Doorgaan naar hoofdcontent

Niet dat het niet erg is zo'n ramp maar....

Niet dat het niet erg is, natuurlijk zo’n vliegtuigramp slaat in als een bom. Verschrikkelijk voor de nabestaande en de betrokkenen zelf natuurlijk. Maar je wordt toch misselijk van de verslaggeving. Ruim een halve dag nu staat Radio1 in het teken van het op de luchthaven van Tripoli, gecrashte vliegtuig. Ruim 100 inzittenden, waarvan 61 Nederlanders, zijn om het leven gekomen. Slechts één passagier, een 8-jarig kind uit Nederland, zou het ongeluk overleefd hebben. De geruchtenstroom komt dan op gang, en allerlei terzaken kundige lui worden aan de telefoon gehaald, om te vertellen dat ze niets kunnen vertellen, omdat er nog geen informatie is. Heel medialand is in rep en roer om vooruit te blikken op de feiten die nog komen. Ander nieuws is er niet, want wat is er nu erger dan 61 Nederlandse doden bij een vliegtuig ongeluk.

Nou, misschien de 1500 kinderen die in deze zelfde zendtijd zijn omgekomen van de honger, of de 500 mensen die elke minuut omkomen door één of ander geweld, misschien die kinderen in China, die niet meer veilig naar school kunnen, of mijnwerkers in Rusland. Maandag waren er nog 100 doden en 340 gewonden bij aanslagen in Irak. En nee, dat zijn geen onfortuinlijke ongelukken zoals een vliegramp, maar gewoon zaken die te voorkomen zij met de juiste instelling. Koningin Beatrix heeft geschokt gereageerd op de vliegtuigramp in Libië. „De koningin heeft met ontzetting kennisgenomen van het vliegtuigongeluk in Tripoli en de slachtoffers die zijn gevallen", liet de Rijksvoorlichtingsdienst weten. De verkiezingscampagne van het CDA gaat nu al zover, dat Balkenende het volk, na een ongeval met een vliegtuig, via de radio toespreekt. Kijk mij als premier eens betrokken zijn! Het is natuurlijk ook een 'mooie' gebeurtenis om eens even de aandacht van Jack de Vries af te leiden. Nu hoeven ze in politiek Den Haag even geen campagne te voeren, en antwoorden te geven op moeilijke vragen. Ineens worden de verkiezingscampagnes gestopt vanwege deze tragische gebeurtenis. Dat is echt niet uit medelijden met de slachtoffers, want als dat zo zou zij, konden ze nooit een campagne houden. Er sterven tenslotte dagelijks duizenden mensen door hun buitenland beleid.

Op 10 mei begon in Rome het 27ste kapittel van de witte paters, de Missionarissen van Afrika. Het zal duren tot 12 juni, er nemen 42 afgevaardigden aan deel. De Paus is er niet, die stapte gisteren sacherijnig uit z’n Airbus A320 en zat ongeïnteresseerd in z’n mobiel tijdens een rondrit door Lissabon. De vliegreis tussen Rome en Lissabon duurde wat langer als gevolg van de beperkingen van het luchtverkeer in Portugal veroorzaakt door de aswolk vanuit IJsland. Pas toen “Papa Bento XVI” de 3 kleinkinderen van de Portugese President Cavaco Silva zag, verscheen er een smalende glimlach op z’n gezicht.

Hij zal morgen in Fatima wel even stil staan bij de overledenen van de vliegtuigramp. Natuurlijk zullen de duizenden met HIV geïnfecteerde kinderen, geboren door zijn condoomfobie, als niet belangrijk in de Afrikaanse bush worden achterwege gelaten worden. Er zal in Rome een nieuw algemeen bestuur worden gekozen dat de komende zes jaar de missionaire werkzaamheden zal aansturen. Ze hebben een duidelijke opdracht, meer katholieke afrikanen, meer verspreiding van ziektes en zo min mogelijk geld uitgeven, want dat is nodig om plaatsen als Fatima, Lourdes en het Vaticaan van goud te blijven voorzien. Op 1 januari dit jaar telden de sociëteit die in 1868 werd gesticht door kardinaal Lavigerie, 1541 leden afkomstig uit 37 landen, zo is bekend gemaakt. De gemiddelde leeftijd was 70 jaar, maar met 405 jongelui in opleiding tot katholieke eenkennigheid, kan de vergrijzing misschien worden gekeerd. Witte paters werken uitsluitend in Afrika, want daar kunnen ze nog slachtoffers maken, waarvoor Balkenende zijn verkiezingscampagne niet zal stoppen. Het is natuurlijk bijzonder erg voor de betrokkene van de vliegtuig ramp die vandaag plaatsvond. Maar het verdriet wordt echt niet minder door al die aandacht van de media. Die aandacht is slechts een afleiding voor andere problemen.

Reacties

  1. Alqueidao Portugal13 mei 2010 om 10:46

    Vraag niet waarom, maar deze column is verwijderd van WUZ, de Telegraaf weblog. De vrijheid van meningsuiting wordt door deze krant ondergeschikt gemaakt aan hun eigen censuur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heet aanbevolen!

    Het is trouwens het ergste voor de enige overlevende van de ramp. Geen ouders meer, geen broertje of zusje meer, maar wel nog in leven, dus vol lijden... Een bizar, wrang wonder dat hij/zij nog wel leeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het echte verdriet is voor de nabestaande, maar de media maken er weer een rampencircus van.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vooropgesteld, ik vind het ook erg.
    Maar Balkenende die weer een verhaal houdt, Leterme die Balkenende zijn medeleven betuigt, Tv programma's omgooien, een condoleanceregister openstellen. Ik kan het allemaal niet meer volgen. We zijn meer begaan met de doden dan met de levenden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het past helemaal in de Volendamisering van ons Landje.

    Herstel, Barosso betuigt ook medeleven. De hele wereld is aan het volendamiseren. Zet de ark maar vast klaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De ene persconferentie na de andere waarop wordt verteld dat er niets nieuws te vertellen valt.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV