De decembermaand nadert

De decembermaand nadert. Veroordeeld tot gezelligheid, saamhorigheid, vergevingsgezind en terugkijkend op het afgelopen jaar. Poëtische hoogstandjes rond pakjes en schoenen voor een door waxinelichtjes vormgegeven openhaard. De moderne woningen schitteren door het ontbreken van een schoorsteen. Mocht er al zo'n rookkanaal aanwezig zijn, klagen de buren vanwege de houterige rook die neerdaalt in de nevel van verdraagzaamheid. Sjaak Bral begint al in November met de Oudejaar conference, op Sinterklaas avond kruipen we voor de TV om de 5 December cabaretier te aanschouwen. Het moet gezellig zijn! Even vergeten we de conflicten in de wereld, tijdens een terugblik nemen we ons voor het volgend jaar beter te doen.

Even een moment van genot. Het crisisdiner bestaat uit een kwantiteit van etenswaar omdat kwaliteit nu eenmaal te duur is in deze tijden. De schoen is gevuld met verkeerde chocola, in de oven pruttelt een gevangenis kalkoen. De kaarsen staan op tafel, lang geleden dat er zo iets walmde in de huiskamer, we roken tenslotte niet meer. De moordenaars van witstaart bunny's maken overuren, de messen worden in de slachtfabrieken geslepen.

Het kerstkonijntje van dit jaar is Patricia Paay. Een goed voorbeeld dat je echt geen kalfsvlees of lam hoeft te nuttigen. Het vlees van een volwassen dier dat een leven achter zich heeft is ook nog te pruimen. Ja, je zal op 60 jarige leeftijd toch maar appetijtelijk genoeg bevonden worden om bloot in de Playboy te staan en met de Kerst nog wel….

Conserveermiddelen zijn alom geaccepteerd en we eten er niet minder smakelijk door. Ze helpen La Paay in gevecht met de tijd. Voor haar eigen plezier zet ze zichzelf op artistiek- en erotisch gebied op de voorgrond. Het kerstontbijt met mevrouw Paay naakt in een opwindende foto serie als, in de opinie geslachte, Kerst Playmate Bunny. Een fotoshoot waarvoor ze lekker opgewonden in haar blote billen door wind en bossen rende. Haar naakte lichaam door afgevallen bladeren liet kussen en omhelzen die op hun beurt het libido van Patricia nieuw leven deden inblazen. Ik zie de nieuwste bioscoop kraker al voor me; Komt een vrouw bij de slager....

Bas van de Vlies zal het maar ongepast vinden. De Playboy zal het kerstontbijt niet opsieren. In zijn SGP bewoning blijft het blad achter slot en grendel in de bovenste lade van het nachtkastje.Opa zal het vlees snijden, het gezin voorgaan in de vraag om vergiffenis en God proberen wijs te maken dat zowel de kalkoen als zijn stemrechtloze vrouw een goed leven hebben gehad. Bij Wouter Bos valt kerst helaas gelijk met z'n zorguren voor de kinderen. Femke Halsema neemt zich voor om volgend jaar echt voor het milieu te kiezen. Ze heeft al wat elektrische hulpmiddelen, een auto is dus niet zo'n grote stap. Lubbers plugt zijn stekker, om na een bezoek aan de familie weer naar huis te kunnen geraken. Balkenende legt zijn moeder uit tijdens het kerstdiner, dat hij het Europese Voorzitterschap toch echt opzettelijk heeft laten lopen om haar nog regelmatig te kunnen bezoeken. Adam steekt Nikki in zwarte laarzen en een kerstmuts om te vergelijken of de verpakte doos dit jaar net zo'n leuk cadeau op levert als vorig jaar. Fleur Agema zoekt haar eigen mening onder de kerstboom, Willem Alexander zoekt de poffers die hij over heeft van z'n avontuur Afrika. De PVDA politici hebben de opdracht gekregen om tijdens het kerstreces te oefenen om met rechts toch met een rode pen te schrijven.

Rouvoet discussieert met z'n kinderen. Ze willen hun schaamhaar afscheren, maar dan herkent hun vader ze niet meer. Zelfs in de beste families komen ze dus voor; conflicten! Bij de familie Wilders zijn deze – hoe kan het ook anders: van politieke aard… Je ziet Paul en Geert al aan het diner zitten. Ondanks het respect wat hij zegt te hebben voor de vastberadenheid van zijn broer, moet Paul niets van diens politieke ideeën hebben. "Ik stem zeker niet op mijn broertje", zei hij onlangs nog op de TV. Tja, dat wordt nog een gezellige kerst bij de linkse familie Wilders, waar Geert als rechtse rakker nogal uit de toon valt. Geert hoopt natuurlijk op een witte kerst! Een heerlijke witte deken van bevroren vlokjes die de zoute tranen van angst voor de boze wereld verdoezelen.

December 2009 wordt gewoon een maand zoals alle anderen. Natuurlijk maken we voor het Nieuwjaar goede voornemens. Maar Balkenende zal systematisch blijven liegen over Irak, de Katshuis brand, de DSB bank, zijn ambities en alle andere zaken. Wij vieren geen kerst. We weten dat Jezus helemaal niet geboren is in December. Maar het commerciële feest gaat door. We krijgen een overlevingspakket onder de kerstboom, want ook in Nederland kan er iets ergs gebeuren. De terroristen liggen op de loer, de voedselbank is een verzinsel om de restanten van weelderigheid kwijt te raken en rekeningrijden is bedoeld om files te verminderen. In 2012 vergaat volgens sommige de wereld. Maar hoe kan de aarde, die geen wereld meer is, nog verder vervallen dan die nu als is.

Zachtjes dwarrelt een witte sneeuw over Nederland. De bruine en gele herfstbladeren verdwijnen onder een dikke laag, compost voor de voortgang van welvarendheid. Het zou de laatste sneeuw kunnen zijn. Het vuur in de niet meer bestaande openhaard dooft, de kunststof kerstboom doet het minder goed op het Nieuwjaars kampvuur. Een nieuwe tijd breekt aan, minder dan de vorige. De witte asperges groeien evenzeer volgend jaar uit de zwarte grond, de champions groeien in het donker op stront, de witlof blijft bitter smaken. Geen Rode Roos of Rode Tomaat veranderd wat aan de zwartgalligheid waarmee die blauwe ogen opkijken naar de blonde lokken die twinkelen in de steeds warmer wordende zon. De zon die alle gezichten zal kleuren tenzij we ons afkeren en in de donkere tijden wensen te verblijven.