Doorgaan naar hoofdcontent

Defensieve Olijfolie en Roomboter

Of je nu gelooft in God en de schepping, of de waarheden van de wetenschap en de evolutie theorie, de uitkomst is het zelfde. We zijn hier en nu, met onze geestelijke en lichamelijke gedaantes. Als God de mens schiep, heeft hij op een paar kleine foutjes na een aardig complex wezen in elkaar geknutseld. Als de evolutie ons heeft gebracht waar we nu zijn, lijkt de lange weg die we afgelegd hebben een aardig resultaat te hebben voortgebracht. Ons lichaam gaat bij een beetje goed onderhoud een behoorlijke tijd mee en stelt ons instaat enige tegenwerking van virussen en ziektes te overleven. Met de huidige stand van de medische wetenschap kunnen we zelfs al onderdelen vervangen en menig proces binnen onze gestalte beïnvloeden.

Je zou denken dat God een perfect product heeft afgeleverd of dat de evolutie de kinderziektes er inmiddels wel uit geëvolueerd heeft. Natuurlijk worden er nog steeds “maandagmorgen” lichamen geboren, maar ook die kunnen met de technieken van tegenwoordig een goed bestaan beleven. Nog niet zolang geleden kon het lichaam voor zich zelf zorgen. Alle processen zijn zelfregulerend en alle voorwaarden tot functioneren zijn al ingebouwd. Maar nu heeft een groepje slimmeriken uitgevonden dat ons lichaam helemaal niet zelfstandig kan functioneren. Je moet allerlei drankjes tot je nemen anders werkt je darmkanaal niet zo als het zou moeten, je moet vitamine preparaten slikken, want dat is veel beter dan een gezonde voeding. Vrouwen moeten hun vagina behandelen met een speciale crème, want anders komen er zeker problemen. Je tanden gaan kapot van de suikers in een appel, dus moet je op z’n minst een “glazuur beschermende” tandpasta gebruiken. Het is pas echt dom, als je geen gebruik maakt van vochtinbrengende smeersels. Je huid heeft schijnbaar zelf geen beschermende eigenschappen. Knappe koppen, zou je denken, die dat allemaal hebben uitgevonden. Wetenschappers, farmaceuten en onderzoekers doen er alles aan om al die fouten van de natuur (of God), te herstellen.

Natuurlijk zijn al die producten onzin, het is dan ook geen wetenschap maar gewoon een commercieel idee om door middel van valse beloftes zo veel mogelijk te verdienen aan de onzekerheid van de bange burger. Het kwalijkste is dat sommige van deze producten zwaar verslavend zijn. Niet anders dan sigaretten, alcohol en drugs, zijn drankjes als Yakult, vol met unieke Lactobacillus casei Shirota bacteriën uitermate verslavend. Het zou wetenschappelijk bewezen zijn dat deze speciale lactobacillen je darmflora helpen in balans te blijven. Natuurlijk doen de bestaande bacteriën in je lichaam dat al. “Gezonde darmen spelen een belangrijke rol bij de spijsvertering (opname van voedingsstoffen), stoelgang (afvoeren van afvalstoffen) en immuunsysteem. Met Yakult hou je zelf elke dag je goede bacteriën op peil. Lekker en gezond!”, schrijven ze op hun website. Het enige effect is dat je eigen lichaam lui wordt omdat het de bacteriën zelf minder hoeft aan te maken als je dagelijks zo’n flesje naar binnen werkt. Wat denk je als je dat er gebeurt als je stopt na een paar maanden gebruik van dit commerciële goedje. Je voelt je beroerd, want je lichaam moet plotseling weer zelf aan het werk. Om je beter te voelen neem je dus gewoon weer elke dag je portie bacteriën. Dat is een verslaving.

Al die termen als "defensis", "regularis", "actiregularis", "lactis" lijken allemaal wetenschappelijke termen, maar dat natuurlijk niet automatisch betekent dat ze het ook zijn. De termen suggereren verder een actieve rol in het verdedigen dan wel reguleren van de gezondheid. Het is gewoon een marketingstrategie om het publiek onder de indruk te brengen met moeilijke woorden. Voor het overgrote deel zijn deze termen namelijk gewoon bedacht om bovenstaande ideeën op te wekken. In werkelijkheid komen al deze bacteriën van eenzelfde stam: de darmbacterie Bifidobacterium animalis, die gewoon huishoudt in je eigen lichaam.

Vroeger waren al die producten als Activia, Actimel en Yakult helemaal nog niet verzonnen en waren we gewoon overgeleverd aan een gezonde voeding, waarbij ons lichaam de rest verzorgde. De nieuwe hype lijken de vaginale smeersels te zijn. Na de vochtregulerende en antirimpel zalfjes, komen er plotseling diverse middeltjes voorbij in de reclameblokken op TV, die de onvermijdbare problemen bij de vrouwelijke intimiteit oplossen. Geen irritatie is te droog of te nat, de “wetenschappelijk” bewezen producten lossen het op. Vroeger was de oplossing een “kwakzalfje” of gewoon een kwestie van goede hygiëne. Het hele menselijke lichaam is een “regularis”, en als er iets niet werkt heeft dat een oorzaak. Het tijdelijk bestrijden van de symptomen door het innemen of smeren van moeilijke woorden doet de oorzaak niet verdwijnen. Als er dan toch gesmeerd moet worden, waarom geen lege parfum fles vullen met olijfolie of zo’n duur potje van Olaz met roomboter, het gaat tenslotte slechts om het idee. Het wordt tijd voor wat “actiregularis” op de lijst van verslavende en geldverslindende middelen.

Reacties

  1. Wat een schitterend stuk heeft u hier neergezet mijn complimenten. Echt geweldig ik zie het ook precies zo als u mooi is dat. ;-)))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er geen verstand van, maar het enige wat ik ooit gebruik van handcreme na het werk, vind Truus wel fijn.Onder de Spaanse zon gebruik ik inderdaad olijfolie tegen uitdroging. Werkt primma.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een kleurrijke veer in je reet steken

De derde dag alweer in 2017. Gisteren zou je nog kunnen beschouwen als een aarzelend koude start, maar vandaag is het weer gewoon “business as usual”.  Een groot gedeelte van alle geschenken en presentjes van de afgelopen periode liggen liefdeloos, en al weer vergeten, in een hoek, een ander gedeelte al kapot in de vuilnisemmer. Volgens de normen van een autohandelaar is de waarde van het nieuwe jaar al met tientallen procenten gedaald, nee, nieuw duurt slechts maar een dag. Terwijl steeds meer economen moeten bekennen dat een alternatief sociaal en financieel beleid, zoals dat in Portugal ten uitvoer wordt gebracht, helemaal geen verdoemenis tot gevolg heeft, alternatieve energie helemaal geen utopische optie blijkt maar een reële mogelijkheid en allerlei artsen en andere deskundigen tot de conclusie komen dat het verhogen van de pensioenleeftijd achteraf veel meer nadelen dan voordelen heeft, steken, bij gebrek aan applaus, rechtse politici zichzelf dan maar een kleurrijke veer in

Een keet vol losseflodders, een beurs vol verantwoordelijkheid

Vijftien is hij, Maurice. In de regen van een gure februari dag wacht hij ongeduldig in de auto op zijn vriend Barry. De verlaagde Opel Astra is weliswaar een oud karretje, maar de drieduizend euro dure radio-installatie zorgt voor een heerlijke dreun. De afkeurende blikken van de voorbijgangers, op het parkeerterrein van de plaatselijke supermarkt, laten hem koud. De gedachte aan slimme plan om zijn vriend een kratje bier te laten kopen maakt hem alleen maar stoerder. Het feit dat hij nu niet in de schoolbanken zit, maar op de bijrijderstoel van deze gave wagen, getuigt van een zelfverzekerde volwassenheid. Zestig is hij, Ahmed. Onder een parasol, geniet hij van het zeezicht in de heerlijke februari zon. De Bentley, waarmee hij van het vliegveld werd gehaald, staat keurig in de bewaakte parkeergarage. Met een glanzende grijns op zijn gezicht nipt hij van zijn thee, leest een krant en straalt een zelfverzekerdheid uit, waaraan de Nederlandse Maurice een voorbeeld zou kunnen nemen. Het

Dualisme in een dwangbuis

“In de tweede kamer gaat alles sneller”, zei ze met een lach. Nog maar net verkozen tot de beste Europarlementariër van 2010 en sinds de laatste verkiezingen plaatsnemend in de fractie van de VVD, komt het - klaarblijkelijk aangeboren - dualistische karakter haar in de weg te zitten. Als minister Bolleboos een contract tekent met de Amerikanen, moet ze helaas achteraf vragen stellen. Misschien gaat het in Den Haag allemaal te snel. “Ik ben er om de regering te controleren” twitterde ze als antwoord op een vraag daarover door ondergetekende. Haar ex-Europa collega Sophie stelde vast dat het toch echt een VVD minister is, die schijnbaar zonder overleg met zijn eigen partij, deze actie had ondernomen. Zal ze zich staande houden in de slangenkuil van het Haagse, dat vastbijtende, in Bodengraven opgegroeide sterke individuutje. In het Europese Parlement was ze een opvallende verschijning, samen met Sophie in ’t Veld vechtend voor onze privacy. Jammer voor D66 dat ze gekozen heeft voor de VV