Vrijdag 17 Februari 2017. Dag 48 van een jaar waarin langzaam duidelijk wordt dat sommige onheilspellende pamfletten, van nooit serieus genomen doemdenkers, als stekelig onkruid door de barsten van hun grafstenen groeien naar retrospectieve erkenning. De adelaar, niet alleen als symbool, is slechts een paar ondertekende documenten verwijdert van uitsterven. In de glazen bol wroeten slechts nog varkens ongelimiteerd naar olie en goud, pikt een slechtvalk haar laatst gelegde ei kapot omdat geen kuiken nog toekomst heeft in het Zwijnenparadijs. We lijken onderweg naar het eind der tijden met massale smeekbedes voor een vingerhoed drinkbaar water, bijbelse volksverhuizingen op zoek naar de laatste aardappel en gladiator spektakels waarin de leeuwen zich als makke schapen laten slachten onder toeziend oog van de, met goud en edelstenen behangen, gehuld in een door z’n dochter ontworpen creatie van mensenhuid en kakkerlak schalen, Koning Varken. Het geweten van de wereld protesteert, vooralsnog, op ontoereikend beschaafde wijze en ondanks dat het morale en wetenschappelijke gelijk staat aan de kant van de tegenstroom zal de toekomst niet met liefde en overtuigingskracht gered kunnen worden. In het Nederlandse torentje van de macht worden ideeën voor een betere wereld, met behulp van kapitalistische rekenmeesters en bekeken door een egocentrische bril, ter dood veroordeeld omwille van een ver economisch toekomstperspectief. Verblind door zilverstukken en hemel-reikende glazen torens vol brievenbussen worden volk en vaderland verraden met als enige drijfveer het behouden van de elite status. Nu bloeden voor latere rijkdom van anderen is het motto dat het reeds uitgemolken volk wordt voorgespiegeld, alsof het bewust uitgeholde onderwijs in slechts een paar generaties vruchten zou afwerpen. Er is geen economisch perspectief in een wereld zonder schoon water, een werkend ecologisch systeem, zuurstofhoudende lucht, florerende flora en fauna, menselijke maten en zaagselmakers. Voor het eerst in de geschiedenis gaan zelfs wetenschappers de straat op om te protestieus te paraderen omdat, met het voortrazen op de alles vernietigende varkensstront stroom, we veel eerder dan verwacht aan het laatste avondmaal zullen plaatsnemen en nee, iets eetbaars zal er niet meer voorhanden zijn. We moeten op zoek naar de talenten in ons zelf om het tij te keren en de schouderophalende berusting inruilen voor strijdlust die misschien wel revolutionaire slachtoffers vergt, politiek meer betrokken zijn en ons democratische recht, dat is uitgehold tot het eens in de vier jaar een volksvertegenwoordiging op het pluche kiezen, terug veroveren. De oplossingen die buiten de politieke kaders worden gevonden staan in groot contrast met de levensbedreigende voornemens van de door kapitaal aangestuurde marionetten die zich verschuilen achter procedures, veiligheid analyses en geheime rapporten. Helaas zal de strijd juist in die arena van leugens en bedrog gewonnen moeten worden en zullen de mensen wiens talenten voldoen om in die put van verderf te vechten de handschoen op moeten nemen. Misschien dat een eenvoudige zaagselmaker zich ook maar op moet offeren en moet infiltreren binnen een beweging die vertegenwoordigd is in het Europese Parlement omdat eventuele nationale overwinningen geen enkele betekenis meer hebben in een wereld vol bekonkelde “CETA” achtige verdragen. Misschien is het ook wel eigen belang, ik ruil mijn eigen, nooit uit te betalen, pensioen graag in voordat van een Europarlementarier..
De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”. Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in
Reacties
Een reactie posten