Het was een experiment. Een persoonlijke zoektocht naar antwoorden, naar bevestiging van veronderstelde zekerheden en ogenschijnlijke waarheden. Het zouden negentig stille dagen worden met slechts de onontkoombare dagelijkse beslommeringen en wekelijks repeterende rituelen, die het leven zelf nu eenmaal met zich meebrengen. De hittegolf die deze zomer al vroeg in alle hevigheid een verlammende uitwerking had op het dagelijks functioneren en dit jaar voor het eerst, in zowel temperaturen als in volharding, extreme records zou breken, maakte ieder excuus voor een persoonlijke, welbewust gekozen, reflecterende stilstand overbodig. Alle wereldse exponenten van communicatie, werden gedempt, of op z'n mist tot een minimum beperkt. Een huis, een tuin, een man en een vrouw met hun twee viervoeters. Geen wekelijke YouTube video over de avonturen in de werkplaats, geen Instagram bijdrages, geen uitgebreide meningen en reacties op sociale media berichten, geen overbodige verplaatsingen, maar ...