Doorgaan naar hoofdcontent

Laburnum anagyroides

2017, Vrijdag de 10e Februari. Het daglicht heeft het donker al verdreven, de storm schijnt even uit te rusten en de regendruppels zijn de helft kleiner dan afgelopen nacht. Iedere opmerking over de, door het noodweer, verloren bloesem van de Laburnum anagyroides, een boom die in de volksmond Goudenregen wordt genoemd, gaat verloren in de vertaling naar het Engels en dat weerhield de zaagselmaker gisteren, na de Tai Chi lessen die hij, wekelijks op donderdagmiddag, in het gezelschap van enkel migrantenvrouwen volgt, van commentaar in de discussie over de beperkte tijd van schoonheid en de rotzooi die de gele strengen bloemetjes achterlaten. Terwijl de “westerse” wereld in rap tempo afstevent op een Trumpiaans, Hitleresk en Wilderiaans tijdperk, binnenlandse veiligheidsdiensten worden geherstructureerd na voorbeeld van de voormalige Stasi of Pide en de privacy, gelijk vissen in een oceaan, wordt met grote bodemschrapende, sleepnetten bijeen geveegd.  Op de eenzame heuvel groeit de behoefte aan de lente want de voorraad brandhout neemt ernstig minimalistische vormen aan. Het weekend staat, samen met de tiendaagse weersvoorspelling, voor de deur en heeft geenszins de intentie om ook maar een beetje aan de wens naar warmte en licht te voldoen. Zoals een Scandinavische wandelaarster ontdekte dat Iran een land vol gastvrije en vriendelijke mensen is, Noord-Nederlandse aardbevingsslachtoffers ondervinden wat  verkiezingsretoriek eigenlijk inhoud en Amerikaanse Republikeinse senators de nadelen van een uitverkochte zaal vol kritische burgers inzien, laat een Goudenregen op natuurlijke wijze de situatie voor en na de overeenkomst met de boomkweker zien. De beloofde bloemenpracht is van korte duur en de periode van opruimen lang, zwaar en intensief. De klantenkring van de bomenkweker breidt zich steeds verder uit, steeds meer kopers vergapen zich aan de hemelse bloesem en ondanks dat het zuur na het zoet een tijdrovende inbreuk op de tijd heeft, zijn er maar weinigen die radicaal naar de kettingzaag durven te grijpen. Hoe mooi die tijdelijke beloftes ook zijn, doe mij dan toch maar brandhout.....
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

2025, Dit is het dan, 15 Januari. Woord van de dag: onderduiken

Terwijl bij een grootschalige politieactie tegen mensenhandel, de Portugese politie 28 mensen – waaronder werkgevers - arresteerde en minstens 100 migranten bevrijdde, die op boerderijen in de zuidelijke regio Baixo Alentejo werkten, blijken de ongebreidelde leugens over de gefantaseerde vrijspraak van Trump, via het propaganda kanaal van een Zuid-Afrikaanse miljardair, ook in Nederland klakkeloos te worden verspreid op, het nu ook feiten vrije, Facebook. Nu extreem Rechts, en zelfs het fasisme, een voet tussen de deur hebben binnen de Europese democratieen valt het nog maar te bezien hoeveel aanhangers van bijvoorbeeld Wilders, Le Pen, of Orban zich zullen manifesteren als hun dromen uitkomen. De vaak angstige witte mannetjes, reeds in het laatste kwart van hun – net niet geslaagde – leven, thuis vaak gedomineerd door een sterkere vrouw, zullen waarschijnlijk al snel de route van de minste weerstand kiezen. Zoals de Amerikaanse extreme rednecks al klaar staan om de, door Trump en z...
Een reactie posten
Meer lezen

Die andere AOW oplossing

De ene politieke partij wil de AOW leeftijd verlagen, de ander zelfs verhogen. Het mag duidelijk zijn dat de lichamelijke inspanningen, de zogenaamde sociale “klasse” waar toe men veroordeeld is, en het uiteindelijke budget voor een gezond leven, voor een bouwvakker, slachthuis medewerker of zelfs een ambulance hulpverlener, de weg naar een AOW op 65 jarige leeftijd al een moeilijke opgave is. Voor een politicus, podcast-journalist of “influencer” behorende tot de Millenials of zelfs Gen Z generatie lijkt een pensioengerechtigde leeftijd van 70 geen bijzondere opgave, tenzij je als kind bent opgegroeid onder de rook van TataSteel natuurlijk. Waarom zou de AOW leeftijd dus voor iedereen hetzelfde moeten zijn? De discussie over wat dan wel of niet als een “zwaar” beroep kan worden aangemerkt is door allerlei veronderstellingen ingewikkeld, en leid vooral door niet meetbare factoren tot haast ondefinieerbare categorieën. Er is echter een logische oplossing om tot een gewenste differentiat...
Een reactie posten
Meer lezen

2025, Dit is het dan, 6 Januari. Woord van de dag: Wachttijd (Een persoonlijke gewaarwording)

Na een rustige zondag met wat B-films in het actie-genre en een uurtje Dakar Rally reportage op de televisie was de onvermijdelijke gang naar het IMT kantoor de eerste  bureaucratische geseling van dit jaar. U moet natuurlijk wel het “hoe en waarom” weten dus even een kleine uitleg over de Portugese gang van zaken ten aanzien van het verlengen van het broodnodige plastic kaartje met daarop de verklaring dat u geschikt bevonden bent – zowel lichamelijk als mentaal – om voertuigen in bepaalde categorieën te besturen op de openbare weg, kortom het rijbewijs. Niet dat daarmee ieder risico valt te vermijden, je kunt tenslotte pardoes in een situatie terechtkomen waarbij de snelweg bezaait ligt met suikerbieten zoals vanmorgen op de A17 bij Roosendaal. Nu wel, in Portugal is het de gewoonte dat u na de verplichte medische keuring, waarbij de dokter uw gegevens direct digitaal naar de desbetreffende instantie stuurt, een afspraak maakt bij de IMT, wiens website al jaren niet meer na behor...
1 reactie
Meer lezen