December, de angst voor vreemdelingen en heiligheid
Te klein waren ze nog, Hendrik en Imke. Te klein om imaginaire begrippen als God, de heilige geest en een niet aan te raken ziel te begrijpen. De eerste levensjaren stonden in het teken van voorbereiding op het aanvaarden van de onheilspellende visioenen over toekomstige consequenties van atheïstisch gedrag. Ze wisten niet beter dan dat hun ouders de waarheid in pacht hadden.
De hemel werd vertegenwoordigd door cadeautjes. De zak stond synoniem voor de hel en de Ark werd uitgebeeld door een stoomschip waarop de goedheiligman vanuit het koninkrijk Gods zijn weg vond naar de lage landen. Nee, bij die heidenen kwam hij niet, die kwamen niet in aanmerking voor snoepgoed, waarmee de zegen door de kamer werd gestrooid. In den beginne waren de demonen nog niet geïnterpreteerd, maar na de ontdekking van de zwarte volken in Afrika waren ze al snel een goed alternatief. Naast oom Karel, met een stuk schapenvacht op zijn kin en gehuld in een rood tafelkleed, introduceerde een met roet ingesmeerde buurvrouw de roede. Ze moesten er bang voor zijn, bang voor al die aantekeningen in het grote boek, dat verdacht veel op de Statenbijbel van grootvader leek. Waren het niet de kruisridders die de moraal op bloedige wijze in den vreemde gingen verspreiden? Het moest wel een ruiter op een wit paard zijn die het kruis, bij ontbreken van een schild, zou dragen op zijn mijter.
Na een aantal jaren werd oom Karel ontmaskerd, maar de leugen bleef een geheim ter bescherming van de kleinere broertjes en zusjes. Hendrik en Imke werden opgenomen in de loge van Sinterklaas bewakers en metselden een muur om de traditie, die tijdens de industriële revolutie tot echte wasdom kwam. Speelgoedfabrikanten leverden de hemel in een doosje, de koekjesfabriek verpakte de zegeningen in handzame zakjes en het Christelijk opvoedkundig schouwspel veranderde in een landelijke indoctrinatie. De commercie zorgde een wedloop in hemelse goedheid.
Nee, Hendrik en Imke vonden het geen probleem dat de gereformeerde school hun laatste connectie met de Hollandse identiteit de deur weigerde. Het schoolhoofd was tenslotte opgegroeid volgens een strenge leer en de vrijheid van onderwijs, zo was hun geleerd, is een groot goed, zolang deze zich stoelt op de, sinds enkele eeuwen, gevormde folklore. Hoe groot zou hun teleurstelling jaren later worden.
Hendrik en Imke stonden met hun kleinkinderen aan de kade. Als vertegenwoordigers van het grote kindergeheim namen zie die taak ieder jaar op zich. Ze hadden zich 70 jaar geleden nooit al die zwarte pieten in het dagelijkse straatbeeld kunnen voorstellen. Hoe diep moet de angst voor vreemden zich destijds in hun onvoltooide zieltjes hebben genesteld, de angst voor een niet bestaande waarheid van superioriteit. Hoe moeilijk blijkt het om de vrijheid waaraan hun kleinkinderen worden blootgesteld te beteugelen. De goedheiligman, die vertegenwoordiger van verheffing en verdoemenis verliest het langzaam van het opmerkingsvermogen van hun nazaten. Ze klampen zich vast aan de man zonder baart, wiens volgelingen de vrijheid hebben om zijn woord te verkondigen. Een nieuw genootschap waarbij het nog niet duidelijk is waar het kruis wordt gedragen. Misschien op de mijter, wellicht op het schild, maar in ieder geval als exorcist gereedschap tegenover de vrijheid van meningsuiting op een fleurig T-shirt. Racisme is een eeuwenoude traditie. Die traditie mag wel geweigerd worden op een gereformeerde school, maar toch zeker niet worden benoemd door zijn slachtoffers......
Terwijl bij een grootschalige politieactie tegen mensenhandel, de Portugese politie 28 mensen – waaronder werkgevers - arresteerde en minstens 100 migranten bevrijdde, die op boerderijen in de zuidelijke regio Baixo Alentejo werkten, blijken de ongebreidelde leugens over de gefantaseerde vrijspraak van Trump, via het propaganda kanaal van een Zuid-Afrikaanse miljardair, ook in Nederland klakkeloos te worden verspreid op, het nu ook feiten vrije, Facebook. Nu extreem Rechts, en zelfs het fasisme, een voet tussen de deur hebben binnen de Europese democratieen valt het nog maar te bezien hoeveel aanhangers van bijvoorbeeld Wilders, Le Pen, of Orban zich zullen manifesteren als hun dromen uitkomen. De vaak angstige witte mannetjes, reeds in het laatste kwart van hun – net niet geslaagde – leven, thuis vaak gedomineerd door een sterkere vrouw, zullen waarschijnlijk al snel de route van de minste weerstand kiezen. Zoals de Amerikaanse extreme rednecks al klaar staan om de, door Trump en z...
De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”. Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer...
Na een rustige zondag met wat B-films in het actie-genre en een uurtje Dakar Rally reportage op de televisie was de onvermijdelijke gang naar het IMT kantoor de eerste bureaucratische geseling van dit jaar. U moet natuurlijk wel het “hoe en waarom” weten dus even een kleine uitleg over de Portugese gang van zaken ten aanzien van het verlengen van het broodnodige plastic kaartje met daarop de verklaring dat u geschikt bevonden bent – zowel lichamelijk als mentaal – om voertuigen in bepaalde categorieën te besturen op de openbare weg, kortom het rijbewijs. Niet dat daarmee ieder risico valt te vermijden, je kunt tenslotte pardoes in een situatie terechtkomen waarbij de snelweg bezaait ligt met suikerbieten zoals vanmorgen op de A17 bij Roosendaal. Nu wel, in Portugal is het de gewoonte dat u na de verplichte medische keuring, waarbij de dokter uw gegevens direct digitaal naar de desbetreffende instantie stuurt, een afspraak maakt bij de IMT, wiens website al jaren niet meer na behor...
Reacties
Een reactie posten