2017, de 36e dag. Kruimeltje na Kruimeltje, van het laatste korstje beschavings-brood, verdwijnt in de stofzuigers van populistische, roeptoeterende en haatschreeuwende, machthebbers. Het, eens uit een gemasseerde massa sociaal deeg, barmhartig water en compassie rijk gist, gebakken volkloren brood is sneetje voor sneetje verorberd door de elite die nu ook de kruimeltjes, zorgvuldig op het bord bijeen geveegd en verzameld door de rest van de samenleving, als baggeraars uit de onderste regionen van de beschaving opzuigen. Terwijl het overgrote deel van de wereld zich voedt met het meel van gemanipuleerde graansoorten heeft een klein groepje individuen pakhuizen vol met zelfverijkkend bakmeel. Een keer per jaar wordt er een bakker congres georganiseerd, ooit voor het eerst in het Nederlandse hotel Bilderberg te Oosterbeek, maar tegenwoordig veelal op mooie locaties als het Portugese Sintra, het Interalpen-Hotel in Tirol en het Ritz Carlton Hotel in Istanbul, waarbij men elkaars zoete broodjes beoordeeld en de kneepjes van het vak met elkaar deelt. Enige tijd geleden mochten ook de bakkersknechten aanschuiven op een forum bijeenkomst in Davos. Het komende bakkers congres zal in het teken staan van de apparatuur waarmee het brood wordt gebakken, naar het schijnt heeft een van de bakkersknechten de oven veel te heet gestookt wat resulteerd in te veel rook en scheuren in de schoorsteen. Ook schijnt hij zich niet te houden aan de samenstelling van het deeg, waarin een afgewogen percentage, steeds zeldzamer en duurder wordende, oude kruimels gemengd dient te worden om de kleur van het zelfverijkkend bakmeel te camoufleren. Steeds meer klanten staat de kleur, de geur en de smaak van het gemanipuleerde brood niet aan en weigeren het te eten. Ondanks de massale openlijke kritiek en het burgerlijk ongehoorzaam bakken van eigen brood, blijft de bakkersknecht de oven opstoken, zijn, niet te pruimen, zure melk brood bakken en met de deegroller en decreten om zich heen slaan als een verkrachter uit Arkansas die zijn slachtoffer aanklaagt omdat ze het product van zijn geweld heeft laten aborteren. Het is zondag en terwijl een republikeinse Christelijke mijnwerker met stoflongen, naast het bidden voor de doodstraf voor alle homo’s, abortus clinic medewerkers en moslims, in het kerkbankje ook een stille smeekbede doet voor het behoud van Obamacare, een Portugees echtpaar na de mis gelijk richting supermarkt rijdt om boodschappen te doen en een Amerikaanse wetenschapper voor het eerst zijn nieuwe onderzoeksplaats in een asielzoekers laboratorium bezoekt in Lissabon, schuift de zaagselmaker een paar voorgebakken Aldi dingetjes in de oven. Buiten waait de wind om het huis, de viervoeter schroeit haar snorharen aan het glas waarachter het ontstaan van het ontbijt plaatsvindt, de vrouw des huizes ontwaakt door de geur van versgebakken broodjes. Zondagochtend, een ochtendjas momentje op de eenzame heuvel, romantiek gaat echt niet verloren.......
De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”. Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reĆ«le mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in
Reacties
Een reactie posten