Doorgaan naar hoofdcontent

Laburnum anagyroides

2017, Vrijdag de 10e Februari. Het daglicht heeft het donker al verdreven, de storm schijnt even uit te rusten en de regendruppels zijn de helft kleiner dan afgelopen nacht. Iedere opmerking over de, door het noodweer, verloren bloesem van de Laburnum anagyroides, een boom die in de volksmond Goudenregen wordt genoemd, gaat verloren in de vertaling naar het Engels en dat weerhield de zaagselmaker gisteren, na de Tai Chi lessen die hij, wekelijks op donderdagmiddag, in het gezelschap van enkel migrantenvrouwen volgt, van commentaar in de discussie over de beperkte tijd van schoonheid en de rotzooi die de gele strengen bloemetjes achterlaten. Terwijl de “westerse” wereld in rap tempo afstevent op een Trumpiaans, Hitleresk en Wilderiaans tijdperk, binnenlandse veiligheidsdiensten worden geherstructureerd na voorbeeld van de voormalige Stasi of Pide en de privacy, gelijk vissen in een oceaan, wordt met grote bodemschrapende, sleepnetten bijeen geveegd.  Op de eenzame heuvel groeit de behoefte aan de lente want de voorraad brandhout neemt ernstig minimalistische vormen aan. Het weekend staat, samen met de tiendaagse weersvoorspelling, voor de deur en heeft geenszins de intentie om ook maar een beetje aan de wens naar warmte en licht te voldoen. Zoals een Scandinavische wandelaarster ontdekte dat Iran een land vol gastvrije en vriendelijke mensen is, Noord-Nederlandse aardbevingsslachtoffers ondervinden wat  verkiezingsretoriek eigenlijk inhoud en Amerikaanse Republikeinse senators de nadelen van een uitverkochte zaal vol kritische burgers inzien, laat een Goudenregen op natuurlijke wijze de situatie voor en na de overeenkomst met de boomkweker zien. De beloofde bloemenpracht is van korte duur en de periode van opruimen lang, zwaar en intensief. De klantenkring van de bomenkweker breidt zich steeds verder uit, steeds meer kopers vergapen zich aan de hemelse bloesem en ondanks dat het zuur na het zoet een tijdrovende inbreuk op de tijd heeft, zijn er maar weinigen die radicaal naar de kettingzaag durven te grijpen. Hoe mooi die tijdelijke beloftes ook zijn, doe mij dan toch maar brandhout.....

Reacties

Populaire posts van deze blog

2025, Dit is het dan, 15 Januari. Woord van de dag: onderduiken

Terwijl bij een grootschalige politieactie tegen mensenhandel, de Portugese politie 28 mensen – waaronder werkgevers - arresteerde en minstens 100 migranten bevrijdde, die op boerderijen in de zuidelijke regio Baixo Alentejo werkten, blijken de ongebreidelde leugens over de gefantaseerde vrijspraak van Trump, via het propaganda kanaal van een Zuid-Afrikaanse miljardair, ook in Nederland klakkeloos te worden verspreid op, het nu ook feiten vrije, Facebook. Nu extreem Rechts, en zelfs het fasisme, een voet tussen de deur hebben binnen de Europese democratieen valt het nog maar te bezien hoeveel aanhangers van bijvoorbeeld Wilders, Le Pen, of Orban zich zullen manifesteren als hun dromen uitkomen. De vaak angstige witte mannetjes, reeds in het laatste kwart van hun – net niet geslaagde – leven, thuis vaak gedomineerd door een sterkere vrouw, zullen waarschijnlijk al snel de route van de minste weerstand kiezen. Zoals de Amerikaanse extreme rednecks al klaar staan om de, door Trump en z...

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer...

“Je suis Charlie, tenzij extreem rechts het onderwerp is.”

Het zal bij menigeen de nodige herinneringen oproepen, de slogan "Je Suis Charlie", die kort na de terroristische aanslag in 2015, op het kantoor van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo in Parijs als steun betuiging verspreid werd op de sociale media. Twee gewapende mannen vielen het kantoor binnen en doodden twaalf mensen, waaronder redacteuren en cartoonisten. De aanslag werd gepleegd als vergelding voor de publicatie van spotprenten over de islam en de profeet Mohammed. De slogan benadrukte het recht van iedereen om zich zonder angst uit te drukken, zelfs als dat kwetsende inhoud omvat. Het werd al snel een wereldwijde leus, een krachtig statement tegen censuur en extremisme.  Geert Wilders heeft in het verleden regelmatig van die 'cartoonwedstrijden' georganiseerd, zogenaamd voor de vrijheid van meningsuiting, maar gezien zijn onuitputtelijke haat verspreidingen ten aanzien van “niet westerse allochtonen” blijkt het vooral bedoeld om reacties uit te lokken va...