Ik ben in Nederland geboren, ik ben dus Nederlander. Maar heb ik ook een Nederlandse identiteit ?
Schijnbaar is er iets aan mij waaraan je dat kunt zien. Tenminste, als ik iemand tegenkom met de zelfde identiteit.Ik merk dat ik het zelf ook al snel zie als ik bijvoorbeeld op vakantie ben. Het viel me op dat ik bijvoorbeeld in Canada zelfs een tweede of derde generatie Nederlandse emigrant er zo uit kon halen. Waaraan ik dat kon zien of voelen weet ik zelf ook niet, er moet iets zijn.
Misschien als achtergrond de V.O.C.
Misschien het talent dat de identiteit met zich mee brengt om je staande te houden, ook als de omstandigheden anders zijn dan in je vaderland.
Als je het over de Nederlandse identiteit hebt, kun je die merken dankzij verschillen met andere identiteiten, maar wat die verschillen zijn is moeilijk te benoemen. Het zouden onbenullige dingen als luidruchtig, zelfverzekerd, zuinig en betweterigheid kunnen zijn, maar rationeel kan ik er geen touw aan vast knopen.
Mijn aangeboren identiteit als Nederlander zou dus een evolutie van eerdere generaties moeten zijn. Dat de Europese mens 60.000 jaar geleden uit Afrika wegtrok, is algemeen bekend. Nederlanders stammen af van Germanen, een verzamelnaam voor veel verschillende volken en stammen. De Germanen kwamen naar Europa tijdens de Volksverhuizing. Dat was in de vijfde en zesde eeuw. Daarbij trokken veel Germaanse stammen door Europa. De Friezen, Bataven en Cananefaten bleven in ons land.
Maar mijn grootmoeder's grootmoeder kwam van oorsprong uit Frankrijk en mijn stamboom van grootvaderszijde loopt terug tot in de wouden van de Skandinavische landen. De Nederlandse identiteit heeft dus niets te maken met je achtergrond.
Natuurlijk zullen er nog autochtone Nederlanders rondlopen die direkt afstammen van de Batavieren.
Mocht er al zo iets al een identiteit bestaan, zal die voor de meeste mensen onder ons dus een Europese zijn. De nuance komt uit de geschiedenis en de geologische plaats waar je wordt geboren. De Nederlandse identiteit is recentelijk vast gelegd uit een traditie van Joods-Christelijke achtergronden. Maar door mijn emigratie naar Portugal, weet ik nu dat deze aanname geschiedkundig niet helemaal klopt.
Spanje en Porugal maakte onder islamitisch bestuur een bloeiperiode door, zo tussen 700 en 1400, Joden, christenen en moslims leefden in betrekkelijke harmonie samen.
De belangrijkste culturele centra waren Cordoba en Granada, maar tussen de 12e en het eind van de 15e eeuw verdreven de Rooms-katholieke koningen zowel de moslims als de joden uit het land. Zij beoogden daarmee de kerstening van heel Spanje. Wie het land niet wilde verlaten werd voor de keus gesteld zich te laten dopen of op de brandstapel te eindigen. Een goed voorbeeld van waaruit de katholieke identiteit is geëvolueerd.
Letterlijk genomen zou onze identiteit een evolutie zijn van Romijnse, Moorse, Keltische, Griekse en andere voormalige bevolkingen van het Europese continent.
Het Christendom is slechts van invloed de laatste paar duizend jaar, de islamitische nog korter.
Identiteit is een innerlijk gevoel dat zich via uiterlijkheden laat zien. Kleding maakt de man zegt men wel eens. Het uiterlijke vertoon wordt soms gebruikt om je identiteit te bevestigen, maar veelal om die juist te verbergen.
Politici gebruiken dat soort uiterlijkheden, om de identiteit van een heel land te beschrijven. En die identiteit is niet opgeschreven in de Grondwet en ook niet in andere wetten. Die identiteit is een stelsel aan volkssentimenten en dogma’s die in een land dominant zijn. Het goede nieuws is, dat onze identiteit bestaat, ook al is die onderheven aan een evolutie.
Nederlanders hadden in het algemeen een zeer groot vertrouwen in de overheid – dat was aardig uniek voor Nederland. Volgens Nederlanders is tolerantie (en respect) de hoogste nationale waarde. Aardig uniek voor Nederland was dat we zelfs tolerant bleven op het moment dat dit slecht voor ons was. Maar ook die identiteit evolueert in een snel tempo, gezien het aantal PVV stemmers tijdens de recente Europese verkiezingen. Nederlanders zijn bemoeizuchtig en vinden dat ze bemoeirechten hebben, óf moeten krijgen.
Ik ontmoet nu vaak vakantiegangers, die veelal te samen komen op een camping.
Ze spreken Nederlands met elkaar en dus geen Portugees of Engels.
De normen en waarden die hier in Portugal anders zijn geëvolueerd, worden als negatief ervaren. Vaak is het tempo van leven een ergernis, en de manier van flexibel omgaan met regels een terugkerend discussiepunt. Bijna geen vakantieganger heeft enige weet van de nog zo jonge democratische geschiedenis van Portugal.
Ze komen om heel ver weg op een strand te liggen, een restaurant te bezoeken en prullaria te kopen. En daarna is het weer voorbij. Burgelijk uit, burgelijk thuis. Kortom, Nederlanders in het buitenland.
Alleen voor vakantie uit Nederland, want het is toch het beste land om in te wonen; dat lijkt een open deur, maar het is typisch Nederlands. Een Amerikaan vindt ook dat de USA het beste land is om te wonen, en daaruit blijkt dat identiteit een gevoel is en geen onderhandelbare definitie. Iedereen weet tenslotte toch dat het beloofde land Amerika een fiasco is als het gaat om sociale cohesie. Er bestaat geen autochtone Amerikaan, met uitzondering van de "native indians", en daarom ook geen Amerikaanse identiteit. En die stelling gaat eigenlijk ook op voor Nederland, Europa en de rest van de wereld.
Haagse rethoriek of pseudowetenschappelijke stellingen uiten vaak de "Westerse normen en waarden". Maar welke? Zijn dat de kapitalistische zoals in de USA, ieder voor zich en de sterkste wint. Of bedoeld men de boven genoemde Nederlandse waarden uit een nabij verleden?
Ik ben in Nederland geboren, maar ben slechts opgezadeld met mijn eigen identiteit!
Geëvolueert uit de afkomst en invloeden van mijn voorouders, mijn opvoeding en mijn waarnemingen. De Europese identiteit is in opkomst, en dat is goed zo. Een identiteit die als speerpunt een voorwaarde moet creëren, dat ieder individu zijn eigen identiteit mag zoeken, vinden en behouden.
De Portugese "identiteit" is een samensmelting van conservatief katholisisme, een nieuwe democratie, een gezonde argwaan tegenover bestuurders en een culturele evolutie vanuit eeuwen, waarin islamitische en katholieke gebruiken een grote rol spelen. Het resulteert in vrije oplossingen. De keuze om op zondag naar de Kerk te gaan of naar het winkelcentrum. Geen opgedrongen week besteding, geen verplichte religieuse dagen. Iedereen maakt zijn of haar eigen keuze. Als Nederlander voelt dat als een verademing. De scheiding van staat en kerk, de om vrijheid je eigen identiteit te koesteren.
Mijn identiteit is gebaat bij een Europa, dat deze normen en waarden waarborgd. Een Nederland met haar huidige tegenstellingen is geen optie meer voor mij. Een Europa dat haar lidstaten tot de orde kan roepen als ze de vrijheid van hun burgers beknotten. Waarin Christelijke Partijen hun kerkgang mogen promoten zonder mij op te zadelen met een gesloten winkel. Waarin Islamitische groeperingen hun geloof mogen beleven, zonder mij daarmee mijn overtuigingen af te nemen. Waarin Liberalen hun marktwerking en kapitalisme mogen uitdragen, zonder mij mijn recht op zorg af te nemen. Waarin Socialisten hun nationale kleinigheden over het voetlicht kunnen brengen, zonder daarmee de rest van de wereld af te sluiten.
Een Europa waar in discriminatie en racisme tegen iedere burger streng wordt veroordeeld, en explicite uitvoeringen van discriminatie worden bestraft.
Mijn identiteit staat ver van mede-Nederlanders als Wilders en Bas van de Vlies. Ik word niet gerepresenteerd door kerkelijke bestuurders als Rouvoet en Balkenende.
Bijna iedere politieke partij in Nederland heeft wel één of twee standpunten die me aanstaan, maar ze hebben allemaal net zoveel uitingen die mij van stemming doen onthouden.
Democratie is een ingewikkeld systeem, het lijkt eenvoudig "De meeste stemmen gelden". Meestal is nu juist die meerderheid van stemmen het gevaar voor mijn identiteit.
Schijnbaar is er iets aan mij waaraan je dat kunt zien. Tenminste, als ik iemand tegenkom met de zelfde identiteit.Ik merk dat ik het zelf ook al snel zie als ik bijvoorbeeld op vakantie ben. Het viel me op dat ik bijvoorbeeld in Canada zelfs een tweede of derde generatie Nederlandse emigrant er zo uit kon halen. Waaraan ik dat kon zien of voelen weet ik zelf ook niet, er moet iets zijn.
Misschien als achtergrond de V.O.C.
Misschien het talent dat de identiteit met zich mee brengt om je staande te houden, ook als de omstandigheden anders zijn dan in je vaderland.
Als je het over de Nederlandse identiteit hebt, kun je die merken dankzij verschillen met andere identiteiten, maar wat die verschillen zijn is moeilijk te benoemen. Het zouden onbenullige dingen als luidruchtig, zelfverzekerd, zuinig en betweterigheid kunnen zijn, maar rationeel kan ik er geen touw aan vast knopen.
Mijn aangeboren identiteit als Nederlander zou dus een evolutie van eerdere generaties moeten zijn. Dat de Europese mens 60.000 jaar geleden uit Afrika wegtrok, is algemeen bekend. Nederlanders stammen af van Germanen, een verzamelnaam voor veel verschillende volken en stammen. De Germanen kwamen naar Europa tijdens de Volksverhuizing. Dat was in de vijfde en zesde eeuw. Daarbij trokken veel Germaanse stammen door Europa. De Friezen, Bataven en Cananefaten bleven in ons land.
Maar mijn grootmoeder's grootmoeder kwam van oorsprong uit Frankrijk en mijn stamboom van grootvaderszijde loopt terug tot in de wouden van de Skandinavische landen. De Nederlandse identiteit heeft dus niets te maken met je achtergrond.
Natuurlijk zullen er nog autochtone Nederlanders rondlopen die direkt afstammen van de Batavieren.
Mocht er al zo iets al een identiteit bestaan, zal die voor de meeste mensen onder ons dus een Europese zijn. De nuance komt uit de geschiedenis en de geologische plaats waar je wordt geboren. De Nederlandse identiteit is recentelijk vast gelegd uit een traditie van Joods-Christelijke achtergronden. Maar door mijn emigratie naar Portugal, weet ik nu dat deze aanname geschiedkundig niet helemaal klopt.
Spanje en Porugal maakte onder islamitisch bestuur een bloeiperiode door, zo tussen 700 en 1400, Joden, christenen en moslims leefden in betrekkelijke harmonie samen.
De belangrijkste culturele centra waren Cordoba en Granada, maar tussen de 12e en het eind van de 15e eeuw verdreven de Rooms-katholieke koningen zowel de moslims als de joden uit het land. Zij beoogden daarmee de kerstening van heel Spanje. Wie het land niet wilde verlaten werd voor de keus gesteld zich te laten dopen of op de brandstapel te eindigen. Een goed voorbeeld van waaruit de katholieke identiteit is geëvolueerd.
Letterlijk genomen zou onze identiteit een evolutie zijn van Romijnse, Moorse, Keltische, Griekse en andere voormalige bevolkingen van het Europese continent.
Het Christendom is slechts van invloed de laatste paar duizend jaar, de islamitische nog korter.
Identiteit is een innerlijk gevoel dat zich via uiterlijkheden laat zien. Kleding maakt de man zegt men wel eens. Het uiterlijke vertoon wordt soms gebruikt om je identiteit te bevestigen, maar veelal om die juist te verbergen.
Politici gebruiken dat soort uiterlijkheden, om de identiteit van een heel land te beschrijven. En die identiteit is niet opgeschreven in de Grondwet en ook niet in andere wetten. Die identiteit is een stelsel aan volkssentimenten en dogma’s die in een land dominant zijn. Het goede nieuws is, dat onze identiteit bestaat, ook al is die onderheven aan een evolutie.
Nederlanders hadden in het algemeen een zeer groot vertrouwen in de overheid – dat was aardig uniek voor Nederland. Volgens Nederlanders is tolerantie (en respect) de hoogste nationale waarde. Aardig uniek voor Nederland was dat we zelfs tolerant bleven op het moment dat dit slecht voor ons was. Maar ook die identiteit evolueert in een snel tempo, gezien het aantal PVV stemmers tijdens de recente Europese verkiezingen. Nederlanders zijn bemoeizuchtig en vinden dat ze bemoeirechten hebben, óf moeten krijgen.
Ik ontmoet nu vaak vakantiegangers, die veelal te samen komen op een camping.
Ze spreken Nederlands met elkaar en dus geen Portugees of Engels.
De normen en waarden die hier in Portugal anders zijn geëvolueerd, worden als negatief ervaren. Vaak is het tempo van leven een ergernis, en de manier van flexibel omgaan met regels een terugkerend discussiepunt. Bijna geen vakantieganger heeft enige weet van de nog zo jonge democratische geschiedenis van Portugal.
Ze komen om heel ver weg op een strand te liggen, een restaurant te bezoeken en prullaria te kopen. En daarna is het weer voorbij. Burgelijk uit, burgelijk thuis. Kortom, Nederlanders in het buitenland.
Alleen voor vakantie uit Nederland, want het is toch het beste land om in te wonen; dat lijkt een open deur, maar het is typisch Nederlands. Een Amerikaan vindt ook dat de USA het beste land is om te wonen, en daaruit blijkt dat identiteit een gevoel is en geen onderhandelbare definitie. Iedereen weet tenslotte toch dat het beloofde land Amerika een fiasco is als het gaat om sociale cohesie. Er bestaat geen autochtone Amerikaan, met uitzondering van de "native indians", en daarom ook geen Amerikaanse identiteit. En die stelling gaat eigenlijk ook op voor Nederland, Europa en de rest van de wereld.
Haagse rethoriek of pseudowetenschappelijke stellingen uiten vaak de "Westerse normen en waarden". Maar welke? Zijn dat de kapitalistische zoals in de USA, ieder voor zich en de sterkste wint. Of bedoeld men de boven genoemde Nederlandse waarden uit een nabij verleden?
Ik ben in Nederland geboren, maar ben slechts opgezadeld met mijn eigen identiteit!
Geëvolueert uit de afkomst en invloeden van mijn voorouders, mijn opvoeding en mijn waarnemingen. De Europese identiteit is in opkomst, en dat is goed zo. Een identiteit die als speerpunt een voorwaarde moet creëren, dat ieder individu zijn eigen identiteit mag zoeken, vinden en behouden.
De Portugese "identiteit" is een samensmelting van conservatief katholisisme, een nieuwe democratie, een gezonde argwaan tegenover bestuurders en een culturele evolutie vanuit eeuwen, waarin islamitische en katholieke gebruiken een grote rol spelen. Het resulteert in vrije oplossingen. De keuze om op zondag naar de Kerk te gaan of naar het winkelcentrum. Geen opgedrongen week besteding, geen verplichte religieuse dagen. Iedereen maakt zijn of haar eigen keuze. Als Nederlander voelt dat als een verademing. De scheiding van staat en kerk, de om vrijheid je eigen identiteit te koesteren.
Mijn identiteit is gebaat bij een Europa, dat deze normen en waarden waarborgd. Een Nederland met haar huidige tegenstellingen is geen optie meer voor mij. Een Europa dat haar lidstaten tot de orde kan roepen als ze de vrijheid van hun burgers beknotten. Waarin Christelijke Partijen hun kerkgang mogen promoten zonder mij op te zadelen met een gesloten winkel. Waarin Islamitische groeperingen hun geloof mogen beleven, zonder mij daarmee mijn overtuigingen af te nemen. Waarin Liberalen hun marktwerking en kapitalisme mogen uitdragen, zonder mij mijn recht op zorg af te nemen. Waarin Socialisten hun nationale kleinigheden over het voetlicht kunnen brengen, zonder daarmee de rest van de wereld af te sluiten.
Een Europa waar in discriminatie en racisme tegen iedere burger streng wordt veroordeeld, en explicite uitvoeringen van discriminatie worden bestraft.
Mijn identiteit staat ver van mede-Nederlanders als Wilders en Bas van de Vlies. Ik word niet gerepresenteerd door kerkelijke bestuurders als Rouvoet en Balkenende.
Bijna iedere politieke partij in Nederland heeft wel één of twee standpunten die me aanstaan, maar ze hebben allemaal net zoveel uitingen die mij van stemming doen onthouden.
Democratie is een ingewikkeld systeem, het lijkt eenvoudig "De meeste stemmen gelden". Meestal is nu juist die meerderheid van stemmen het gevaar voor mijn identiteit.
Nergens in je betogen kom ik het woord "extreem" tegen. Terwijl de Nederlanders uitsluitend tegen EXTREEM zijn !!
BeantwoordenVerwijderenVerder wil ik nog even opmerken dat de EXTREMEN van ELKE religie de oorzaak van ellende zijn.
Wat al voor de middeleeuwen door christenen is uitgedragen hebben de islamieten weer opgepakt.
De verislamisering van Europa ontkennen is kortzichtig.
Alleen al het feit dat deze bijdrage anoniem wordt verzonden, staat een discussie in de weg.
BeantwoordenVerwijderenHet gaat over Europese identiteit, en wel die van de schrijver persoonlijk. En dat nederlanders aleen tegen Extreem zijn, dat lijkt me niet helemaal duidelijk. Een Gróót gedeelte van de Nederlanders is dat, maar er is een groeiend aantal mensen dat iedere islamiet beschouwd als extreem. En ja, Extreem is altijd gevaarlijk. Maar in Nederland hebben we nog geen Extreem islamitische partij in het parlement, en die zal er waarschijnlijk ook nooit komen. Terwijl we wel een Extreem rechtse, en al sinds decenia een extreem christelijke partij hebben.
De zoektocht naar identiteit als gevolg van eeuwen oude tradtities en religies, daar ging het over