Doorgaan naar hoofdcontent

Kip op Dirk

Een ding weet je zeker, er is altijd gedoe. Vooropgesteld dat ik die Peter R. de Vries geen sympathiek figuur vindt, vond ik de vertoning van zijn verborgen camera opnames wel aardig. Omdat dat zo’n rechter er een boete van 15.000 Euro aan vast knoopt, kun je aannemen dat een televisie zender als SBS6 daar niet van schrikt. De rechter heeft dus eigenlijk besloten dat privacy van een dader beschermd moet worden, maar dat je dat met dat bedrag kunt afkopen. De advocaten van de betrokkene hoopten natuurlijk op meer, ze moeten tenslotte ook ergens van leven. Aannemende dat hun aandeel een aardig percentage zal zijn, kwam hun 2e eis natuurlijk met een veel hoger bedrag, hopende toch nog te verdienen aan hun cliënt.

De privacy van zo’n extreem gewelddadige misdadiger is dus toch nog wat waard. Dat geldt niet voor de gewone burger op straat. De politie in Veenendaal heeft aan wel 1000 mensen een SMS gestuurd omdat ze mogelijk getuige zijn van een verschrikkelijk misdrijf. Natuurlijk moeten getuigen zich melden, maar de inbreuk op de privacy is hier in eens geen 15000 Euro waard. Hoe naïef is het nog om met een geregistreerde mobiele telefoon de straat op te gaan?
Als er nog mensen twijfelden aan de controle door de overheid, is nu wel gebleken dat bijna iedere Nederlander te traceren is. Zouden die daders ook een mobiele telefoon hebben meegebracht op hun trip vol tirannie?

Als het op bijna de meter nauwkeurig te bepalen is waar iedere mobiele telefoongebruiker is, dan kun je toch ook zien welke hooligans zich er in een trein bevinden of op een plein staan?
Nee, voetbal heeft zo’n maatschappelijk belang, de wereld vergaat als we zo’n Bekerfinale van de KNVB afgelasten, dat de kosten van een paar miljoen aan beveiliging te verdedigen zijn. Leg dat eens uit aan een verzorgingshuis bewoner, een bijstandsmoeder of een chronisch ziek persoon. Als die paar miljoen dan toch uitgegeven moeten worden, koop daar voor dan enkelbanden. Iedere “voetbal” supporter die zich heeft misdragen krijgt zo’n band om, die op afstand een flinke stroomstoot toedient. Dat in de knieën schieten van de PVV is weliswaar een leuke oplossing, maar weerhoudt de slachtoffers van werk, en daarmee zouden ze worden beloont door tijdelijk in een ziekenhuis o.i.d. te mogen uitrusten. Nee, direct verplicht in het leger en uitzenden naar een oorlogrijk gebied, liefst met een niet functionerend wapen. Misschien dat zo’n echt gevaar tot de minuscule herseninhoud kan doordringen.

“Kip op Dirk” of “Een olifant op een gebakje”, de CDA-er van Bochoven neemt spreekwoorden in de mond als gevolg van Kamervragen. Het gaat daarbij om zo’n wet die ze daar aannemen, over Staatkundige vernieuwing, maar vervolgens daarna weer willen veranderen. De discussie moet natuurlijk doorgaan en een beslissing moet vooral niet de indruk wekken dat een regering zich daar aan houdt. Als P.R. de Vries zich dus niet aan een uitspraak van de rechter houdt, is dat gewoon een vervolg standpunt. De crimineel beschermen voor de invloeden die zouden optreden bij schending van z’n privacy is een wet, die ooit is aangenomen. Maar een wet is maar een tijdelijke regeling afhankelijk van de samenstelling van de Nederlandse Regering. Of van Bochoven met Dirk dacht aan Scheringa is niet duidelijk, maar dat ook het onderzoek naar zijn presteren wordt gestaakt lijkt ook zo’n kwestie van ongewone waarheden. Natuurlijk kun je als Nederlandse Bank of AFM geen onderzoek doen naar iemand, die je jarenlang z’n gang hebt laten gaan. Dan komen je eigen tekortkomingen natuurlijk aan het licht, en die privacy dient natuurlijk beschermd te worden. Gewone burgers confronteren met hun afgenomen vrijheid en recht op bewegingsvrijheid in hun eigen land slaat pas al een “Kip op Dirk”

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV