Doorgaan naar hoofdcontent

Van een koude ker(st)mis

Nee, er ligt geen sneeuw. Aan de hemel staan slechts donkere wolken, die het verdriet complementeren met ontroostbare huilbuien. Stille straten, hier en daar een particuliere lichtslang voor de gesloten luiken. De sfeer wordt kunstmatig veraangenaamd door opgetrokken bogen, knipperende lampjes en potsierlijk verlichte kruizen waarmee plaatselijke overheden de stemming proberen de verdoezelen. Een paar verdwaalde emigranten komen samen in, een tot café omgebouwde, schuur en houden de illusie hoog met traditionele gerechten uit het thuisland en alcohol, veel alcohol. Ongemotiveerd draait een monteur de, door omgewaaide bomen, gebroken telefoonverbindingen weer aan elkaar. De nummers zijn op creatieve wijze herverdeeld. Of de lijnen hersteld zijn en wie de telefoon gaat opnemen blijft een verrassing. Misschien is het wel de mooiste onbenulligheid die de Kerst een onverwachte wending geeft, nieuwgeboren contacten en onbegrepen gesprekken. De verspreiding van goede voornemens door een analoog aan elkaar geknoopt kabeltje, dichtgeplakt met een plastic boodschappentasje en van de grond gehouden door hier en daar een krammetje in de schors van een kurkeik.

De offers van miljoenen Portugezen zijn niet zijn tevergeefs volgens laatste economische cijfers. Geweldig hoe het verliezen van je baan, het afgesloten worden van elektra, de groeiende wachtlijsten bij het ziekenhuis, de onbetaalbare boodschappen en het onbereikbaar worden van je, nu nog, thuis, door het steeds slechtere wegennet (omdat al het geld hiervoor wordt besteed om tolpoorten te bouwen), zo veel troost kan brengen. Een warm gevoel, dat je van de kachel het zult niet krijgen, maakt zich meester van de natie, omdat die extreme soberheid van de regeringsmaatregelen lijken te hebben geleid tot het overtreffen van zelfs de strenge eisen van de ECB-EU-IMF bailout trojka.

Angela Merkel kon, tussen het schrokken door van een vette varkenspoot getrokken soep, nog net Premier Passos Coelho alle lof toe doen komen met de aanzienlijke vermindering van het begrotingstekort. De Duitse bondskanselier zei dat de recentste cijfers “zeer bemoedigend” zijn. “Het Portugese begrotingstekort zal niet meer bedragen dan 4,5 procent, en dat is ver onder het door de bailout trojka vastgestelde streefdoel van 5,9 procent”. Zij voegde hieraan toe dat Portugese regering het verdient om “alle respect te krijgen voor de maatregelen die tot nu toe zijn genomen”. Als ze zelf moest kiezen zou ze ook korten op de uitkeringen van de ouderen, en de rijke zoveel mogelijk uit de wind houden. Pedro Passos Coelho haastte zich om er aan toe te voegen dat de extra gelden die de staatskas binnen stromen vooral niet naar de armsten zal vloeien. Aankomend jaar wil hij ook de inkomsten van kleine zelfstandigen zoveel mogelijk te niet doen, door de toeristen een ondoorzichtig en volslagen demotiverend tolwegenstelsel voor te schotelen.

Een paar dagen nog. De driehonderdzevenentachtig kerststalletjes op de kraam van een plaatselijke marktkoopman staan er na een week nog allemaal. De rijen op de luchthaven dunnen uit, wintersport was altijd al een elite bezigheid en familiebezoek in den vreemde is een extreme luxe geworden, nu rest slechts een kaartje of misschien een telefoongesprek als de kabeltjes op tijd naar juist aansluitnummer zijn gesorteerd. Hier zie je het nog, een oude vrouw met een stapeltje bijeengebonden gesprokkelde takken op haar hoofd. Toeristen maken er foto's van, folklore. Voor iets meer dan 1,40 koop je 10 kilogram stookhout, maar dat is ook de prijs voor de ingrediënten van een brood. De keuze is pijnlijk, maar niet moeilijk.

Volgens de berekeningen blijkt dat het geraamde gemiddelde begrotingstekort van Portugal, voor de periode van 2012 tot en met 2016 een van de laagste in Europa is. Berekeningen door het IMF, wijzen er op dat Portugal het derde laagste structurele begrotingstekort in de Eurozone in de komende vijf jaar zal hebben, slechts de Finse en Duitse economieën zullen het na verwachting beter doen. Finland wordt geroemd om hun structurele begrotingsoverschot van 0,7 procent over de periode in kwestie, terwijl Duitsland een tekort van 0,2 procent zal hebben. Portugal moet het doen met 0,3 procent in het rood, hetgeen lager is dan de drempel van 0,5 procent die de Europese Unie van plan is om af te dwingen op de lidstaten. Van Griekenland en Ierland wordt verwacht dat ze het aanzienlijk slechter zullen doen, met respectievelijk begrotingstekorten van 2,8 procent en 3,5 procent.

De nachttemperatuur daalt onder de 5 graden, om halfzes is het donker. Terwijl de Europese leiders aanschuiven voor een zeven gangen menu en ze voor de zoveelste keer hun pens volstouwen met gerechten van een sterrenkok, gaat bij de meeste ouderen op het platteland de kachel uit. Met een paar plakjes zelfgebakken brood, wat olijven uit eigen tuin en een beker cichorei, omdat koffie nu eenmaal niet meer te betalen is, in de maag kruipt men onder de dekens. Hopelijk schijnt de zon morgen, en is die fel genoeg om de oude botten op te warmen. Voor het huisje, op een veilingkist, een broodje etend. Mooie foto voor de toerist.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV