westerse allochtonen” blijkt het vooral bedoeld om reacties uit te lokken va...