Doorgaan naar hoofdcontent

De dood van een peertje...

De zogenaamde “spaarlamp” ,die ons door politici wordt opgedrongen, zou energie moeten besparen. We mogen het al oude simpele gloeilampje niet meer gebruiken. Dat uit een beetje metaal, glas en wolfraam bestaande bolletje is slecht voor het milieu en vooral slecht voor de winstgevendheid van internationals die liever, 10 maal duurdere, spaarlampen verkopen.

Hoe goed zijn die spaarlampen eigenlijk? Milieu technisch zijn ze natuurlijk veel meer belastend dan een simpele gloeilamp. De productie kosten, plastic, glas, elektronica, metaal en gas zijn hoger, en het maken van zo'n apparaat vervuild het milieu vele malen meer dan de fabricage van een gloeilamp. Nee, je kunt de “spaarlamp” natuurlijk niet zomaar weggooien als deze het leven heeft gelaten, chemisch afval! De besparing qua energieverbruik is misschien een reden om zo'n apparaat te gebruiken, maar als je de aanschafprijs daar tegenover zet is er van financiële besparing geen sprake. Nee, de spaarlamp gaat niet zolang mee als het etiket van de plastic, milieu onvriendelijke, verpakking belooft. Eén voltage piek en zo'n apparaat is naar de lampjeshemel.

Als de wereld alleen bevolkt zou worden met politici, CEO's en hoge ambtenaren, tja, dan zou de spaarlamp een oplossing zijn. Zij kunnen zich de duurste varianten van de beste merken veroorloven. Maar de wereld wordt nu eenmaal bewoond door veel meer mensen die zich die “professionele” uitvoeringen van het licht niet kunnen veroorloven. Ik woon op het mooie, maar allerminst rijke, platteland van Portugal. Hier kopen we een spaarlamp bij de “Chinees”, een variant van de Nederlandse “Action of Blokker”,die zich hier in grote getallen hebben genesteld in de steden met behulp van allerlei belastingtechnische voordelen en die met hun producten uit China met duizenden containers, waarvan de transportkosten worden betaald door de Chinese overheid, de markt overspoelen. We hebben geen andere keus, de spaarlamp van de bekende “betere” merken zijn 10x zo duur, een Chinese spaarlamp kost zo'n 2 Euro.

China is een van de landen met de meeste CO2 uitstoot in de wereld. Misschien wel het land dat het wereldklimaat het meest vervuild. Maar dat is een keuze van de westerse wereld, die met al hun zogenaamde milieu vriendelijke regels de productie gewoon hebben verplaatst naar die plekken op aarde waar men minder gevoelig is voordat soort redenen. Vroeger, ja vroeger, stond er een lampjes fabriek in Winschoten. Je kon een dozijn gloei-peertjes vele jaren je leven laten verlichten voordat je het zelfde milieu effect had bereikt vaneen enkele geïmporteerde spaarlamp uit China! Dat het chemisch afval dat zo'n kapotte spaarlamp met zich meebrengt niet retour naar China gaat is maar een bijzaak.

Ja, er is een modernere oplossing voor het probleem, de led-lamp! Helaas is die onbetaalbaar, tenzij je een amateurversie bij de plaatselijke Chinese winkel koopt. Een beetje goede led-lamp kost al snel tussen de 15 en 20 Euro, en dan hebben we het nog niet eens over de modellen die je nodig hebt voor je antieke schemerlamp van oma. En ja, bij gebrek aan het vertrouwde simpele, milieuvriendelijk geproduceerde,gloeilampje is de Chinese versie van de led-lamp het enige alternatief voor de gewone Portugees, waaronder ik mezelf gemakshalve ook maar toereken. Nee, die levert niet zoveel “lumen” en die is zeker niet milieuvriendelijk geproduceerd, heeft duizenden kilometers over de wereld gezworven en is verpakt in een blister die waarschijnlijk duurder is dan het lampje zelf, maar toch, voor een Euro mag je niet klagen.

Politici denken niet in termen als milieu, klimaat en betaalbaarheid. Met de energie die een beetje moderne zonne-collectoren op je dak produceren kun je gewoon normale gloeilampen gebruiken en mag die stofzuiger die je gebruikt gerust 2400 watt zijn. Maar als iedereen z'n eigen energie opwekt, waar halen die geldverslindende, zichzelf rijkelijk belonende, regeringsleden en ambtenaren dan hun financiële middelen vandaan? Portugal exporteert sinds enige tijd energie, schone energie, en produceert dus meer dan ze zelf nodig hebben. Er is dus geen enkele reden om de bevolking het leven moeilijk te maken met allerlei regeltjes die slechts de producenten van apparaten financieel spekken. Daar is waar die Europese politici onsmakelijk de mist in gaan. In plaats van de echte problemen op te lossen, de afhankelijkheid van olie en gas uit landen die geregeerd worden door criminelen, en de Europese burger eindelijk een op een paar positieve wetten en regels te trakteren (gelijkheid in belastingen, inkomen,minimumloon, en bijvoorbeeld een Europees rijbewijs zodat je als expat niet iedere keer een kaartje uit een ander land op zak hebt en bepaalde onderdelen domweg verliest). Al die regeltjes die ons worden gepresenteerd als vooruitgang zijn slechts om de onkunde en apathische houding van nationale regeringen met hun veto's te verhullen.Portugal trekt zich niets aan van Europese regels en waardoor en hoezo dat wordt toegestaan blijft een raadsel. Zelfs het beginsel van vrijheid van vervoer van personen en goederen wordt door allerlei interne regels onder het Europese maaiveld geschoffeld. Nee, Europa,dat gaat over gloeilampjes en stofzuigers.....  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV