Doorgaan naar hoofdcontent

De kleur uit een raketje zuigen...

2017, de 24e Januari. Gelukkig, het is al weer werkbank woensdag, en de zaagselmaker staat in de startblokken om buitenshuis weer wat mensen gelukkig te maken met z’n passie voor de fabricage van houten kunstwerkjes en constructies. Over constructies gesproken, soms moet je ze gewoon weer afbreken. Dat ondervindt een van Neerlands rariteiten kabinet ministers nu blijkt dat zijn, onder het mom van tuinhuisje gebouwde, 2 kamer en veranda, buitenhuis een illegaal bouwwerk is. Nee, ministers weten niets van wetten en voorschriften, daar hebben ze ambtenaren en wikipedia voor. Terwijl Trump geïrriteerd door de protesten van de afgelopen week, terugslaat met het herinvoeren van “Global Gag Rule” en in vele landen de toevoer van voorbehoedsmiddelen en geboorte- en gezondheidszorg ten aanzien van HIV en malaria bestrijding daardoor enorm zal verminderen en er weer vele “huis, tuin en keuken” abortussen zullen zorgen voor een drastisch stijgend aantal sterfgevallen en hij (Trump) geen enkele terughoudendheid voelt bij het nemen van beslissingen die rampzalige gevolgen hebben voor de leefbaarheid van z’n land of zelfs de hele wereld, door onderzoekers en wetenschappers het zwijgen op te leggen. De nostalgische beelden van 007, die de wereld moest redden door een professor, en zijn uitvinding, uit de handen van een narcistische dictator te bevrijden, en op het allerlaatste moment de vernietiging van een land kon voorkomen, flitsen door de gedachten. Tja, helaas was dat maar een film en is de baas van James Bond in het echt gewoon een vrouwelijke versie van de Twitter koning, die bereid is de kleuren uit een raket te zuigen om te bewijzen dat alles zo helder is als het ijs van een stuk noordpool dat richting de Schotse kust drijft. Ondertussen zijn in Nederland de “nationale voorleesdagen” begonnen en is ook de Premier van de partij, onder het toezicht van een campagne camera team, zoals zo vele politici op diverse scholen door het hele land. Terwijl hij voorleest uit, recentelijk gepubliceerd, eigen werk roept een achtjarige leerling af en toe “poes, kut, poes” en mompelt een jongetje hoofdschuddend “komma, punt, komma”. “Zeg, kunnen jullie even stil zijn en het fatsoen opbrengen om te luisteren, zo leer je nooit om een eerlijk en hardwerkende burger te worden”, roept de Premier geïrriteerd, “jullie verpesten het voor de anderen, als je niet normaal kunt doen ga dan maar weg!” Ja, dat is de meest simpele oplossing als je geconfronteerd wordt met de gevolgen van je eigen beleid waardoor er nu eenmaal geen speciaal onderwijs meer is voor een autistisch jongetje en een kind, met “Gilles de la tourette” in het rugzakje, dat de klasgenootjes af en toe uit de concentratie haalt. Normaal zijn is nu eenmaal de norm....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV