Doorgaan naar hoofdcontent

Uw geld is de staatsschuld en de staatsschuld is uw geld!


De schuld bedraagt nu 347 miljard euro. Dat is bijna 61 procent van het nationaal inkomen. Het ministerie van Financiën spreekt van 'ongekende cijfers' voor Nederland. "De schatkist is bij de crisis het kind van de rekening geworden", zei Jan Kees de Jager (CDA).

De schuld is zoveel gegroeid doordat het kabinet meer geld heeft uitgegeven: eerst om de banken te redden, vervolgens om de economie te stimuleren. Ook was het rijk meer geld kwijt aan werkloosheidsuitkeringen. Tegelijkertijd kwam er, ook als gevolg van de crisis, minder belastinggeld binnen in de schatkist. Dus waar komt dat geld dan allemaal vandaan?

De overheid heeft de economie in 2009 gestimuleerd met 16,9 miljard euro. Dat heeft de overheid gefinancierd door o.a. staatsleningen uit te schrijven. Dit wordt georganiseerd door het Agentschap van het ministerie van Financiën. De staatsleningen werden tot enkele jaren geleden voor een deel 'onderhands' geplaatst bij enkele grote pensioenfondsen. Het ambtenarenpensioenfonds ABP was bijvoorbeeld verplicht om het grootste deel van zijn geld te beleggen in staatsobligaties. Tegenwoordig worden de staatsleningen allemaal direct op de kapitaalmarkt aangeboden. Dus aan wie moet de staat die schuld afbetalen? Alle landen lenen op de “internationale kapitaalmarkt”, want ze hebben bijna allemaal een begrotingstekort. Er moeten dus enkele mensen of bedrijven zijn met héél veel geld. Het enige is, dat die bedragen in werkelijkheid helemaal niet in contanten bestaan. Want die internationale speculanten zetten dat denkbeeldige geld uit, in naam van weer andere kleinere beleggers.

Een goede vriend heeft zich ook ingeschreven op zo’n staatslening, dat was immer risicoloos beleggen, de staat betaald wel. Inmiddels is hij er achter, dat hij zijn eigen lening terug moet betalen met langer doorwerken, meer belastingen, een latere ingangsdatum van zijn pensioen enz. En dat allemaal omdat de regering rente aan hem moet betalen vanwege die lening die ze bij hem hebben. Die rente weegt in geen velden of wegen meer op tegen de zaken die hij nu in moet leveren. Kortom, het is één grote wastrommel vol imaginair geld, die maar rond draait, en waar steeds meer verdampt en met het afval water wordt weggespoeld.

U moet pensioen inleveren omdat de regering zijn verplichtingen ten aan zien van de lening, die ze bij u hebben, anders niet kunnen aflossen. Omdat de staat leent op de zogenaamde internationale kapitaalmarkt, is Nederland dus eigenlijk helemaal niet meer van de Nederlanders, maar het onderpand op leningen bij louche speculanten.

De staat betaalt dus miljarden euro’s aan rente over de staatsschuld, maar niemand vraagt bij wie en waarvoor die rente terecht komt. Voor 90% zorgt die renteopbrengst voor een aanvulling van de AOW in de vorm van een pensioen. De rente die de staat moet betalen aan u (omdat u een levenlang hebt betaald aan pensioenpremies, en uw pensioenfonds u geld heeft uitgeleend aan de staat) is u eigen pensioen. De Schuld die de staat heeft, heeft ze dus voornamelijk bij haar eigen burgers. Het enige wat ze nu dus proberen is om onder de aflossing uit te komen. Ieder normaal denkend mens zou gewoon het incasso bureau er op af sturen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV