Doorgaan naar hoofdcontent

Met uitsterven bedreigd....

Ik woon in een Portugees dorpje. Idyllisch gelegen op een heuvel, smalle straatjes, stilte, groen, lieve buren en prachtige uitzichten. De enige geluiden die niet door de natuur voortgebracht worden zijn het geronk van een tractor, die net zo oud is als zijn eigenaar, van voor de oorlog dus en de klokken in de kerktoren die je aan de zondag moeten herinneren.  Al vroeg in de morgen zit een buurvrouw op haar, met jute beklede, kistje een droog broodje met wat olijven te eten voor haar huisje in de zon. Nee, dat is geen toeristisch plaatje, het is de enige manier voor haar om op te warmen na een koude nacht. Het schooltje is jaren geleden gesloten, 15 jaar geleden werd de laatste baby in dit dorpje geboren. De natuur neemt langzaam plaats terug, alhoewel deze nooit in de verdrukking is geweest.
Men leeft hier met-, van- en in de natuur. Helaas voldoet die levensstijl niet aan de huidige voorschriften, gemaakt door politici die nog nooit een varken van dichtbij hebben gezien. De plattelandsmens is ook maar een diersoort en hier in het rurale midden van Portugal met uitsterven bedreigd. Niet vanwege een natuurlijke ramp of vallende meteoor maar vanwege politieke kortzichtigheid en gebrek aan respect voor tradities en de tomeloze controlezucht van zogenaamde liberale overheden. Eeuwen oude gewoontes worden verboden, lokale manieren van werken, leven, overleven getoetst aan de pluriformiteit van de internationale (Europese) massa en vervolgens onmogelijk gemaakt. Het platteland sterft uit. Niet alleen de kleine dorpjes, niet alleen de "keutelboertjes", niet alleen de samenleving. Het is de traditionele interactie tussen mens en natuur die uitsterft, waarbij er alleen verliezers zijn. Het platteland sterft uit en, tegenwoordig vaak, letterlijk door honger.

Reacties

Populaire posts van deze blog

2025, Dit is het dan, 15 Januari. Woord van de dag: onderduiken

Terwijl bij een grootschalige politieactie tegen mensenhandel, de Portugese politie 28 mensen – waaronder werkgevers - arresteerde en minstens 100 migranten bevrijdde, die op boerderijen in de zuidelijke regio Baixo Alentejo werkten, blijken de ongebreidelde leugens over de gefantaseerde vrijspraak van Trump, via het propaganda kanaal van een Zuid-Afrikaanse miljardair, ook in Nederland klakkeloos te worden verspreid op, het nu ook feiten vrije, Facebook. Nu extreem Rechts, en zelfs het fasisme, een voet tussen de deur hebben binnen de Europese democratieen valt het nog maar te bezien hoeveel aanhangers van bijvoorbeeld Wilders, Le Pen, of Orban zich zullen manifesteren als hun dromen uitkomen. De vaak angstige witte mannetjes, reeds in het laatste kwart van hun – net niet geslaagde – leven, thuis vaak gedomineerd door een sterkere vrouw, zullen waarschijnlijk al snel de route van de minste weerstand kiezen. Zoals de Amerikaanse extreme rednecks al klaar staan om de, door Trump en z...

2025, Dit is het dan, 6 Januari. Woord van de dag: Wachttijd (Een persoonlijke gewaarwording)

Na een rustige zondag met wat B-films in het actie-genre en een uurtje Dakar Rally reportage op de televisie was de onvermijdelijke gang naar het IMT kantoor de eerste  bureaucratische geseling van dit jaar. U moet natuurlijk wel het “hoe en waarom” weten dus even een kleine uitleg over de Portugese gang van zaken ten aanzien van het verlengen van het broodnodige plastic kaartje met daarop de verklaring dat u geschikt bevonden bent – zowel lichamelijk als mentaal – om voertuigen in bepaalde categorieën te besturen op de openbare weg, kortom het rijbewijs. Niet dat daarmee ieder risico valt te vermijden, je kunt tenslotte pardoes in een situatie terechtkomen waarbij de snelweg bezaait ligt met suikerbieten zoals vanmorgen op de A17 bij Roosendaal. Nu wel, in Portugal is het de gewoonte dat u na de verplichte medische keuring, waarbij de dokter uw gegevens direct digitaal naar de desbetreffende instantie stuurt, een afspraak maakt bij de IMT, wiens website al jaren niet meer na behor...

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer...