Doorgaan naar hoofdcontent

Dagen van herdenking, inzicht en boetedoening.


Natuurlijk denken ze in het Vaticaan ook aan het milieu. Hun filiaal in Fatima draait grotendeels selfsupporting en alles wordt weer hergebruikt. De grote kaarsen afbrand bak trechtert uit in een pijp naar de kaarsengieterij, waardoor je zojuist aangestoken offer binnen twee uur weer te koop ligt voor de volgende gelovige. Mocht je een groter offer willen brengen gooi je gewoon zoveel en zo groot mogelijke kaarsen in de smeltoven. Een persoonlijke uiting van dankbaarheid of verdriet komt het best tot “wasdom” bij het offeren van wassen lichaamsdelen, babyafgietsels of desnoods een kleine uitvoering van je eigen onderkomen. De paters douchen met het water, dat als gevolg van een milieuvriendelijk systeem wordt verwarmd door de uitgebrachte offers.

Na een rondgang door de kathedraal, waar ieder “heilig” beeld z’n eigen collectebus heeft, een blik op de spreekstoel van de Paus, het bijwonen van een dienst in de nieuwe Katholieke arena (overigens wel een hoogstandje van architectuur, met prachtige 8 meter hoge, massief bronzen deuren), een paar honderd meter lange kniegang en drie rondjes rond het oude kapelletje waar eens Maria verscheen, het aansteken of smelten van je offer, kun je eindelijk een souvenir kopen in één van de 500 winkeltjes.

Wat eens een eenzame plek was in de periferie van midden Portugal, en waar de boom die deze plek markeerde allang is vervangen door een andere, heeft Rome een van de meest lucratieve filialen geopend. Begon alles nog met een klein kapelletje, dat inmiddels is overkoepeld door een moderne brei van beton, bouwde men een Kathedraal. Het plein waar 500.000 mensen zonder lichamelijk in de verdrukking te komen, makkelijk kunnen staan, werd omringt door parkeerplaatsen, hotels, en vooral veel souvenirshops. Onder het plein, in de catacombe van de heilige grond kun je in iedere taal biechten. Jezus is populair in Fatima, hij is zeker 10.000 maal aanwezig, verpakt in plastic, van enkele centimeters tot twee meter groot. De tijd staat ook in Fatima niet stil, dus op de afbeeldingen van “Het laatste avondmaal” prijkt nu een vrouwelijke figuur, de restaurants leveren nu ook vegetarische schotels, ieder heiligbeeld is te koop met elke gewenste huidskleur.

500 meter buiten de stad, leven vele nog in armoede. Dat schijnt hun bijdrage te zijn aan het commerciële succes van dit katholieke filiaal. De rijkdom moet tenslotte binnen de poorten van het bedevaartsoort blijven, met misschien een uitzondering voor het speciaal voor het Pauselijk bezoek aangelegde vliegveldje. De pelgrims zijn al weer op weg. Ik kom ze nu al lopend tegen, met goede moed en een onwrikbare drang om Fatima voor 12 mei te bereiken.
Ieder jaar verzamelen zich honderdduizenden vanuit de hele wereld, en dit jaar zal het extra druk zijn vanwege het Pauselijk bezoek. De “Sacret Machine” draait op volle toeren, de hotels zijn volgeboekt, de parkeerplaatsen staan nu al vol met campers vanuit heel Europa.



Een gesprek met een Nederlands echtpaar, dat hier op de plaatselijke camping verblijft, in afwachting van hun bedevaart, liep gisteren uit op een einde zonder handdruk. Nadat me duidelijk was geworden, dat ze speciaal voor het Fatima spektakel en de Paus, dit jaar hadden gekozen voor een vroege vakantie in Portugal, liep de discussie uit de hand. De vaststelling van het tijdstip voor twee minuten stilte vandaag (we lopen hier een uur achter t.a.v. Nederland), riep bij mij de vraag op of ze wisten hoe Ratzinger zich had gedragen in de Tweede Wereld oorlog. Toen ik me niet in kon houden en ook nog de geschiedenis van de Portugese joden, en hun afslachting door de Katholieke kerk er bij haalde, kwam de discussie abrupt tot een einde, met hun conclusie dat je geloof en politiek niet met elkaar kunt vergelijken. Voor mij de bevestiging dat je van een bedevaart echt geen betere inzichten krijgt.



Het wordt een enorme happening, een week van financieel succes, echt een boost voor de economie, die Portugal zo goed kan gebruiken. Maar met uitzondering van de, aan de route gelegen, tankstations zal de “spinoff” miniem zijn. Het geld komt terecht waar de spreekwoordelijke duivel altijd z’n ontlasting nalaat.

Reacties

  1. Schitterend blog! Stel de wandaden van de katholieke kerk maar aan de kaak. Veel, veel en veel te lang is er gezwegen. Als ik kon, zou ik het twee keer aanbevelen...!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. helaas wordt er alleen gesproken over de RK kerk.
    Doe eenzelfde verhaal eens maken over de islam, met Mekka of Medhinna als vertrekpunt.
    Het is niet anders maar vele geloven zijn gelijk aan een ander, dus inwisselbaar.
    Maar alleen kritiek op de RK kerk is erg eenzijdig.
    kees

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

2025, Dit is het dan, 15 Januari. Woord van de dag: onderduiken

Terwijl bij een grootschalige politieactie tegen mensenhandel, de Portugese politie 28 mensen – waaronder werkgevers - arresteerde en minstens 100 migranten bevrijdde, die op boerderijen in de zuidelijke regio Baixo Alentejo werkten, blijken de ongebreidelde leugens over de gefantaseerde vrijspraak van Trump, via het propaganda kanaal van een Zuid-Afrikaanse miljardair, ook in Nederland klakkeloos te worden verspreid op, het nu ook feiten vrije, Facebook. Nu extreem Rechts, en zelfs het fasisme, een voet tussen de deur hebben binnen de Europese democratieen valt het nog maar te bezien hoeveel aanhangers van bijvoorbeeld Wilders, Le Pen, of Orban zich zullen manifesteren als hun dromen uitkomen. De vaak angstige witte mannetjes, reeds in het laatste kwart van hun – net niet geslaagde – leven, thuis vaak gedomineerd door een sterkere vrouw, zullen waarschijnlijk al snel de route van de minste weerstand kiezen. Zoals de Amerikaanse extreme rednecks al klaar staan om de, door Trump en z...

2025, Dit is het dan, 6 Januari. Woord van de dag: Wachttijd (Een persoonlijke gewaarwording)

Na een rustige zondag met wat B-films in het actie-genre en een uurtje Dakar Rally reportage op de televisie was de onvermijdelijke gang naar het IMT kantoor de eerste  bureaucratische geseling van dit jaar. U moet natuurlijk wel het “hoe en waarom” weten dus even een kleine uitleg over de Portugese gang van zaken ten aanzien van het verlengen van het broodnodige plastic kaartje met daarop de verklaring dat u geschikt bevonden bent – zowel lichamelijk als mentaal – om voertuigen in bepaalde categorieën te besturen op de openbare weg, kortom het rijbewijs. Niet dat daarmee ieder risico valt te vermijden, je kunt tenslotte pardoes in een situatie terechtkomen waarbij de snelweg bezaait ligt met suikerbieten zoals vanmorgen op de A17 bij Roosendaal. Nu wel, in Portugal is het de gewoonte dat u na de verplichte medische keuring, waarbij de dokter uw gegevens direct digitaal naar de desbetreffende instantie stuurt, een afspraak maakt bij de IMT, wiens website al jaren niet meer na behor...

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer...