Doorgaan naar hoofdcontent

Open brief aan Jaap Blokker


Beste Jaap,

Nu je op leeftijd komt zoek je dus een nieuwe directeur voor je bedrijf. Het blijkt moeilijker dan gedacht om iemand te vinden met dezelfde scrupules en dictatoriale trekjes als je zelf. Ik heb ervaring in je bedrijf en ben uitermate goed ingewerkt van werkvloer tot kader. Ik zie ook de problemen wel als je opvolger, omdat ik ooit tot ongewenste invloed ben verklaard. Ik zou m’n leven kunnen beteren om je bedrijf te leiden in deze hectische tijden. Natuurlijk kan ik niet helemaal aan je eisen voldoen, sommige zaken binnen Blokker zullen veranderen.

De laatste dag dat ik binnen je bedrijf als werknemer bezig was, stond ik aangepaste kerstpakketten uit te delen. Omdat nu eenmaal meer dan 70% van je werknemers op de werkvloer een moslim achtergrond hebben, en ik als leidinggevende mijn voiture dus vol had met flessen wijn, leverworst, Smac en andere producten die me door het personeel werden overhandigd na de aanschouwing van hun pakket, heb ik mijn laatste maandloon, dat ik van je firma mocht ontvangen, omgezet in pakketjes die wel op goedkeuring konden rekenen van mijn medepersoneelsleden. Je hebt me die menselijke trek nogal kwalijk genomen, en me toen door de beveiliging van het terrein in Geldermalsen laten verwijderen. Dat was niet aardig Jaap!

Ik hoop dat ik natuurlijk een modernere bedrijfsvoering aantref bij mijn aantreden als nieuwe directeur, dan toen ik je bedrijf verliet. Nee, je hebt me destijds niet ontslagen, ik heb zelf zes maanden voor mijn vertrek aangegeven dat ik me aan een andere bezigheid had gecommitteerd. Ik neem aan, dat de manier waarop er met tijdelijk personeel wordt omgegaan is veranderd. Dat moet haast wel, want toen ik je bedrijf voor de laatste maal betrad, waren alle mensen op de werkvloer er tijdelijk. Respect voor die Marokkaanse, Turkse en Oost-Europese jonge mannen, die met gevaar voor hun eigen gezondheid, al die containers uit de west vol met gifstoffen tegen bamboerot en ongedierte, moesten lossen. Door de last-minute bedrijfsvoering was het onmogelijk om deze ladingen eerst drie dagen te laten luchten, dat begrijp ik ook wel. Maar beste Jaap, bij mijn aantreden zullen dat soort praktijken toch echt gaan veranderen.

Het was ons gezamenlijke motto: De beste visie is supervisie! Daarom werd het distributiecentrum ook “hals over kop” opgeruimd als men een telefoontje kreeg, dat je in je bolide onderweg was voor een sporadisch bezoek. Ik weet dat het je een goed gevoel gaf, zo vanaf die bovenliggende loopbrug, neerkijken op die kleine mensjes in een arena vol met pallets. Al die duizenden ladingen artikelen, die wekelijks in slechte en hectische omstandigheden, hun weg van producent naar klant vinden, via de inspanning van onderbetaald personeel. Ik begrijp goed, dat je een product wat niets kost, en voor weinig wordt verkocht, niet kunt belasten met normaal betaalde handelingen. Je ziet Jaap, ik heb het één en ander bijgeleerd. Volgende week kan ik al beginnen. Ik had graag een Kersenhouten bureau in Art-Deco stijl en een roodharige secretaresse. Verder het liefst een nieuwe Aston-Martin van de zaak en neem genoegen met een schamel loon, zo rond de Balkenende norm. Mochten er nog van die ex-sergeants rondlopen op de werkvloer, die met hun “subtiele” motivering de productie proberen op te drijven, moet je me wel de vrijheid geven, deze lieden nieuwe omgangsvormen bij te brengen.

Mocht je niet op mijn aanbod ingaan, weet dan, dat je bedrijf in ieder geval nog één keer met me te maken zal hebben. In mijn testament staat namelijk beschreven, dat ik na mijn crematie uitgestrooid wil worden in de airco van je hoofdkantoor. Even een subtiel kuchje van je directie als aandenken aan mijn inzet. Ik zou, als ik jou was Jaap, de enveloppe met geld toch maar klaar leggen, zodat ik in de weken voor kerst, die Russische vervoerders weer contant kan betalen bij aflevering van die mooie kaarsenhouders. Beste Jaap, ik ziet niet om werk verlegen, maar omdat je nu eenmaal zo’n moeite hebt met je opvolging, wil ik me wel opofferen. Met vriendelijke groeten, wens ik je een leuke ouwedag, en hoop dat de wroeging nog even weg blijft. Je nu nog druk gaan maken heeft geen zin.

Reacties

  1. Alqueidao Portugal15 mei 2010 om 11:53

    Natuurlijk plaatst Blokker veel advertenties in de Telegraaf, en is deze brief dus verwijderd uit WUZ!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV